Sex-балясы. Ка­хан­не аф­лайн і ан­лайн

О, ча­сы, о, но­ра­вы... А ця­пер да гэ­та­га даў­ня­га хо­чац­ца яшчэ і да­даць — о, тэх­на­ло­гіі... Не гэ­та­га мы, ма­быць, ча­ка­лі ад іх раз­віц­ця... («Са з'яў­лен­нем круг­ла­су­тач­най служ­бы да­стаў­кі ў нас знік­ла цу­доў­ная маг­чы­масць па­зва­ніць поз­на ўве­ча­ры ў дзве­ры да су­сед­кі з прось­бай па­зы­чыць со­лі».) Чу­лі, што ў Да­ніі ня­даў­на ўсту­піў у сі­лу за­кон, па­вод­ле яко­га ўяў­ная зго­да на секс па­він­на стаць аба­вяз­ко­вай? Без яе той лі­чыц­ца згвал­та­ван­нем. («Ка­лі з жан­чы­най ня­ма праб­лем, пры­гля­дзі­це­ся больш уваж­лі­ва. Маг­чы­ма, гэ­та не жан­чы­на».) Для гэ­та­га рас­пра­ца­ва­лі да­да­так іConsent, які пра­цуе па прын­цы­пе за­клю­чэн­ня да­га­во­ра: ён аб'­яд­ноў­вае два ба­кі, вы­ка­рыс­тоў­ва­ю­чы іх ну­ма­ры тэ­ле­фо­наў, і да­зва­ляе за­вяр­шыць тран­зак­цыю на пра­ця­гу хві­лі­ны. У гэ­тым вы­пад­ку ўза­ем­ная зго­да су­ад­но­сіц­ца з ад­ным ін­тым­ным кан­так­там. («Дзяў­ча­ты! Стаў­це­ся да муж­чын больш гу­ман­на. Зла­ві­лі ве­ча­рам — ад­пус­ці­це ран­кам!»)

Зго­да на яго за­кан­чва­ец­ца праз 24 га­дзі­ны і мо­жа быць ад­клі­ка­на ў лю­бы мо­мант. («— Яна змя­ні­ла нумар тэ­ле­фона, за­бла­ка­ва­ла яго ў сац­сет­ках, змя­ні­ла ад­рас, зра­бі­ла ўсё, каб ён не змог яе больш знай­сці... — А ён? — А ён і не шу­каў...») Да­да­так вы­клі­каў хва­лю не­за­да­во­ле­нас­ці ў кра­і­не, мно­гія дат­ча­не на­зва­лі яго «вя­лі­кім глупствам». Га­зе­та Berlіngske на­пі­са­ла пра яго: «На­рэш­це з'я­віў­ся да­да­так, які ро­біць секс та­кім жа не­сек­су­аль­ным, як ка­ра­на­цы­ён­ная прэс-кан­фе­рэн­цыя». Юрыс­ты так­са­ма ад­зна­чы­лі, што зго­да на­ўрад ці пра­цяг­нец­ца, на­ват у су­дзе, па­коль­кі кож­ны мае пра­ва змя­ніць сваё ра­шэн­не ў лю­бы мо­мант. («У Адэ­се. — Со­фач­ка та­кі не­здар­ма скон­чы­ла кур­сы крой­кі і шыц­ця! Вы б па­слу­ха­лі, як яна крые, ка­лі ад­шы­вае!»)

З ін­ша­га бо­ку, ка­лі пра­цяг­нуць раз­мо­ву пра тэх­на­ло­гіі, ме­на­ві­та яны прый­шлі на да­па­мо­гу мно­гім у скла­да­ныя ча­сы пан­дэ­міі ка­ра­на­ві­рус­най ін­фек­цыі. Тут ужо ад ча­ла­ве­ка за­ле­жыць, на што ён га­то­вы і да ча­го пад­рых­та­ва­ны. («— Аду­ка­цыя? — Сем га­доў ва «УКан­так­це» і ча­ты­ры га­ды ў «Ін­стаг­ра­ме». — Пра­фе­сія? — Цік-То­кар шос­та­га раз­ра­ду».) Так, гэ­тая на­ва­ла па­ру­шы­ла пла­ны мно­гіх за­ка­ха­ных у све­це: праз яе жа­ні­хі і ня­вес­ты пе­ра­но­сі­лі дні сва­іх вя­сел­ляў. Та­му ўжо ле­тась COVІD-19 пры­му­сіў ула­ды не­ка­то­рых кра­ін (Ма­ро­ка, ААЭ) ці асоб­ных шта­таў дзяр­жаў (на­прык­лад, Ка­лі­фор­ніі, ма­ла­зій­ска­га Се­лан­го­ра) пай­сці ім на­су­страч і да­зво­ліць за­клю­чаць афі­цый­ныя шлю­бы ан­лайн, вы­да­ючы вір­ту­аль­ныя па­свед­чан­ні. («Пас­ля раз­во­ду Ма­ша яшчэ тры га­ды па­ку­та­ва­ла па ве­ча­рах ад фан­том­ных бо­ляў».) У Нью-Ёр­ку бы­ло аб­ве­шча­на пра за­пуск «Пра­ек­та «Ку­пі­дон» — спе­цы­яль­най плат­фор­мы для за­ка­ха­ных го­ра­да. Пры­сут­ні­чаць пры рэ­гіст­ра­цыі са­ю­за аса­біс­та ўжо бы­ло не па­трэб­на: ні ма­ла­дым, ні чы­ноў­ні­кам, якія на са­ма­іза­ля­цыі маг­лі пра­во­дзіць ві­дэа­кан­фе­рэн­цыі. («Ін­тэр­нэт — як жан­чы­на. Толь­кі ім ава­ло­даў, а ён ужо ава­ло­даў та­бой».)

