Таццяна РУНЕЦ, старшыня Пастаяннай камісіі Савета Рэспублікі па эканоміцы, бюджэце і фінансах:
— З пункту гледжання макраэканомікі і эканомікі асобна ўзятага прадпрыемства ўсе дэструктыўныя заклікі не працаваць, парушыць ці сабатаваць тэхналагічныя працэсы на вытворчасці выглядаюць няслушнымі. Наступствы могуць быць самыя сумныя для ўсёй сацыяльна-эканамічнай сістэмы.
Такая структура беларускай эканомікі. У нас ёсць шэраг буйных прадпрыемстваў у нафтаперапрацоўцы і нафтахіі, металургіі, машынабудаванні, горназдабываючай прамысловасці, на якіх працуе вялікая колькасць людзей. Часта гэтыя прадпрыемствы з'яўляюцца горадаўтваральнымі і ўяўляюць сабой найскладанейшыя тэхналагічныя комплексы. Іх асаблівасць у тым, што спыненне вытворчасці, нават кароткатэрміновае, можа прывесці да значных выдаткаў, звязаных з наступным узнаўленнем вытворчых працэсаў.
У эканоміцы ёсць такое паняцце як «эфект маштабу», калі з кожнай дадатковай адзінкі вытворчай прадукцыі зніжаюцца ўдзельныя пастаянныя выдаткі, а значыць, і сабекошт тавару. У выніку так званых «акцый салідарнасці» гэты эфект будзе зведзены да нуля, цанавая канкурэнтаздольнасць беларускай прадукцыі знізіцца. Мы проста страцім рынкі, якія заваёўвалі не адзін год. Акрамя таго, зніжэнне аб'ёму выпуску, хутчэй за ўсё, абумовіць невыкананне ў тэрмін экспартных кантрактаў. І гэта ўжо рэпутацыйныя страты прадпрыемства, якія нельга вымярыць выключна грашыма і папоўніць вельмі няпроста.
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».
