Дасведчаныя агароднікі ведаюць, як збіраць па вядзерцы ягады кожны дзень на працягу ўсяго лета. Паспрабуем раскрыць усе сакрэты вялікага ўраджаю клубніц па магчымасці без прымянення мінеральных угнаенняў і пестыцыдаў.
Калі вы пасля доўгіх пошукаў і эксперыментаў знайшлі прыдатны для вашай зямлі, смачны, духмяны, шыкоўны сорт клубніц... працягвайце пошукі далей! Бо для таго, каб клубніцы цешылі вас на працягу ўсяго сезона, рэкамендуецца мець на агародзе як мінімум чатыры розныя сарты гэтай ягады. А яшчэ лепш — шэсць. Адзін ці два сарты павінны быць ранняспелыя. Два ці тры — сярэдняспелыя. Ну і яшчэ адзін сорт — позні, каб есці свежую ягаду нават у жніўні. Пажадана для кожнага сорту зрабіць асобную градку, прычым так, каб усе градкі апынуліся не побач, а былі раскіданыя па ўчастку. У гэтым выпадку вы зможаце ў поўнай меры ацаніць вартасці кожнага сорту. Вядома, ёсць яшчэ рэмантантныя клубніцы, якія пры належным доглядзе здольныя выдаваць адну хвалю ўраджаю за другой, але ў іх свае правілы і асаблівая агратэхніка.
Мульчыраваць трэба ўсе пасадкі, але клубніцам мульча неабходная як паветра. Ідэальны матэрыял, які мульчыруе, для іх — ігліца. Яна вільгаць захоўвае, ад шкоднікаў і хвароб абараняе, з часам перагнівае і сілкуе градку. Няма ігліцы — не страшна. Для мульчыравання падыходзіць і салома, і скошаная трава, і зрэзанае пустазелле. Восенню пасля збору ўраджаю, абрэзкі і апрацоўкі клубнічных кустоў не зашкодзіць замульчыраваць градкі тоўстым пластом апалай лістоты. Такая мульча і ад маразоў дапаможа ягады зберагчы.
У пагоні за вялікім ураджаем мы з глыбокай павагай ставімся да кожнай кветачкі на кожным клубнічным кусціку. Аднак такі падыход цалкам непрымальны для маладых раслін першага года жыцця. Задача маладога кусціка — укараніцца, развіць каранёвую сістэму і падрыхтавацца да будучай зімы. Калі ён выдаткуе сілы на плоданашэнне, то верагоднасць вымерзнуць павялічыцца ў разы. Таму будзем бязлітасныя — усе кветкі на першагодках выдаляем без роздуму. Так, сёлета мы не далічыліся дзясятка ягад, затое праз год добра развітыя, магутныя кусты аддзячаць нас багатым ураджаем.
Мульча істотна памяншае выпарэнне вільгаці з глебы і тым самым скарачае патрэбнасць у палівах. Але паліваць клубнічныя градкі ўсё ж давядзецца: ягадка ваду любіць. Рэкамендуецца добра паліваць вясной, калі нарастае лісце, падчас цвіцення, у перыяд паспявання ягад, пасля кожнага збору ягад і пасля восеньскай апрацоўкі, калі выдалася засушлівая восень. Выснова: калі дажджы не папрацуюць за нас, паліваць давядзецца ўвесь час. У вясновую і восеньскую пару клубніцы рэкамендуюць паліваць адзін раз на тыдзень. Улетку градкі з ягадамі паліваюць раз у тры дні, а калі стаіць засушлівае надвор'е, то кожны дзень. Некаторыя палівы, натуральна, неабходна сумяшчаць з падкормкамі.
Падкормліваць звычайныя клубніцы пажадана тры-чатыры разы на сезон: увесну, перад цвіценнем, падчас плоданашэння і ўвосень. З рэмантантнымі клубніцамі справы ідуць па-іншаму: падкормкі раз на тыдзень патрэбны абавязкова, інакш няма сэнсу з імі звязвацца. Чым падкормліваць? Калі вы супраць мінеральных угнаенняў, падкормлівайце градкі настоем травы, біягумусам і попелам. Настой біягумусу робяць так: 1 шклянку біягумусу на 10 літраў вады настойваюць 24 гадзіны, затым разводзяць вадой 50:50. Рэцэпт травянога настою такі: вядро, запоўненае травой, заліваюць цёплай вадой і настойваюць тры-чатыры дні. Попел сыплюць пад корань пасля кожнага збору ўраджаю, а таксама пры восеньскай апрацоўцы.
У кустоў, з якіх вы жадаеце збіраць ягады, усе вусы падлягаюць выдаленню. Кампрамісу ў гэтым пытанні няма. Кожны вус адцягвае на сябе вялікую колькасць пажыўных рэчываў, таму калі пра вусы забываюць, ягады становяцца драбнейшыя, страчваюць слодыч, становяцца вадзяністымі і дрэнна захоўваюцца.
У перыяд цвіцення, калі вусы пачынаюць расці не па днях, а па гадзінах, узбройвайцеся нажніцамі і — на градкі. А як жа тады размножваць клубніцы, калі мы не дазволім развівацца вусам? Правільны падыход такі: клубнічны куст павінен даваць альбо ягады, альбо вусы. Адно з двух.
Апошні, але не менш важны пункцік — абарона ад шкоднікаў. Вельмі ўжо не хочацца ўжываць хімічныя пестыцыды на сваіх градках, таму варта прытрымлівацца правіла: лепш шкодніка не падпускаць, чым потым з ім змагацца. Якія існуюць меры прафілактыкі? Па-першае, вясной, калі міне пагроза замаразкаў, можна апрацаваць кусцікі любым біястымулятарам, а праз 14 дзён — біяпрэпаратам «Дачнік» ад самага злоснага клубнічнага ворага — шашолкі. Па-другое, да цвіцення градкі можна накрыць паветра- і вільгацепранікальным матэрыялам — так шкоднікам доступ да кустоў будзе закрыты. Па-трэцяе, не забываем пра фітанцыдныя расліны, пах якіх можа адпудзіць шкоднікаў. Падсаджваем на клубнічную градку цыбулю, часнок, календулу, аксаміткі. Такія змешаныя градкі ўсе насякомыя аблятаюць стараной.
Набор на бюджэтныя месцы павялічыцца.
Колькі ж каштуе гэты важны кампанент здаровага рацыёну зараз?
Не выявіць ні секунды абыякавасці.
