- ru
- be
***
Смерць раскрыла потныя абдымкі
Праз удар гумовага абцаса,
А у небе, невыносна зыркі,
Месяц навісаў зжаўцелым прасам.
І разгладжваў зморшчыны аблокаў
Ён святлом крывава-пахавальным.
Рукі разляталіся шырока,
У вачох плылі сівыя хмары…
Не прабіцца ліхтару нябёсаў
Праз заслону смертнай павалокі,
Ды святло лілося, нібы слёзы,
На звяроў наводзячы сурокі.
І глядзелі шыбавыя вочы
Сцятых у слупы шматпавярховак.
Крык груган у горле перакочваў:
“Надыходзіць твой апошні золак”.
Застывалі барвяныя кроплі
На парваных стужках агароджы,
Паўтараў знявечаны акропаль
Гулкім рэхам словы:
“Я выходжу…”
Таццяна Курмазія
Каля мільёна чалавек атрымала падтрымку ў выглядзе прадуктовых набораў, ваўчараў, якія можна было «атаварыць», грашовых сродкаў, дастаўкі прадуктаў на дом, а таксама простай размовы па тэлефоне «гарачай лініі» са спецыялістам.
Вядома, што гульня здольная захапіць усю ўвагу чалавека і не адпускаць яе доўгі час.
У Ташкенце прайшлі Тыдзень культурнай спадчыны Узбекістана і ІV Міжнародны кангрэс Сусветнага таварыства па вывучэнні, захаванні і папулярызацыі культурнай спадчыны Узбекістана «Культурная спадчына Узбекістана — падмурак новага Рэнесансу».
Елкі, вывезеныя на смеццевыя палігоны, падчас гніення выдзяляюць у асяроддзе шкодныя рэчывы не горш за пластык.
