Вы тут

Дадзеныя сацдаследавання — аб даверы Прэзідэнту, ўраду, сілавікам і царкве


З 22 ліпеня па 12 жніўня 2022 года Аналітычным цэнтрам ЕсооM праведзена сацыялагічнае даследаванне «Сацыяльнае мысленне пад санкцыйным рэжымам». Удзел у ім прынялі 1560 рэспандэнтаў з усіх рэгіёнаў Беларусі. Даныя сацыялагічнага даследавання БелТА прывёў кіраўнік цэнтра Сяргей Мусіенка. Ён расказаў, што рэспандэнтам прапаноўвалася адказаць на пытанні: у якой ступені вы давяраеце Прэзідэнту, ураду, арміі, праваахоўным органам і царкве?


На пытанне «У якой ступені вы давяраеце Прэзідэнту?» 76,3% беларусаў адказалі «У цэлым давяраю», 13,6% — «У цэлым не давяраю», не змаглі адказаць 10,1%.

«Цяпер у рэжыме беспрэцэдэнтных знешніх санкцый Прэзідэнту ў цэлым давяраюць 76,3 працэнта, у цэлым не давяраюць — 13,6 працэнта. Шмат гэта ці мала? У снежні 2021 года, калі мы праводзілі маштабнае даследаванне перад рэферэндумам „Беларусь. Меркаванне аб будучыні“, было апытана больш за 10 тысяч чалавек. Тады выказваліся ў цэлым аб даверы Прэзідэнту 72,3 працэнта і недавер выказвалі 14,3 працэнта рэспандэнтаў. Як бачыце, мы назіраем пазітыўную дынаміку росту даверу насельніцтва Прэзідэнту краіны. Плюс у 4 працэнты за паўгода, ды і за якія паўгода! Пераадоленне наступстваў 2020 года ў грамадстве, антыковідная палітыка, якая ідзе ў разрэз з сусветным мэйнстрымам, але быў паказаны рэальны вынік нашай сістэмай аховы здароўя. Паўгода вядзення спецыяльнай ваеннай аперацыі ва Украіне, у якую мы не ўвязаліся, хоць нам пастаянна гэта прадказваюць. Па сутнасці, уведзены санкцыі супраць нас за актыўны нейтралітэт», — адзначыў Сяргей Мусіенка.

Усё гэта вывераная і ўзважаная палітыка Прэзідэнта Беларусі на знешнія выклікі, якая многім можа не падабацца з розных прычын, канстатаваў кіраўнік Аналітычнага цэнтра ЕсооM. «Яго рэальныя міратворчыя ініцыятывы пачалі мяняць парадак дня і перашкаджаць іншым ігракам, — сказаў ён. — Як мы бачым, пакеты санкцый, якія з захапленнем прымаюцца супраць Беларусі і нашага народа, заканамерна прыводзяць да росту даверу да кіраўніка дзяржавы. Для людзей, не сапсаваных Балонскай сістэмай і якія могуць думаць самастойна, відавочна, што вынік яго палітыкі ёсць. Мы бачым вынік на вуліцах нашых гарадоў, не толькі ў сталіцы, у збожжасховішчах па ўсёй краіне, і на паліцах крам, і ў жыроўках за цяпло, газ і электраэнергію. Адсюль і адказы беларусаў на пытанне аб задаволенасці жыццём у цэлым у 78,7 працэнта, і яшчэ больш высокая ацэнка якасці свайго асабістага матэрыяльнага становішча».

На фоне паўсюдных абвалаў рэйтынгаў і плыні толькі распачатых адставак палітыкаў у ЕС і ЗША мы бачым іншае стаўленне да нашага лідара народа Беларусі, працягнуў Сяргей Мусіенка. «На Захадзе не толькі не разумеюць яшчэ сувязь паміж канкрэтнай падзеяй і прычынай. У прыватнасці, гэта ўзмацненне жорсткасці санкцый, разбэшчаны інфармацыйны, палітычны, эканамічны, спартыўны, турыстычны і іншы ціск. Не толькі спроба занулення нашай культуры і спрадвечных традыцый — сям’і і рэлігіі — сталі следствам. Следства з’яўляецца тут не прамым вынікам прычыны, — падкрэсліў ён. — Дзесяцігоддзі, навязваючы свету мадэль, што Лукашэнка — жудасны дыктатар, Захад сам аказаўся прадвяшчуном дыктатур: харчовай, інфармацыйнай, энергетычнай, маральнай і іншых. Будаўнікі платоў і ўдушэння прэсы дайшлі да свабоды меркаванняў і слова. .Аляксандр Лукашэнка, у сваю чаргу, зняў перашкоды для тых, хто ўязджае па ПЦР-тэстах, і ўжо больш за чвэрць мільёна палякаў, латышоў і літоўцаў за лета наведалі Беларусь. Іх можна сустрэць адпачывальнікамі на Браслаўскіх азёрах, у нашых гандлёвых цэнтрах па ўсёй краіне і на запраўках. „Прыязджайце і глядзіце!“ або „Ідзі і глядзі“ — гэта сказана было Прэзідэнтам неаднаразова, з розных нагодаў, а цяпер гэта наш адзін з народных адказаў на будаўніцтва новых жалезных заслонаў з боку Захаду».

