З любоўю да справы і жыцця

Галоўнае багацце чалавека, відаць, складаецца, з дзвюх рэчаў, з двух складнікаў жыцця: сям’я і праца. Заўсёды, каб жыць светла і ў дабрыні і лагодзе, хочацца прыходзіць дахаты як на свята. Каб у клопатах, якімі б яны складанымі не былі, каб за мітуснёю, без якой, відаць, і дня не бывае, радавацца, што ў цябе, у тваіх самых блізкіх людзей усё добра, што мы любім і паважаем адзін аднаго, што гатовы заўсёды спрыяць, дапамагаць адзін аднаму. І другая частка шчаслівага жыцця — ісці з радасцю на працу, рабіць нешта вартае, быць запатрабаваным людзьмі, калектывам... Мне здаецца, што якраз у такім святле, у такім добрым атачэнні жыла і жыве Алена Васільеўна ЛІПІНСКАЯ, якая многія гады адпрацавала галоўным заатэхнікам ААТ «Шчомысліцы» у Мінскім раёне. 

Спярша, у 1977-м, закончыла Болагаўскі саўгас-тэхнікум па спецыяльнасці «заатэхнія». Закончыла «з адзгнакай» ці, як яшчэ гавораць, з «чырвоным дыпломам». Разумела, што прафесія патрабуе ведаў, што заўтра ў працы спатрэбіцца многае адкрываць наноў, таму максімальны грунт трэба было займець у час вучобы. Праз год адважылася і паступіла ў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію, якую закончыла ў 1983 годзе і па сваёй роднай спецыяльнасці атрымала кваліфікацыю «зааінжынер». 

Разам з Аленай Васільеўнай перабіраем стос грамат, падзяк, пад якімі стаяць подпісы аўтарытэтных, вядомых і сёння кіраўнікоў АПК, Мінскай вобласці і Мінскага раёна. Ганаровая грамата камітэа па сельскай гаспадарцы і харчаванню Мінскага аблвыканкама, падзяка Мінскага аблансога камітэта Беларускага прафсаюза працаўнікоў АПК, падзяка Мінскага аблвыканкама, Ганаровая грамата Мінскага райвыканкама... А вось — дыпломы аб занясенні галоўнага заатэхніка Алены Ліпінскай на раённую Дошку гонара. І ў 2005 годзе такая падзея здарылася, і ў 2016-м... На адной з грамат такі надпіс: «... за добрасумленную плённую працу і значны асабісты ўклад у развіццё сельскагаспадарчай вытворчасці Мінскай вобласці». Можна толькі здагадвацца, колькі выпрабаванняў, які ўклад за такімі адзнакамі!.. Колькі недаспаных начэй, колькі трывог за жывёлу, за гаспадарку!.. Няма ніякіх сумненняў, што Алена Васільеўна — чалавек моцнай загартоўкі, моцнай волі, моцнага характару. У гэтай жанчыны зараз юбілей, з якім і хацелася б павіншаваць... Упэўнены, што да мяне можа шмат хто далучыцца з ААТ «Шчомысліца», дзе яна 41 год (з 1977 па 2018 гады!) адпрацавала галоўным заатэхнікам. Уражлівы працоўны стаж шчыравання на адным месцы, на адной пасадзе, такой нялёгкай, няпростай пасадзе... Павіншуюць маці і цешчу муж — Аляксандр Аляксандравіч, ды дзве дачушкі, два зяці, двое ўнукаў. І ў сямейным атачэнні, у сямейнай цеплыні прадаўжаецца новае працоўнае, зусім не пенсійнае жыццё Алены Васільеўны Ліпінскай. Дабрыні і святла вам, шчырай любові родных і блізкіх, дарагая Алена Васільеўна!..

Сяргей ШЫЧКО,

Мінскі раён