Бежанцы, якая нарадзіла ў Гродна, перадалі неабходныя для яе і дзіцяці рэчы. Аб гэтым паведаміў генеральны сакратар Беларускага Чырвонага Крыжа Дзмітрый Шаўцоў, перадае БелТА.
Сёння ідзе 33-ы дзень для бежанцаў на мяжы. Яны знаходзяцца ў пункце часовага размяшчэння ў транспартна-лагістычным цэнтры «Брузгі» непадалёк ад беларуска-польскай мяжы. Бежанцаў забяспечваюць усім неабходным. Актыўна задзейнічаны ў гэтым валанцёры, у тым ліку Чырвонага Крыжа.
«Недахопу ні ў чым для іх няма: ні ў вопратцы, ні ў харчаванні, ні ў цёплых рэчах. З першых дзён шчыльна працуем з Гродзенскім аблвыканкамам, грамадскімі аб’яднаннямі, якія актыўна дапамагалі ў забеспячэнні гэтых людзей. Цяпер падключыліся і міжнародныя арганізацыі», — адзначыў Дзмітрый Шаўцоў.
Без увагі не застаюцца і бежанцы ва ўстановах аховы здароўя. Учора адна з бежанак, якая знаходзіцца ў перынатальным цэнтры ў Гродне, стала мамай. Сёння ёй прывезлі ўсё неабходнае.
«Падрыхтавалі адзенне для яе і малога, падгузнікі, бялізну для парадзіхі і ўсё, што можа спатрэбіцца маме і дзіцяці», — адзначыў Дзмітрый Шаўцоў. Ён звярнуў увагу, што аказанне дапамогі ёй, а таксама іншым мамам і дзецям у ТЛЦ працягнуць. Сёння, напрыклад, адна з жанчын расказала, што ёй неабходная соску для маляняці, яшчэ пару маладых мам звярнуліся за дзіцячым крэмам. Патрэбныя рэчы будуць дастаўлены валанцёрамі на працягу дня.
Бежанцы вымушаныя шукаць лепшага жыцця, таму што на радзіме праблемам людзей не надавалі ўвагу. Такое меркаванне выказаў бежанец Мердад з Ірана, перадае БелТА.
Сёння для бежанцаў на мяжы ідзе 33-ы дзень. Цяпер яны знаходзяцца ў пункце часовага размяшчэння ў транспартна-лагістычным цэнтры «Брузгі». Пакуль яшчэ людзі не губляюць надзеі на станоўчае вырашэнне сітуацыі.
«Я ўжо пажылы чалавек. Спадзяюся трапіць у Германію. Там у мяне радня. Я быў мараком, бачыў, напэўна, паўсвету, а цяпер вымушаны быў крануцца ў такое падарожжа», — распавёў Мердад.
Па яго словах, пакінуць родны горад Шыраза на поўдні Ірана яго вымусіла няпростая сітуацыя. «Урад думае аб чым заўгодна, але не пра праблемы людзей. Няма магчымасці весці бізнес, зарабляць грошы, няма нармальнай працы, мне няма чым забяспечваць чацвярых дзяцей. Дарэчы, ваша краіна, як я паспеў заўважыць, зусім іншая. І ваш лідар вылучаецца на фоне кіраўнікоў суседніх краін. Мы вельмі ўдзячныя Беларусі за дапамогу», — дадаў мужчына.
Псіхолагі з Гродна сумесна з прадстаўнікамі ЮНІСЕФ пачалі працу з дзецьмі бежанцаў у ТЛЦ, перадае БелТА.
Сёння для бежанцаў на мяжы ідзе 33-ы дзень. Цяпер яны знаходзяцца ў пункце часовага размяшчэння ў транспартна-лагістычным цэнтры «Брузгі». Нямала сярод іх і дзяцей.
«Вельмі важна аказаць ім псіхалагічную дапамогу, нават калі патрэба ў ёй не з’яўляецца важнай. З Гродна прыбылі 10 высокапрафесійных псіхолагаў, якія прайшлі падрыхтоўку па крызіснай псіхалогіі па шэрагу праграм ЮНІСЕФ», — распавёў начальнік Галоўнага ўпраўлення адукацыі Гродзенскага аблвыканкама Руслан Абрамчык.