«У Беларусі ёсць асновы, умовы і традыцыі, веды для рэалізацыі справядлівай сацыясфернай стратэгіі развіцця грамадства. Ёсць разуменне неабходнасці разам з харчовай бяспекай у дзяржаве (па многіх паказчыках забяспечанасці прадуктамі харчавання цяпер Беларусь лепшая ў свеце) узяцца за забеспячэнне адукацыйнай бяспекі і навуковай, — растлумачыў кіраўнік Аналітычнага цэнтра ЕсооM: — Цяпер пачалося супрацьстаянне сістэм больш сур’ёзнае, чым у гады халоднай вайны, і мы абавязаны мабілізавацца, улічыць памылкі і даць магутны адказ Захаду, які дзесяцігоддзямі паразітуе на танных, штучна-рынкавых цэнах за рэсурсы. Хуткасць рэагавання на выклік — адна з асноўных характарыстык любой сістэмы, як і дакладнасць. Аляксандр Лукашэнка шмат гадоў асабіста дэманструе пазітыўны прыклад і многія з нас лічаць: а як інакш?

Давер да ўлады рэч часта ўмоўная, суб’ектыўная і тонкая, удакладніў Сяргей Мусіенка. «Яна залежыць і ад ЖКГ, і ад сельскай дарогі, урача і ўчастковага міліцыянера, любога чыноўніка. Таму патэнцыял росту даверу да Прэзідэнта і органаў улады ёсць. Цяжка было адказаць 10,1 працйэнта апытаных. І гэта патрабуе далейшага вывучэння і канкрэтнай работы ўсіх нас, — дадаў ён. — Прэзідэнт Беларусі паказвае прыклад справядлівасці і смеласці дзеянняў, эфектыўнасці ў інтарэсах сваёй краіны. Рост узроўню даверу, нават у жорсткім знешнім санкцыйным рэжыме, да Прэзідэнта, арміі, праваахоўных органаў і ўрада таму сур’ёзны залог. Узровень даверу да органаў улады адлюстроўвае надзею на будучыню».

Рэспандэнтам таксама прапаноўвалася адказаць на пытанне «У якой ступені вы давяраеце ўраду?». «У цэлым давяраю» — так адказалі 69,9 працэнта беларусаў, «У цэлым не давяраю» — 19,4 працэнта, не змаглі адказаць — 10,7 працэнта.

«Вядома, цяпер у рэжыме беспрэцэдэнтных знешніх санкцый, калі Прэзідэнту ў цэлым давяраюць 76,3 працэнта, гэтыя лічбы, здавалася б, больш сціплыя, але, на мой погляд, яны дастаткова высокія, — сказаў Сяргей Мусіенка. — Растлумачу чаму. У снежні 2021 гады, калі мы праводзілі маштабнае даследаванне перад рэферэндумам „Беларусь. Меркаванне аб будучыні“, тады выказваліся ў цэлым аб даверы ўраду 59,8% і недавер выказвалі 17,8% рэспандэнтаў. Заўважце, недавер тады і зараз адрозніваецца на 1,6%, хоць і зменшыўся, але істотнае адрозненне ў тых, хто не здолеў адказаць: тады было 22,4%, а цяпер 10,7%.

Як бачыце, мы назіраем пазітыўную дынаміку росту даверу насельніцтва ўраду Беларусі за кошт памяншэння долі тых, хто меў цяжкасці з адказам пры прыкладным захаванні (з невялікім памяншэннем) долі недавяраючых».

