У праваслаўных вернікаў сёння Радаўніца — дзень памінання памерлых, які прыпадае на аўторак другога велікоднага тыдня. Назва свята паходзіць ад слова «радасць», якую прынесла ўсім Уваскрасенне Гасподняе.
Асаблівае месца Радаўніцы ў гадавым крузе царкоўных святаў — адразу пасля Светлага велікоднага тыдня — як бы загадвае хрысціянам не аддавацца смутку з-за смерці блізкіх, а, наадварот, радавацца іх нараджэнню ў новае жыццё — жыццё вечнае. Перамога над смерцю, здабытая праз Ісуса Хрыста, выцясняе смутак аб часовай разлуцы з роднымі.
У гэты дзень у цэрквах здзяйсняецца святочная служба: упершыню пасля Вялікадня гучыць памінальная малітва, да якой дадаюцца велікодныя спевы. Для памінання блізкіх вернікі ў храме падаюць запіскі з іх імёнамі, ставяць свечкі з малітвай аб спачыне памерлых, прыносяць прадукты на «пярэдадне» (падсвечнік у форме стала, які стаіць перад Распяццем).
Молячыся за памерлых, жывыя дзеляцца з імі пасхальнай радасцю аб уваскрослым Хрысце-Збаўцы. На Радаўніцы абавязковыя абрадавыя стравы — памінальная посная куцця з мёдам, фарбаваныя велікодныя яйкі, кулічы, бліны, мядовыя велікодныя пернікі.
Памінанне здзяйсняецца і на могілках. Магілу прыбіраюць, запальваюць на ёй свечку ў памяць аб памерлым. Абавязак любога праваслаўнага хрысціяніна ў гэтае свята — маліць Госпада аб супакоі душ родных і блізкіх. Дома перад памінальнай трапезай неабходна пачытаць памінальныя малітвы з малітваслова.
Амаль тысяча дзвесце чалавек збяруцца, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