Сумесна з прадстаўнікамі ЮНІСЕФ плануецца правесці своеасаблівы перапіс дзіцячага насельніцтва ТЛЦ. Зрабіць гэта неабходна для таго, каб дакладна вызначыць узроставую, моўную структуру, а таксама зразумець выхаваўча-адукацыйныя патрэбы дзяцей.
«Мы бачым, што дзеці гуляюць, забаўляюцца. У іх ёсць ежа, цёплае адзенне, валанцёры праводзяць з імі гульнявыя мерапрыемствы», — адзначыў Руслан Абрамчык.
Ён падкрэсліў, што гаворкі аб масавым разгортванні, напрыклад, школы не вядзецца. Перш за ўсё праца накіравана на аказанне дзецям псіхалагічнай і іншай неабходнай дапамогі. Пакуль патрэбы ў экстранай псіхалагічнай дапамогі не было.
Многія з бежанцаў накіроўваюцца ў краіны Еўропы, каб уз’яднацца са сваімі сем’ямі. Такое меркаванне выказаў бежанец з Іракскага Курдыстана, перадае БелТА.
Сёння для бежанцаў на мяжы ідзе 33-ы дзень. Цяпер яны знаходзяцца ў пункце часовага размяшчэння транспартна-лагістычнага цэнтра «Брузгі». Пакуль яшчэ людзі не губляюць надзеі на станоўчае для іх вырашэнне сітуацыі.
«Галоўная праблема ў тым, што вельмі холадна. Да такога надвор’і я не прывык. Добра, што мы знаходзімся пад дахам, ёсць ежа», — распавёў малады чалавек. Ён кажа, што вяртацца ў Іракскі Курдыстан не хоча, таму працягвае чакаць станоўчага для сябе вырашэння сітуацыі.
«У мяне дома нічога няма — ні працы, ні грошай, ні маёмасці. Ну, а самая галоўная прычына ў тым, што ў Германіі жывуць мае бацькі, мае браты і сёстры. Я проста хачу уз’яднацца з сем’ёй», — тлумачыць бежанец.
Дзеці і жанчыны ў ТЛЦ зноў выйшлі на стыхійны мітынг з заклікамі да Еўропы, перадае БелТА.
Сёння для бежанцаў на мяжы ідзе 33-ы дзень. Цяпер яны знаходзяцца ў пункце часовага размяшчэння транспартна-лагістычнага цэнтра «Брузгі». Нямала сярод іх і дзяцей. Сёння дзеці і жанчыны выйшлі на чарговы стыхійны мітынг з зваротам да Германіі і заходнім свеце.
«Германія, дапамажы нам», «Не дэпартацыі», «Не вяртанню дадому» — такія плакаты дзеці трымалі ў руках. «Дапамажыце нам! Германія, дапамажы нам», — скандавалі яны.
Удзел у мітынгу, які пачынаўся ўнутры комплексу, а працягнуўся ўжо на вуліцы, прынялі некалькі дзясяткаў дзяцей і жанчын.
«Дзеці ўсё цудоўна бачаць. Яны не разумеюць, чаму Германія іх не прымае. Дадому вяртацца многія з нас не хочуць. Там для нас папросту небяспечна. Дзеці гэта адчуваюць і спрабуюць дастукацца да палітыкаў у Еўропе», — распавядае адна з бежанак. Жанчына падкрэслівае, што з-за халадоў бежанцам становіцца ўсё складаней. Часцей хварэюць дзеці. «Калі б не дапамога Беларусі, усё было б яшчэ горш. Але сітуацыю трэба вырашаць як мага хутчэй», — кажа яна.
Дарэчы, сёння ў ТЛЦ прыбыла група вопытных дзіцячых псіхолагаў. Яны будуць працаваць з дзецьмі бежанцаў.
Чарговы вывазны рэйс з Мінска ў Ірак адбудзецца сёння, паведамляе БелТА са спасылкай на Telegram-канал Нацыянальнага аэрапорта Мінск.
Boeing 747-400 авіякампаніі Iraqi Airways ужо прызямліўся ў Нацыянальным аэрапорце Мінск. На дадзены момант ідзе пасадка на борт.
Усяго на рэйс зарэгістравана 417 пасажыраў (415 дарослых і двое дзяцей да 2-х гадоў).
Вылет з Мінска ў Арбіл запланаваны на 13.45.
Фота БелТА
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».