Дадатак у больш за 10% уражвае, працягнуў кіраўнік Аналітычнага цэнтра ЕсооM. «І гэта за паўгода ўзмацнення жорсткасці санкцый і пры знешнім ціску, які прымушае прымаць хуткія і дакладныя рашэнні. Прафесійны падыход урад дэманструе і ў інфармацыйнай прасторы: узважана і мінімум самапіяру, а больш канкрэтных вынікаў. Гэта прыносіць свой вынік, які ацэньваюць людзі», — адзначыў ён.

Ці пацяжэлі ў нас камунальныя рахункі? — задаўся пытаннем Сяргей Мусіенка. Не. А вось на Захадзе сітуацыя зусім іншая.

«Згодна з дадзенымі Lе Fіgаrо аб выніках таргоў на біржы ЕЕХ, кошт ф’ючэрса на 2023 год дасягнула аптовага кошту ў 1130 еўра за МВт.гадз. Прытым на 2022-гі кошт электраэнергіі ў Францыі складала ўсяго 85 еўра за МВт.гадз. У Берліне месячны праязны каштуе 86 еўра, а разавая паездка 3 еўра. З коштам нашай паездкі параўнайце самі. Упэўнены, што гэтыя лічбы таксама ў скарбонцы рэйтынгу ўрада і Прэзідэнта, — падкрэсліў кіраўнік Аналітычнага цэнтра ЕсооM. — У 2017 годзе 58% выбаршчыкаў Швейцарыі прагаласавалі за забарону будаўніцтва новых атамных электрастанцый у краіне. Кіраўнік «Зялёнай партыі» Швейцарыі назвала вынікі рэферэндуму гістарычным момантам: з гэтага часу краіна будзе спадзявацца на энергію сонца, вады і ветру. АЭС «Бецнаў-1», якая працуе на вода-вадзяным ядзерным рэактары, што выкарыстоўвае ў якасці запавольніка і цепланосбіта звычайную ваду (гэта не вельмі экалагічна і неэфектыўна), працуе з 1969 года, і яе першы блок з’яўляецца самым старым дзеючым камерцыйным атамным энергаблокам у свеце. І без астуджальных вежаў лішак цяпла выплюхваецца ў раку Арэ. Дзякуючы чаму тэмпература ў рацэ дасягнула 24 градусаў у раёне Берна — можна будзе і рыбу хутка ў ёй варыць. Так як зараз Швейцарыя перажывае першы сусветны энергетычны крызіс, і Еўропа ў яго эпіцэнтры, а ўзровень няўпэўненасці ў пастаўках электраэнергіі беспрэцэдэнтны, вядома, у такіх умовах, нават такія атамныя станцыі ў Швейцарыі працягваюць працаваць. А 28 жніўня Камітэт швейцарскіх парламентарыяў і прадстаўнікоў эканомікі запусціў петыцыю з патрабаваннем адмяніць забарону на будаўніцтва атамных станцый у краіне, каб пазбегнуць дэфіцыту электраэнергіі пад лозунгам «Дазволена любая форма вытворчасці электраэнергіі, спрыяльная для клімату».

Ацэнку рабоце беларускага ўрада даюць самі грамадзяне. «Наш народ, бачачы павышэнне пенсій, своечасова выплачаныя зарплаты і многае іншае, разумее і рэагуе на рэйтынг урада па-свойму — ростам даверу, — канстатаваў Сяргей Мусіенка. — Прадпрымальнікі таксама рэагуюць. Напрыклад, адно са старэйшых і буйнейшых нашых прадпрыемстваў Віцебшчыны па вырошчванню лекавых траў актыўна выходзіць на рынкі Расіі і Казахстана са сваёй сыравінай і гатовымі фітачаямі. Цяпер нават абмяркоўваецца магчымасць запуску сеткі традыцыйных устаноў тыпу беларуская „Карчма“ на аснове іх прадукцыі. Прапрацоўваецца пытанне і мабільных лазневых жылых блокаў. Ёсць разуменне, што ўзімку ўздоўж меж з ЕС гэтыя ўстановы будуць карыстацца павышаным попытам».

Яшчэ адно пытанне сацдаследавання: «У якой ступені вы давяраеце арміі?». «У цэлым давяраю» — так адказалі 72,3 працэнта беларусаў, «У цэлым не давяраю» — 12,6 працэнта, не змаглі адказаць 15,1 працэнта.

