Савіных пра канфлікт у Нагорным Карабаху: ёсць надзея, што здаровы сэнс і розум возьмуць верх

Мы заклікаем усе бакі канфлікту ў Нагорным Карабаху адмовіцца ад выкарыстання сілавых сцэнароў. У нас ёсць надзея, што здаровы сэнс і розум возьмуць верх. Аб гэтым карэспандэнту БелТА заявіў старшыня Пастаяннай камісіі па міжнародных справах Палаты прадстаўнікоў Андрэй Савіных.

«Перш за ўсё хачу адзначыць, што для Беларусі гэты канфлікт вельмі балючы, паколькі і Арменія, і Азербайджан з’яўляюцца нашымі саюзнікамі. Нас звязвае вялікая колькасць кантактаў, у тым ліку і асабістыя адносіны. Канфлікт, як мне ўяўляецца, адбыўся з-за адсутнасці прагрэсу па лініі працы Мінскай групы АБСЕ. Сустаршыні, у першую чаргу ЗША і Францыя, былі адцягнуты сваімі праблемамі і, на жаль, недастаткова актыўна забяспечвалі дыялог у рамках гэтай групы, — сказаў Андрэй Савіных. — Мы, зразумела, заклікаем ўсе бакі адмовіцца ад выкарыстання сілавых сцэнарыяў, і ёсць надзея, што здаровы сэнс і розум возьмуць верх».

Парламентарый адзначыў, што ў такога роду канфліктах не можа быць пераможцаў. «У любым выпадку сама логіка канфлікту і яго наступствы разбуральныя для абодвух бакоў, незалежна ад таго, як складваецца сітуацыя. У любых падобных канфліктах ахвярамі ў першую чаргу становяцца мірныя людзі. Таму мы бачым вырашэнне толькі дыпламатычным шляхам, шляхам перамоў пры актыўным садзейнічанні міжнароднай супольнасці», — падкрэсліў ён.

Андрэй Савіных дадаў, што сёння свет ўступае ў такі перыяд, калі колькасць лакальных канфліктаў ўзрастае. Узнікае спакуса выкарыстоўваць сілу, каб вырашыць старыя супярэчнасці. «Гэта звязана з тым, што глабальны свет у гістарычным сэнсе імкліва разбураецца, фарміруюцца новыя цэнтры сілы, новыя аб’яднанні дзяржаў. І гэтыя аб’яднанні, па сутнасці, тэсціруюць зоны свайго ўплыву і кантролю. Усе чалавецтва ўступіла ў досыць складаны перыяд трансфармацыі. Калі мы яго пройдзем, можна быць упэўненым, што мы зноў выйдзем на сітуацыю стабілізацыі і мірабудаўніцтва. мы спадзяемся, што ў рамках гэтых складаных трансфармацый нам усім тым не менш ўдасца захаваць вядучыя міжнародныя арганізацыі і перш за ўсё ААН, паколькі яна з’яўляецца адзіным універсальным інструментам вырашэння глабальных праблем. Добра яна цяпер працуе ці дрэнна — у канчатковым выніку залежыць ад дзяржаў-членаў. Але іншага інструмента на дадзены момант няма і ў будучыні не будзе. Статут ААН, які нам удалося ўзгадніць у сярэдзіне XX стагоддзя, — унікальны дакумент, які трэба берагчы ўсімі сіламі», — сказаў на заканчэнне ён.