Фотаслова Яўгена Пясецкага

Я праводжу восень у дарогу,

Не кажу ёй развітальных слоў —

Ў залатых, кастрычніцкіх аблогах

Без мяне удосталь ёй сяброў.

Хай яна плыве па рэчцы часу —

Ведаю: па той жа плыні ўслед

Прыплыве здалёк вясна-украса —

Гэтак жыў і будзе жыць Сусвет.

* * *

Жоўтае лісце ляціць на крынічку

І скарачаюцца дні пакрысе.

Падае долу, як падае знічка,

Восеньскі яблык ў халоднай расе.