Як працуе найлепшы педагагічны атрад Мінска

Летась у рамках Усебеларускага злёту студэнцкіх атрадаў «Час руху!» Беларускі рэспубліканскі саюз моладзі падвёў вынікі конкурсу «Працоўны семестр». Згодна з імі зводны педагагічны атрад Беларускага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта імя М. Танка «Сузор'е» стаў пераможцам у намінацыі «Найлепшы педагагічны атрад Мінска». Таксама ў адпаведных намінацыях перамаглі яго камандзір, студэнт чацвёртага курса філалагічнага факультэта БДПУ Павел ЛАПАЦІНСКІ, і камісар, студэнтка чацвёртага курса таго ж факультэта Дар'я ГАЛАВАШ. Маладыя людзі не першы год у студатрадаўскім руху, таму могуць падрабязна расказаць пра свой вопыт і натхніць іншых на такі занятак.

— Яшчэ да паступлення я цікавіўся студэнцкімі атрадамі: два гады быў валанцёрам у Нацыянальным дзіцячым адукацыйна-аздараўленчым цэнтры «Зубраня», дапамагаў важатым з арганізацыяй вольнага часу школьнікаў, — падзяліўся дваццацігадовы Паша. — Зразумела, у будучыні хацелася і самому паехаць туды ў якасці важатага. Таму на другім курсе ўступіў у педатрад «Сузор'е» і адразу стаў яго камандзірам. Маёй асноўнай задачай на працягу двух гадоў было раскрыць найлепшыя здольнасці кожнага ў камандзе, падтрымаць, калі трэба, а таксама знайсці падыход да ўсіх дзяцей. Мы прыдумвалі для іх розныя гульні, цікавыя конкурсы, арганізоўвалі спартыўныя спаборніцтвы. Імкнуліся, каб летні адпачынак быў яркі і незабыўны.

У каманду «Сузор'я» трапляюць толькі працавітыя, мэтанакіраваныя і творчыя маладыя людзі. Тыя, хто мае выдатныя поспехі ў вучобе, а таксама з'яўляецца лідарамі грамадскіх арганізацый.

 — Штогод з імі праводзяцца псіхалагічныя трэнінгі, майстар-класы ў рамках «Школы важацкага майстэрства». У першую чаргу студэнты хочуць тыя веды, якія яны атрымалі ва ўніверсітэце, апрабаваць на практыцы, — дадаў суразмоўнік.

Дваццаціаднагадовая Дар'я са школьных гадоў марыла пра работу важатай у дзіцячым цэнтры «Зубраня». Да паступлення сачыла за педагагічным атрадам «Сузор'е» ў сацсетках, бачыла, якія яркія эмоцыі засталіся ў тых, хто ўжо прайшоў праз свой першы працоўны семестр. На першым курсе дзяўчына прайшла сумоўе ў гэты атрад і паехала ў «Зубраня» амаль на месяц.

— З таго часу сваё лета праводзіла там. Складана было толькі першы раз. Перад кожным працоўным семестрам з намі праводзілася навучанне. Нягледзячы на тое што цяпер я ўжо дастаткова вопытная ў гэтай сферы, штораз наведвала іх з задавальненнем. У «Зубраняці» я была адказная за дзяцей шасці — адзінаццаці гадоў. Гэта мая любімая ўзроставая катэгорыя: такія дзяўчынкі і хлопчыкі заўсёды вельмі ўдзячныя, паважліва ставяцца да нас, ахвотна ўзаемадзейнічаюць. Энергія ў іх б'е праз край, на месцы не сядзяць ні хвіліны! Мне больш за ўсё падабалася працаваць з імі над тымі праектамі, да якіх трэба было грунтоўна рыхтавацца, дзе задзейнічана шмат сіл. Вядома, праз пэўны час гэта выклікала невялікую стомленасць, аднак усмешкі і павага дзяцей — самае прыемнае для мяне ў такім вопыце, — кажа Дар'я.

Адпачывалі важатыя, збіраючыся на вячэрніх сходах пасля рабочага дня: абмяркоўвалі цікавыя падзеі, слухалі прапановы адно аднаго, падтрымлівалі, шукалі адказы на хвалюючыя пытанні. На думку Дашы, менавіта занятасць у «Зубраняці» дапамагла раскрыць ва ўсіх студэнтаў з атрада такія якасці, як камунікабельнасць і ініцыятыўнасць.

— Па-іншаму проста немагчыма! Бо дзеці заўсёды хочуць бачыць побач з сабой самага вясёлага, адказнага, адным словам — клёвага педагога. Дарэчы, я стараюся падтрымліваць сувязь з маімі «зубранятамі» і цяпер. Здараецца, сустракаю іх у школах ці на вуліцах Мінска, — кажа дзяўчына.

Сёлета камандзірам педагагічнага атрада «Сузор'е» стала трэцякурсніца Інстытута інклюзіўнай адукацыі БДПУ дзевятнаццацігадовая Ева ПАЛОНСКАЯ.

— Лічу сябе творчай асобай: вельмі люблю танцаваць, спяваць, добра іграю на гітары. А яшчэ імкнуся быць актыўнай усюды, таму калі на другім курсе даведалася пра магчымасць папрацаваць у педагагічным атрадзе ў «Зубраняці», адразу ж запісалася. Конкурс у каманду быў два чалавекі на месца, глядзелі на сярэдні бал паспяховасці ў вучобе, а таксама на нашы здольнасці і ўменні. Трэба было прыдумляць творчыя нумары, удзельнічаць у конкурсах, нават рашаць розныя лагічныя задачы. Такім чынам я апынулася ў дзіцячым цэнтры ў якасці важатай амаль на ўсё лета. Першая мая змена прайшла з дзецьмі шасці — адзінаццаці гадоў, другая — з маленькімі футбалістамі з Расіі шасці — васьмі гадоў, трэцяя — з падлеткамі шаснаццаці — сямнаццаці гадоў. Я адкрыты чалавек, таму адразу знайшла з выхаванцамі агульную мову. Кожны наш дзень быў напоўнены яркімі падзеямі, і мне радасна ад таго, што «зубранятам» спадабалася праводзіць са мной летні адпачынак. Дарэчы, да атрымання досведу ў гэтым месцы я працавала ў іншых дзіцячых лагерах і санаторыях і магу сказаць, што атмасферу ў «Зубраняці» нельга параўнаць ні з чым, — падкрэслівае суразмоўніца.

Пасля працоўнага семестра Ева і іншыя студэнты з атрада падтрымліваюць сувязь паміж сабою, сустракаюцца на розных мерапрыемствах.

— Такі вопыт, безумоўна, дае безліч карысных навыкаў, якія спатрэбяцца ў жыцці, а таксама шмат знаёмстваў. Нам як будучым педагогам гэта вельмі важна для далейшага станаўлення ў прафесіі. Спадзяюся, сітуацыя з каранавірусам не перашкодзіць нам улетку так жа крута адпачыць і папрацаваць, як і ў папярэднія гады. Дарэчы, некаторыя мае знаёмыя і аднагрупнікі таксама зацікавіліся студатрадаўскім рухам і ўжо гэтым летам плануюць паехаць у «Зубраня» разам з намі.

Дар'я ШЛАПАКОВА

Фота дадзены героямі