У братоў МАРОЗАЎ — Міхаіла, Аляксея, Мікалая, Сяргея і малодшага Пятра (на фота яны сядзяць па ўзросце), якія нарадзіліся ў вёсцыі Сенькаўшчына Бешанковіцкага раёна, традыцыя збірацца ў бацькоўскім доме напярэдадні Тройцы, успамінаць продкаў, наведаць могілкі, як кажуць, пакланіцца бацькам, дапамагчы па гаспадарцы.
Цяпер старэйшы Міхаіл і малодшы Пятро жывуць у вёсцы Слабодка (у Сенькаўшчыне, на жаль, ужо няма жыхароў), але да іх па-ранейшаму, як дадому, прыязджаюць іншыя браты — з Полацка, з Новалукомля, з суседняй вёскі Янаўшчына. У братоў асабістая памяць, яны ганарацца сваімі бацькамі — простымі сялянамі. Іх бацька Фёдар Міхеевіч Мароз быў ветэранам вайны, у 1942 годзе стаў партызанам у Полацка-Лепельскай партызанскай зоне, ваяваў у брыгадзе «За Савецкую Беларусь». І хоць бацька пайшоў з жыцця болей за дзесяць гадоў таму, у шафе малодшага брата па-ранейшаму вісіць яго салдацкі кіцель з медалямі і ордэнам — як напамін пра жудасную і гераічную старонку жыцця радзімы.
Анатоль КЛЯШЧУК
Фота аўтара
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».