«Арміі зараз давяраюць у цэлым 72,3% беларусаў. У лютым 2021 года было 69,2%, калі Аналітычны цэнтр ЕсооМ праводзіў вялікае даследаванне напярэдадні VІ Усебеларускага народнага сходу. У снежні 2021 года, калі мы праводзілі таксама маштабнае даследаванне перад рэферэндумам, выказалі ў цэлым давер арміі 70,6 працэнта і недавер — 11,8 працэнта рэспандэнтаў. Як бачыце, мы назіраем пазітыўную дынаміку росту даверу да Узброеных Сіл краіны, — расказаў Сяргей Мусіенка.- Гэта натуральна, на мой погляд, па многіх прычынах, асабліва у святле таго, што адбываецца ва Украіне».

Нельга не давяраць сваёй арміі, ёсць разуменне ў насельніцтва, што гэта наша апора і абарона, зазначыў кіраўнік Аналітычнага цэнтра ЕсооM. «Тым больш жыццё нам падкідвала ў мінулым шмат сюжэтаў аб боегатоўнасці, баяздольнасці нашых Узброеных Сіл, хоць мы і не бок канфлікту, як бы нам гэта ні спрабавалі навязваць. Ва Украіне па тры разы на дзень аб’яўляюць, што беларускія Узброеныя Сілы ўступяць на тэрыторыю Украіны, — прадоўжыў ён. — Мы ўсе памятаем падзеі студзеня 2021 года, калі па запрашэнні Прэзідэнта Казахстана вельмі хутка, мабільна, дакладна міратворчая рота ССА УС Беларусі пры ўзаемадзеянні з АДКБ была перабазіравана ў Казахстан, выканала сваю задачу і лакалізавала канфлікт. Бо была прадэманстравана сіла, моц, арганізаванасць нашага самага мабільнага падраздзялення і не было ніякіх эксцэсаў у зоне дыслакацыі нашых міратворцаў. Гэта ўсё шмат аб чым сведчыць. Мы аднымі з першых стварылі сілы спецыяльных аперацый сярод краін-суседзяў, вельмі вялікую ўвагу гэтаму надаваў Прэзідэнт, і цяпер нашы людзі ўбачылі іх неабходнасць і тое, што гэта будучыня Узброеных Сіл. І нават спецыяльная ваенная аперацыя ва Украіне паказвае, што падобныя падраздзяленні вельмі эфектыўныя ў сучасных умовах. Армія — наш абаронца. У нас няма сур’ёзных канфліктаў на памежжы, гэта і памежныя войскі, і Узброеныя Сілы ў цэлым. Мы бачым, што ў нас ёсьць гэты шчыт. І гэта высокі патрыятызм, вывучка, мабілізацыя. Людзі гэта адчуваюць. Гэта адлюстраванне таго рэйтынгу Узброеных Сіл, які павышаецца».

Сацдаследаванне таксама дэманструе і рост даверу да праваахоўных органаў. Так, у цэлым давяраюць праваахоўным органам 67,5 працэнта беларусаў, у цэлым не давяраюць — 19,4 працэнта, не змаглі адказаць 13,1 працэнта рэспандэнтаў.

«Праваахоўным органам у снежні 2021 года быў выяўлены ў цэлым давер 62,5%, выказалі недавер — 17,4% рэспандэнтаў. Цяпер узровень даверу да праваахоўных органаў складае 67,5%. Гэта ўсё не адбываецца само па сабе. Праваахоўныя органы вельмі сур’ёзна узяліся за патрыятычнае выхаванне моладзі. Адкрыты 16 ваенна-патрыятычных клубаў, і яны актыўна працуюць. Мы можам спакойна днём і ўначы гуляць па вуліцах нашых гарадоў і ў нас нават думкі няма, што нельга дзіця аднаго пакінуць. І гэта ўсё адбываецца не за адзін дзень ці месяц — гэта працяглая гісторыя. Тым больш маштабныя апытанні мы праводзілі і 1,5 года назад, і менш за год назад — у снежні 2021-га. І гэтую дынаміку мы бачым — стабілізацыя, нармалізацыя адносін да праваахоўных органаў. За ўсім гэтым стаіць штодзённая праца ўчастковага міліцыянера, супрацоўніка ДАІ (мы бачым сітуацыю на дарогах, хуткасць вырашэння пытанняў з ДТЗ). Вядома, усе гэтыя пытанні прысутнічаюць у нашым жыцці, але мы іх вырашаем, вы асвятляеце. Адсюль назіраецца і рост даверу», — канстатаваў Сяргей Мусіенка.

У той жа час апазіцыі, паводле звестак сацдаследавання, у цэлым не давяраюць — 76,6% беларусаў, у цэлым давяраюць — 9,1%, не змаглі адказаць — 14,3%.

