Лета ў «Маладосці» пачынаецца з гумарыстычнай аповесці Андрэя Сідарэйкі «Маладыя, альбо Вясёлыя будні сям’і Курачкіных». Пісьменнік нарадзіўся на Гомельшчыне, у Рэчыцкім раёне. Скончыў Лоеўскае педагагічнае вучылішча і факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Аўтар кніг «Жонка на гадзіну», «Вальс чырвоных гронак рабіны», «Дзсяць капеек», «Здарэнне ў ціхую ноч». Выпускніца філфака БДУ Паліна Басалыга (нарадзілася ў Мінску ў 2000 годзе) знаёміць з падборкай вершаў «Святло і цемра». «Шапталі зоркі між сабою:/ «Што бачыш ты?»/ «Я бачу літасць»./ «Я бачу гора». / Спытала поўня: / «Што адчувалі?»/ «Святое шчасце».
Абразкі Канстанціна Касяка аб’яднаны агульнай назвай «Да дзядоў на магілы». Малады літаратар (нарадзіўся ў Мінску ў 1987 годзе; скончыў гістарычны факаультэт БДУ) імкнецца зазірнуць у лёсы сваіх прашчураў, блізкіх людзей, піша пра цікавыя яму мясціны.
Шмат старонак у шостым нумары «Маладосці» адведзена прозе і паэзіі аўтараў сталых, добра вядомых не толькі чытачам «Маладосці» — Зіновія Прыгодзіча, Міхася Пазнякова, Ганны Навасельцавай, Наталлі Канстанцінавай. Цікавай падаецца падборка вершаў Ірыны Бяльковіч «Кахання прамень». Дарэчы, у «Маладосці» з’явілася традыцыя — рэдакцыя дае магчымасць аўтарам патлумачыць, якімі прынцыпамі яны кіруюцца ў сваёй творчасці. Вось, да прыкладу, што сцвярджае Наталля Канстанцінава: «У мяне ёсць тры крыніцы ідэй, якія становяцца асновай літаратурных твораў: мая журналісцкая дзейнасць, маё рэальнае прыватнае жыццё і мае фантазіі. Штуршком для выбудоўвання сюжэта можа стаць што заўгодна: пачутыя мной гісторыя або факт, актуальныя з’явы жыцця, некалькі радкоў з упадабанай песні. Былі нават выпадкі, калі літаральна адна-дзве сказаныя кімсьці фразы развіваліся ў сюжэт апавядання або аповесці. Тое, што ўзяла з рэальнасці, я заўсёды творча апрацоўваю, развіваю, перайначваю, кампаную з нечым іншым. У той жа час і мае фантазіі не з’яўляюцца абсалютна адарванымі ад рэчаіснасці: у іх я ў чароўным , рамантычным свеце пераасэнсоўваю нешта з рэальнасці».
Раю ўсім не абыйсці ўвагай «Дыялог пакаленняў», у якім развагамі пра жыццё і творчасць дзеляцца дзед і ўнук — літаратуразнаўца, перакладчык, доктар філалагічных навук, прафесар Іван Чарота і студэнт філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта Цімафей Чарота. А следам за «Дыялогам...» — публікацыя перакладзеных Цімафеем Чаротам вершаў англа-амерыканскага паэта Роджэра Крэйка. Змешчаны ў «Маладосці» і апавяданні Вірджыніі Вульф «Новая сукенка» і «Пазнака на сцяне», перакладзеныя Марынай Макарыч.
Мікола БЕРЛЕЖ
Інтэрв'ю з алімпійскім чэмпіёнам па фехтаванні.
Прафесійна, аператыўна, па-добраму.
