Не так даўно ў грамадскай прыёмнай «Белай Русі» Ленінскага раёна сталіцы прайшла дыялогавая пляцоўка па пытаннях развіцця і ўдасканальвання мясцовага самакіравання.
Адным з пытанняў дыялогу стала абмеркаванне дзейнасці калегіяльных органаў тэрытарыяльнага грамадскага самакіравання (КОТГС). У дзейнасці пляцоўкі ўзялі ўдзел дэпутаты Палаты прадстаўнікоў Валерый Варанецкі, Таццяна Сайганава, старшыня Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў Андрэй Бугроў, прадстаўнікі ЖКГ Ленінскага раёна, старшыні КОТГСаў.
КОТГСы адыгрываюць важную ролю ў якасці сувязнага звяна паміж адміністрацыяй і жыхарамі раёна. Як інстытут грамадскага самакіравання КОТГСы сумесна з раённымі ўладамі працуюць над развіццём тэрыторыі, іх мэта — сістэматызаваць патрэбы жыхароў у сваім мікрараёне і данесці іх да адміністрацыі, каб затым вырашыць гэтыя праблемы сумеснымі намаганнямі. Менавіта КОТГСы дапамагаюць мясцовым уладам прымаць правільныя кіраўніцкія рашэнні ў інтарэсах усіх жыхароў.
Акрамя таго, дзейнасць актывістаў КОТГСаў дазваляе ўцягнуць многіх неабыякавых грамадзян у вырашэнне мясцовых праблем.
Падчас абмеркавання на дыялогавай пляцоўцы быў выпрацаваны і перададзены ў Мінгарсавет шэраг прапаноў па ўдасканальванні дзейнасці тэрытарыяльных органаў грамадскага самакіравання.
У савецкія часы гандаль прапаноўваў пакупніку абмежаваны асартымент хлебабулачных вырабаў. У 1980-я нават у буйных крамах было ўсяго 3-4 найменні хлеба.
Прадстаўніцам прыгожага полу заўсёды хочацца нешта змяніць у сваёй знешнасці. І часам жанчыны рашаюцца на кардынальныя крокі.
Яна ўпэўнена сябе адчувае і ў нацыянальным строі, калі робіць цеста для вясельнага каравая, і ў блакітным футры Снягуркі, калі праводзіць ранішнік для дзетак, і ў шыкоўнай сукенцы пэўнай эпохі, калі выконвае аўтэнтычныя беларускія спевы пад гукі старажытных музычных інструментаў.
Культура выканання работ падчас капрамонту ў Беларусі кульгае, а тэхналогія — парушаецца, сведчаць спецыялісты Дзяржбуднагляда.