Марыя ДЗЕГЦЯРОВА з вёскі Ламавічы Акцябрскага раёна — малады спецыяліст, больш за год яна працуе настаўніцай у школе № 2 у аднайменным гарпасёлку. У Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя Максіма Танка на спецыяльнасць «Біялогія і геаграфія» дзяўчына паступіла яшчэ ў 2013 годзе, аднак сыходзіла ў акадэмічны адпачынак у сувязі з нараджэннем дзіцяці, таму скончыла ВНУ толькі летась.
— Стаць настаўнікам было не спантанным рашэннем, у маёй сям'і цэлая дынастыя. Мама — педагог дашкольнай адукацыі, амаль усё жыццё працуе ў дзіцячым садку, стрыечныя браты і сёстры, якіх пяцёра, — таксама настаўнікі. Да таго ж, калі яшчэ вучылася ў школе, удзельнічала ў розных алімпіядах, мне падабалася тое, як даюць веды педагогі, брала з іх прыклад. Ну і галоўнае, я вельмі люблю дзяцей. А гэта, лічу, адна з самых важных якасцяў у нашай прафесіі. Першы курс вучобы ва ўніверсітэце, як і для кожнага былога школьніка, здаваўся тым яшчэ квэстам, аднак хутка прызвычаілася да шматлікіх дысцыплін і амаль поўнай адсутнасці вольнага часу. Цяпер пра той перыяд успамінаю толькі з цеплынёй. Практыку праходзіла ў розных школах Мінска і Мінскага раёна. Падчас наладжвання стасункаў з дзецьмі, правядзення ўрокаў ніякага бар'еру не было. Яны лічылі мяне настаўнікам, а не сяброўкай. Для мяне гэта вельмі важна, паколькі на той момант я была не нашмат старэйшай за іх. Таксама карысным вопытам аказалася летняя практыка ў лагеры, якую праходзіла ў родным Акцябрскім раёне. Тады яшчэ раз пераканалася, што абрала прафесію правільна.
Дваццацічатырохгадовая дзяўчына брала мэтавае накіраванне, таму ведала, што пасля заканчэння ВНУ вернецца дадому на адпрацоўку. У якой школе Марыя будзе выкладаць, вызначылася яшчэ на чацвёртым курсе вучобы.
— Калі пачаўся мой першы навучальны год у якасці настаўніка, было хваляванне: як прымуць калегі, як лепш сябе паводзіць, як дзеці будуць да мяне ставіцца. Але страх прайшоў, калі ўбачыла, што новы калектыў добразычлівы. Першапачаткова я выкладала біялогію ў вучняў шостых-адзінаццатых класаў, з пачатку бягучага навучальнага года — геаграфію. Нагрузка немаленькая, але мне гэта падабаецца. Па-за гадзінамі ўрокаў — розныя гурткі, факультатывы. Напрыклад, па суботах праводжу гурток «Юны эколаг», ён вельмі даспадобы дзецям. Разам вывучаем экалогію нашай і іншых краін, праводзім эксперыменты. Да таго ж удзельнічаем у розных праектах, напрыклад, у конкурсе навуковых работ «Пошук». Таксама за школай замацаваны вучні, якія знаходзяцца на дамашнім навучанні. Менавіта ў мяне такіх два.
Працоўны дзень у маладога спецыяліста пачынаецца даволі рана, у восем гадзін раніцы настаўніца ўжо павінна знаходзіцца на сваім месцы. Падрыхтаваць дошку, раскласці па партах атласы, карткі, тэсты, павесіць геаграфічную карту...
— Сёлета мне далі класнае кіраўніцтва ў пятым класе. Папрацаваўшы з дзецьмі яшчэ зусім няшмат, разумею, што мне вельмі пашанцавала. Праводжу з імі шмат часу і бачу, што няма спалоханых вачэй, яны мне давяраюць. Школьнікі актыўныя, хочуць даведацца штосьці новае, мая задача — не толькі скіроўваць іх у правільны бок, але і аказваць псіхалагічную падтрымку, бо не ўсе яны знаходзяцца на адным узроўні ведаў, але, напэўна, усе хочуць адчуваць сябе аднолькава добра ў калектыве. Да таго ж кожны мае свой характар, і таму заўсёды трэба знайсці пэўны падыход. Настаўніку важна ўбачыць гэта яшчэ на пачатковым этапе работы са школьнікамі, каб падабраць методыку выкладання матэрыялу. Таксама я імкнуся разгледзець у дзецях патэнцыял. Напрыклад, займаюся з хлопчыкамі і дзяўчатамі алімпіядным рухам, атрымліваю ад гэтага задавальненне. А яшчэ лічу, што маладым спецыялістам вельмі важна звяртаць увагу на тое, як правільна весці дакументацыю, каб потым было менш пытанняў і няўпэўненасці.
Марыя пераканана: самае важнае ў прафесіі — удзячныя вочы дзяцей і іх павага да настаўніка. «Вельмі прыемна, калі ў канцы заняткаў яны кажуць: «Дзякуй, Марыя Вячаславаўна, што правялі такі цікавы ўрок», гэта надае сіл. Дарэчы, пасля адпрацоўкі пераязджаць нікуды не планую, тут мая сям'я, любімая работа, добрыя ўмовы для самарэалізацыі і жыцця».
Даведка
Выконваючы абавязкі начальніка аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Акцябрскага райвыканкама Карына КУРСЕВІЧ:
— Сёлета раён атрымаў 67 маладых спецыялістаў. У сферы адукацыі — 21, сельскай гаспадаркі — 19, ахове здароўя — 10, культуры — 6, гандлю — 8, прамысловасці — 3. Ім выплачаны пад'ёмныя, дадзена жыллё па найме або арэнднае. У нашым аддзеле створаны банк даных маладых спецыялістаў і працоўнай моладзі, арганізавана работа тэлефоннай «гарачай лініі», каб аказаць садзейнічанне ў вырашэнні актуальных пытанняў. Штогод праводзім аналіз ратацыі маладых спецыялістаў, сёлета замацаванне маладых кадраў склала 80,1 працэнта, у мінулым годзе гэты паказчык быў на ўзроўні 79 працэнтаў. Прычыны адтоку маладых спецыялістаў розныя: прызыў ва Узброеныя Сілы, пераразмеркаванне, паступленне ў вышэйшыя навучальныя ўстановы, змена месца жыхарства і іншыя.
Дар'я ШЛАПАКОВА
Фота дадзена гераіняй
Набор на бюджэтныя месцы павялічыцца.
Колькі ж каштуе гэты важны кампанент здаровага рацыёну зараз?
Не выявіць ні секунды абыякавасці.