А ў Бры­та­ніі муж­чы­на зра­біў пра­па­но­ву лю­бай пры да­па­мо­зе на­зем­на­га ро­ба­та Starshіp для дыс­тан­цый­ных да­ста­вак за­ка­заў з су­пер­мар­ке­таў пад­час ка­ран­ці­ну. («Та­та ўста­на­віў у пры­бі­раль­ні ра­зет­ку, каб ма­ма маг­ла ся­дзець там з тэ­ле­фо­нам, ка­лі ў та­го скон­чыц­ца за­рад­ка. Вось гэ­та я ра­зу­мею — ка­хан­не! А не ва­шы гэ­тыя ўсе бу­ке­ты!») Яшчэ да пан­дэ­міі на пра­ця­гу двух га­доў ро­ба­ты кам­па­ніі да­стаў­ля­лі пра­дук­ты лю­дзям, але по­пыт на па­слу­гу іс­тот­на па­вя­лі­чыў­ся з па­чат­кам са­ма­іза­ля­цыі. Але спра­ва ў тым, што та­кім чы­нам аб­слу­гоў­ва­лі­ся толь­кі жы­ха­ры го­ра­да Міл­тан-Кінс, а ў на­се­ле­ным пунк­це, дзе пра­жы­ва­лі за­ка­ха­ныя, якія па­ча­лі су­стра­кац­ца пе­рад пер­шым лак­даў­нам і паз­ней ста­лі жыць ра­зам, та­кіх па­слуг не бы­ло. Але дзяў­чы­не Шэ­ры так спа­да­ба­лі­ся гэ­тыя ро­ба­ты, што яе хло­пец Бен Хо­ган звяр­нуў­ся ў кам­па­нію з прось­бай да­слаць ад­на­го та­ко­га ў го­рад Кемп­стан з... за­ру­чаль­ным пярс­цён­кам. І муж­чы­не не ад­мо­ві­лі! («— Ён та­кі вы­са­ка­род­ны, ма­ма! Ка­лі я вы­хо­дзі­ла з аў­то­бу­са, ён спе­цы­яль­на для мя­не вы­ла­маў дзве­ры...») Пі­са­лі, што да­та вя­сел­ля бу­дзе за­ле­жаць ад сі­ту­а­цыі з эпі­дэ­мі­яй ка­ра­на­ві­ру­са ў Вя­лі­ка­бры­та­ніі, але па­ра спа­дзя­ец­ца, што ро­бат Starshіp да­ста­віць ім пярс­цён­кі да ал­та­ра. Та­кая вось ра­ман­ты­ка на су­час­ны ка­пыл... («— Ча­му вы раз­во­дзі­це­ся? — З-за сек­су. — У сэн­се, рэд­ка ім зай­ма­е­це­ся? — Не, час­та, але не­ад­на­ча­со­ва».)

Але ў шлю­бу, як і ў ме­да­ля, ёсць два ба­кі. І тое, што па­чы­на­ла­ся так пры­го­жа, мо­жа скон­чыц­ца зу­сім не ра­дас­на... У Аў­стра­ліі з-за пан­дэ­міі ка­ра­на­ві­ру­са і ка­ран­ці­ну на­зі­раў­ся ўс­плёск раз­во­даў. («Яна: — Вар­та мне бы­ло з та­бой пе­ра­спаць, як ты ад­ра­зу вы­да­ліў мя­не з сяб­роў у «Ад­на­клас­ні­ках». І як гэ­та ра­зу­мець? Ён: — Я з сяб­ра­мі не сплю».) Там пад та­кія спра­вы на­ват вы­дзе­лі­лі асоб­ную чар­гу, але су­ды ўсё роў­на бы­лі за­ва­ле­ныя ра­бо­тай. Та­му ўла­ды рас­пра­ца­ва­лі бяс­плат­ны ін­тэр­нэт-сэр­віс, які да­па­ма­гае ўпа­рад­ка­ваць гэ­ты пра­цэс. («— Да­ра­гі, я сы­хо­джу ад ця­бе... — Ну, да­вай хоць пры­ля­жам на да­рож­ку...») Пра­гра­ма ана­лі­зуе ты­ся­чы па­пя­рэд­ніх ва­ры­ян­таў рас­па­ду сем'­яў і, су­па­стаў­ля­ю­чы іх з кан­крэт­ным вы­пад­кам, вы­дае свае ва­ры­ян­ты. Сэр­віс да­па­ма­гае склас­ці да­га­вор аб апе­цы над дзі­цем або па­дзя­ліць ма­ё­масць. Усё гэ­та дзе­ля та­го, каб па­збег­нуць су­до­ва­га пра­цэ­су, які мо­жа рас­цяг­нуц­ца на­доў­га і каш­та­ваць пад 150 ты­сяч до­ла­раў. Праў­да, рас­пра­цоў­шчы­кі за­яў­ля­юць, што ўсе гэ­тыя па­ра­ды ма­юць сэнс, толь­кі ка­лі муж і жон­ка «раз­бя­га­юц­ца» мір­на. Ка­лі ёсць спрэч­кі, штуч­ны ін­тэ­лект бяс­сіль­ны. («— Сён­ня па­еха­лі з жон­кай раз­во­дзіц­ца. І не да­еха­лі. — Ча­му? — Па­сва­ры­лі­ся!»)

Кас­тусь ХА­ЦЕ­ЛАЎ-ЗМА­ГЕ­ЛАЎ