Мінпрыроды нагадвае пра забарону на сельгаспалы і выпальванне сухой расліннасці

Міністэрства прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя нагадвае, што сельскагаспадарчыя палы і выпальванне сухой расліннасці ў Беларусі забароненыя, паведамілі ў прэс-службе Мінпрыроды.

У адпаведнасці з Кодэксам аб адміністрацыйных правапарушэннях, за незаконнае выпальванне сухой расліннасці, траў на караню, іржышча і пажніўных рэшткаў на палях або непрыняцце мер па ліквідацыі выпальванняў вінаватыя караюцца штрафам ад 10 да 30 базавых велічынь (цяпер 1 БВ — Br29), за развядзенне вогнішчаў у забароненых месцах — да 12 базавых. Акрамя таго, памер кампенсацыі шкоды, нанесенай навакольнаму асяроддзю, вызначаецца па таксах, зацверджаным указам ад 24 чэрвеня 2008 года № 348.

«Статыстыка паказвае: абсалютная большасць пажараў з-за пала сухой травы адбываецца па віне людзей і толькі 5-10% узгаранняў у экасістэмах узнікаюць з-за метэаралагічных умоў. Паколькі значная частка падпалаў сухой травы вясной вырабляецца з добрых памкненняў, мае сэнс згадаць і пра ўяўную карысць ад такіх падпалаў і супаставіць яе са шкодай, якую прычыняюць травяным палам», — сказалі ў Мінпрыроды.

Асноўны довад прыхільнікаў выпальвання леташняй травы ў тым, што яно ўзбагачае зямлю попелам, у выніку чаго на выпаленых участках трава з’яўляецца хутчэй і расце лепш. А спецыялісты кажуць, што попел пасля спальвання травы ніяк не паляпшае якасці глебы, так як губляюцца азотныя злучэнні (асноўная частка назапашанага ў расліннасці звязанага азоту вызваляецца ў атмасферу, становячыся для пераважнай большасці раслін недаступнай). Мінеральныя элементы, якія змяшчаюцца ў попеле, пераходзяць у растваральную форму і лёгка сыходзяць з павярхоўнымі і грунтавымі водамі. Толькі нязначная іх частка засвойваецца раслінамі.

Гарэнне суправаджаецца выкідам у атмасферу вуглякіслага газу, згарае кісларод. У агні згараюць рэшткі угнаенняў і ядахімікатаў, утвараючы лятучыя таксічныя арганічныя і неарганічныя злучэнні. Пры выпальванні травы ўздоўж аўтадарог паветра забруджваецца цяжкімі металамі.

Акрамя таго, з-за выпальванняў збядняецца відавы склад лугавой расліннасці і жывёльнага свету. На гэтых месцах не будзе ўжо ранейшага разнатраўя, пустазелле захопіць вызваленую тэрыторыю. «Пасля травянога пажару зноў прарастаюць толькі травы, якія размножваюцца карэнішчамі, накшталт пырніка. А гэта пустазелле, якія нават на корм быдлу не вельмі-то падыходзяць. Меданосныя кветкі, культурныя травы, якія ахвотна ядуцца хатнімі жывёламі ў складзе сена, размножваюцца насеннем, а насенне пры выпальванні травы згарае», — адзначылі ў Мінпрыроды.

Падчас выпальванняў гінуць бесхрыбетныя, казуркі, жабы, яшчаркі і іншыя жывёлы. Выпальванне сухога травастою выклікае гібель муроў і месцаў гнездзішчаў такіх птушак, як крыжанка, кнігаўка, чаротавая і звычайная аўсянкі, палявой, лясной і хахлаты жаўрукі, лугавы канёк. Гнездавы перыяд гэтых птушак прыпадае як раз на пачатак красавіка.

Мінпрыроды заклікае з разуменнем і пачуццём абавязку паставіцца да гэтай праблемы і не дапускаць сельскагаспадарчых выпальванняў і выпальвання сухой расліннасці.