Лаўровы ліст можна купіць у кожнай прадуктовай краме. Але куды больш прыемна адправіць у рондаль духмяны ярка-зялёны лісцік, сарваны з расліны, вырашчанай ўласнымі рукамі. А яшчэ лаўр чысціць паветра ў памяшканні, перашкаджае развіццю грыбкоў і бактэрый. А сама расліна ўпрыгожыць любы інтэр'ер. Яе можна размяшчаць нават на паўночным баку. Акрамя таго, паводле міфалогіі, лаўр засцерагае дом і ўсіх, хто жыве ў ім, ад негатыўнага ўздзеяння звонку, з'яўляючыся своеасаблівым абярэгам ад усяго дрэннага.
У мясцовасці, дзе тэмпература зімой апускаецца ніжэй за -10 °С, расліну можна вырошчваць як пакаёвую і летам выносіць у сад або на балкон.
Як пакаёвая расліна лаўр даволі непатрабавальны. Ён можа расці нават пры недахопе святла, толькі крона тады будзе не такой пышнай і дэкаратыўнай.
Прасцей за ўсё вырасціць лаўр з насення, хоць ён размнажаецца і чаранкамі, але каб іх атрымаць, у вас ужо павінна расці такое дрэва. Насенне ж можна набыць у кветкавай краме.
Нярэдка ў пакуначку з лаўровым лістом можна знайсці галінку расліны з засохлымі кветканосамі. Некаторыя памылкова прымаюць іх за насенне. Насамрэч плод лаўра значна буйнейшы: 1,5 см у дыяметры і выглядае як неядомая ягада чорна-сіняга колеру.
Насенне лаўра прарастае 4-6 месяцаў, таму высяваць яго варта позняй восенню ці ў пачатку зімы. Тады ўсходы з'явяцца ў самы спрыяльны па асветленасці і тэмпературы час.
Для высявання лепш выкарыстоўваць свежае насенне, якое валодае высокай усходжасцю (да 95 %). Перад сяўбой яго змяшчаюць на месяц у халадзільнік для стратыфікацыі, пасля чаго замочваюць у вадзе на 3-4 дні, папярэдне зняўшы верхнюю абалонку.
Пасля набракання насенне высейваюць у кантэйнер з любым урадлівым грунтам, верхні пласт якога складаецца з увільготненага буйназярністага пяску (у ім яно лепш за ўсё прарастае). Глыбіня закладкі — 1—1,5 см. Тэмпература глебасумесі не павінна быць ніжэйшая за 18 °С.
Пасля сяўбы насення паверхню ўвільгатняюць з пульверызатара і накрываюць кантэйнер плёнкай. Ставяць яго ў цёплае светлае месца. Калі з'явяцца ўсходы, плёнку здымаюць. Пікіруюць расаду, калі на ёй вырастуць 2-4 сапраўдныя лісткі.
Размнажаецца лаўр і чаранкамі, праўда, укараняюцца яны не так паспяхова, як прарастае насенне.
Неадраўнелы парастак зразаюць пад косым вуглом, пакінуўшы на ім 2-3 пупышкі. Ніжнія лісты выдаляюць, а верхнія абразаюць напалову. Месца зрэзу чаранка апрацоўваюць стымулятарам утварэння каранёў і змяшчаюць яго ў вільготны пясок. Зверху накрываюць плёнкай або слоікам.
Праз 3-4 месяцы чаранок укарэніцца.
Для перасадкі добра ўкаранелых чаранкоў або падрослых парасткаў лаўра можна выкарыстоўваць гатовы субстрат для сукулентаў.
Сумесь грунту для лаўра павінна быць нейтральнай або слабашчолачнай.
Пачынаюць вырошчванне лаўра з невялікага вазона. Дрэва развіваецца лепш, калі яму крыху цесна.
Пасля перасадкі расліну змяшчаюць у прыцененае месца, каб прамыя сонечныя прамяні на яго не пападалі. Праз два тыдні гаршчок можна пераставіць на падаконнік.
У далейшым маладыя расліны перасаджваюць у новую ёмістасць, якая ў дыяметры будзе большая за старую на некалькі сантыметраў. Рабіць гэта трэба штогод, дарослыя дрэвы маюць патрэбу ў такой працэдуры раз на 2-3 гады.
Госцю з субтрапічнага клімату патрэбнае рассеянае, але досыць яркае святло.
Улетку гаршчок з ім можна выстаўляць у злёгку прыцененае месца ў садзе ці на балконе. Аптымальная для вечназялёнага дрэва тэмпература ў гэты перыяд — 20—27 °С, а вось зімой яму неабходная прахалода. Лепш за ўсё гэтым часам ён пачуваецца пры 12—15 °С.
Знаходзячыся ўзімку ў ацепленым памяшканні, лаўр мае патрэбу ў апырскванні лісця вадой пакаёвай тэмпературы і ўвільгатненні паветра. Паліў расліны залежыць ад пары года. У вяснова-летні перыяд ён багаты, але нельга дапускаць застою вады. Увосень і ўзімку паліваць лаўр варта ўмерана, не дапускаючы перасыхання глебавага субстрату.
Маладая расліна ў першы год не мае патрэбы ў падкормцы, а далей падкормку трэба пачынаць з лютага, калі дрэва прачынаецца ад зімовай спячкі і пускаецца ў рост. У кастрычніку падкормкі спыняюць.
З дапамогай абрэзкі лаўру можна надаць любую форму, ад шара да піраміды. Праводзяць яе восенню, каб «вочкі», якія засталіся на расліне, паспелі развіцца да зімы, і вясной лаўр стаў актыўна расці.
Правільная абрэзка не толькі дазваляе палепшыць знешні выгляд дрэва, але і стымулюе ўтварэнне новых парасткаў, робіць крону гусцейшай.
Пры выкананні правілаў догляду лаўр практычна не схільны да хвароб дзякуючы сваёй устойлівасці да грыбкоў і вірусаў.
Збор лісця са здаровага дрэва спецыялісты раяць праводзіць у лістападзе-снежні, калі ў тканках расліны змяшчаецца большая колькасць эфірных алеяў. Аптымальны ўзрост лаўра для гэтай працэдуры — 4—5 гадоў.
Лаўровае лісце не раяць захоўваць даўжэй за год, бо яно пачынае гарчыць і страчвае частку сваіх лекавых уласцівасцяў.
Ірына ТАМКОВІЧ
У парадку дня — зацвярджэнне Канцэпцыі нацбяспекі і Ваеннай дактрыны.
Фіналістка праекта «Акадэмія талентаў» на АНТ — пра творчасць і жыццё.
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
