У 1909 годзе нарадзіўся ў Гомелі мастак Леў Аронаў. Давайце ж згадаем імя і постаць гэтага чалавека мастацтва хаця б кароткай нататкай. У 1925 — 1930 гг. Леў Ілліч Аронаў вучыўся на выяўленча-дэкаратыўным аддзяленні Ленінградскага Вучылішча заахвочвання мастацтваў (у класах Рылава, Вахрамеева, Бабышава, Шчуко, Сварога).
У 1933 годзе ўступіў у члены Маскоўскага адддзялення Саюза мастакоў. У 1934 адна з работ Аронава была прадстаўлена на «Выстаўцы пачынаючых мастакоў». З 1934 года наш гомельскі зямляк — пастаянны ўдзельнік мастацкіх выставак. У канцы 1930-х гадоў увайшоў у мастацкае аб’яданне «Група пяці» (разам з мастакамі Л. Зеніным, А. Ржэзнікавым, М. Дабрасердавым, А. Пяейсхавічам). Восенню 1940 года Аронаў удзельнічае ў праграмнай выстаўцы «Групы пяці». У 1941 — 1945 гг. ( з некаторымі перапынкамі ) Леў Ілліч выкладаў ў Маскоўскім мастацкім вучылішчы імя 1905 года. У гэты ж час працаваў у «Окнах ТАСС». З 1958 года Аронаў актыўна займаецца лінагравюрай. У 1957 — 1964 гг. ён — член Мастацкага савета пры Вытворчым мастацкім камбінаце. У 1957 — 1972 гг. творца супрацоўнічаў з Усерасійскім таварыствам аховы помнікаў гісторыі і культуры. Вялікі раздзел творчай спадчыны Аронава можна аднесці да «паэтыкі рускай вёскі». Многія работы жывапісца і графіка прысвечаны асэнсаванню культуры, быта, гістарычнага ландшафта іншых народаў: калмыкаў, інгушаў,чачэнцаў, чувашоў, башкір, татар і інш. Можа быць, там, у федэратыўных тэрыторыях Расійскай Федэрацыі, нашага зямляка яшчэ ўспомняць?..
Так склалася, што кіраўніцтва Саюза мастакоў не дужа шанавала Льва Ілліча. Ганаровымі званнямі ён не быў абцяжараны. Яно і зразумела. Партрэты ж правадыроў Аронаў не пісаў, на рэвалюцыйныя сюжэты карціны не ствараў. Адпаведныя і адзнакі. Палітызаваныя «гаспадары» творчага саюза, падуладная ім мастацкая крытыка яшчэ і ярлыкі навешвалі. Кшталту вось гэтага: Аронаў — «злосны эстэт»!.. І гэта рабілася ў дачыненні да мастака, які вызначаўся чалавекалюбствам, шчырасцю, эмацыянальнай адкрытасцю. А сам Аронаў лічыў сябе ўсё ж рэалістам, якому, безумоўна, былі цікавыя розныя накірункі мастацтва — ад імпрэсіянізма да футурызма.
Сярод блізкіх Аронаву творцаў і яго старэйшых сяброў быў і знакаміты Уладзімір Андрэевіч Фаворскі (1886 — 1964). Мастацтвазнаўца, кніжны графік, майстар ксілаграфіі, філосаф у мастацтве, ён выклаў свайму малодшаму паплечніку шмат ўрокаў. Урокаў і мастацтва, і жыцця. А галоўнае — урокаў сумленнага стаўлення да творчасці. Фаворскі вучыў не капіраваць натуру, а — бачыць сутнасць, эмацыйна перадаваць настроі навакольнага асяроддзя.
Аронаў быў уважлівы да тэмы яднання чалавека з прыродай. Творчай манеры Аронава адначасова ўласцівы цяга да рэалізму і імпрэсіянізму, іншых сучасных мастаку накірункаў, у тым ліку і футурызма. Цяпер работы Аронава захоўваюцца ў калекцыях Дзяржаўнай Траццякоўскай галерэі, Дзяржаўнага Рускага музея, Гравюрнага кабінета Музея выяўленчага мастацтва імя А.С. Пушкіна, у прыватных зборах калекцыянераў жывапісу ў Расіі, Германіі, Францыі. Памёр Леў Ілліч Аронаў у Маскве ў 1972 годзе.
Кастусь ЛЕШНІЦА
Інтэрв'ю з алімпійскім чэмпіёнам па фехтаванні.
Прафесійна, аператыўна, па-добраму.
