«Я столькі разоў бачыў восень на гэтай зямлі!»

Я столькі разоў бачыў восень на гэтай зямлі!

Малечай калісьці шукаў жалуды пад дубамі,

Падлеткам дзяўчыне дарыў залатыя лісткі,

А сёння — з унукамі крочу старымі шляхамі.

Адвечнай дарогай прыходзяць зіма і вясна,

І шчодрае лета свае падарункі прыносіць.

На гэтай дарозе нікому прыпынкаў няма,

І людзі траву забыцця ўздоўж дарогі не косяць.