Рыгор БЫСЮК, дырэктар мемарыяльнага комплексу «Брэсцкая крэпасць-герой»:
— Налета мы будзем адзначаць 50-годдзе мемарыяльнага комплексу, і справядліва будзе сказаць, што ўсе гады найстарэйшая беларуская газета была побач з намі. Пачынаючы з першых рэпартажаў аб адкрыцці велічнага помніка гераічнай абароне пачатку вайны і заканчваючы матэрыяламі пра цяперашнія рамонт, рэканструкцыю, развіццё мемарыяльнага комплексу.
Крэпасць — асаблівы аб'ект, раней для ўсёй вялікай краіны, цяпер — для Беларусі. Сюды прыязджаюць людзі з усяго свету, прыходзяць нашы самыя юныя грамадзяне, каб атрымаць першыя ўрокі мужнасці і патрыятызму. Мы многае робім па стварэнні новых сучасных музеяў, праводзім вялікую асветніцкую работу і, вядома, маем патрэбу ў інфармацыйнай падтрымцы. Таму заўсёды з удзячнасцю ўспрымаем публікацыі пра мерапрыемствы і падзеі мемарыяльнага комплексу, яго гісторыю. Дарэчы, запрашаю ўсіх адзначыць нашы юбілейныя даты ў наступным годзе. 50 гадоў — мемарыялу і 80 гадоў — гераічнай абароне крэпасці.
Як чытачу мне многае імпануе ў вашым выданні. І перш за ўсё, родная мова. Несумненна, сустракаюцца цікавыя матэрыялы на гістарычныя тэмы, артыкулы на тэму адраджэння нашай культурнай спадчыны. Як сенатар мінулага склікання з задавальненнем адзначаю прысутнасць на старонках цяперашніх членаў Савета Рэспублікі, мне цікавыя іх работа, іх меркаванні, грамадзянская пазіцыя.
Запісала Святлана ЯСКЕВІЧ
Як не быць алімпійскім чэмпіёнам, але быць героем спорту.
Піша сын аднаго з партызан Генадзь Сахрай.
Яна расказала чытачам «Звязды», ці плануе Беларускі саюз жанчын стаць першай жаночай палітычнай партыяй у краіне і як гэта — сумяшчаць работу ў дзяржапараце з актыўнай грамадскай дзейнасцю.
Хітра ўладкавана чалавечая памяць. Бывае, нешта ўбачыў-пачуў, а што — хоць забі — назаўтра не ўспомніш, а нешта — якраз наадварот — «ляжыць» там гадамі ці нават дзесяцігоддзямі і ўспамінаецца досыць часта...