«Беларускай апазіцыі ў цэлым не давяралі ў лютым 2021 года 63,4 працэнта рэспандэнтаў, давяралі — 17,2 працэнта. Цяпер мы бачым істотны рост недаверу апазіцыі — 76,6 працэнта, падзенне да яе даверу — 9,1 працэнта, — падкрэсліў кіраўнік Аналітычнага цэнтра ЕсооM. — Яны самі творцы свайго шчасця. Гэта адчуванні людзей. У нейкі момант была завышаная ацэнка іх магчымасцяў, а ў іх пераацэнка сваіх сціплых магчымасцяў. Людзі некампетэнтныя, малаадукаваныя, дрэнна падрыхтаваныя да жыцця, у іх ёсць такі выбухны падлеткавы эмацыйны пасыл — усё памяняць, разбурыць, я зраблю лепш. Але так не бывае. Мы гэта праходзілі ў 1917 годзе, як соцыум у 1991-м. Усё разбурыць і выбудаваць новае. Але жыццё іншае. Мы ўжо нейкія прышчэпкі праходзілі ад гэтых узрушэнняў і гэта спрацавала. І завышаная ацэнка нейкіх чаканняў. А што абнаўляць? Вось гэтыя юнацкія максімалісцкія чаканні, што мы ўсё зробім лепш. Людзі глядзяць за разборкамі ўнутры гэтай тусоўкі, якую нават нельга структурай назваць. Апазіцыя не структурыравана да гэтага часу. У маім разуменні апазіцыя — гэта здаровая з’ява, як ні дзіўна. Па вялікім рахунку, гэта выпрацоўка нейкай альтэрнатыўнай думкі, пошук альтэрнатыўных шляхоў развіцця. Але мы ж гэтага не назіраем: ні шляхоў, ні ідэй, ні нават чалавечай прыстойнасці. Толькі заклікі зрабіць горш народу Беларусі і каб мы пакрыўдзіліся на ўладу. І гэтыя лічбы паказваюць, што нават тыя, хто падтрымліваў апазіцыю, разумее, што нешта тут не так ці вельмі не так. Мы гэта бачым».

Сяргей Мусіенка дадаў, што такое стаўленне беларусаў да апазіцыі — вынік шматфактарнага ўздзеяння. «Таму што, пагадзіцеся, нават тое, што зараз адбываецца на польскай і літоўскай мяжы, калі будуюць платы, калі канцэнтруюцца войскі НАТА, калі ідуць бежанцы з Украіны — гэта работа і Узброеных Сіл, і праваахоўных органаў: што няма ў нас канфлікту і праблем. Гэта і выразная, планамерная праца над іміджам праваахоўных органаў і Узброеных Сіл, і канкрэтныя справы, як міратворчая місія АДКБ у Казахстане або бязвіз. Калі было б падобнае дакладнае дзеянне міратворцаў у рамках ААН ва Украіне і не было б абстрэлаў Данецка і Луганска, не гінулі б людзі. На пачатковым этапе, з 2014 года, была б дакладная лакалізацыя агрэсіі ва Украіне, развіццё падзей магло быць іншым. Так, гісторыя не церпіць ўмоўнага ладу. Але мы бачым, як выразныя дзеянні міратворчых сіл АДКБ лакалізавалі напружанне і спынілі перарастанне пагромаў і марадзёрства ў больш сур’ёзны канфлікт. І мы бачым бяздзейнасць міратворцаў ААН. Гэта ўсё людзі праз сябе прапускаюць, паколькі ім даступныя многія крыніцы інфармацыі. Мы стараемся даносіць гэтую інфармацыю і бачым — людзі разумеюць, што адбываецца. У тым ліку разумеюць, што адбываецца сярод апазіцыі, ну і адпаведныя адносіны да яе мы бачым», — канстатаваў ён.

Паводле звестак даследавання, царкве ў цэлым давяраюць каля 60% беларусаў.

«Пытанне, у якой ступені вы давяраеце царкве, нават у адказе выклікае пэўныя цяжкасці. І гэта відаць, па лічбах: у цэлым давяраюць 57,9 працэнта, а ў цэлым не давяраюць — 31,1 працэнта апытаных. Цяжка адказаць 11 працэнтаў, — расказаў Сяргей Мусіенка.- У снежні 2021 года, калі мы праводзілі маштабнае даследаванне перад рэферэндумам „Беларусь. Меркаванне аб будучыні“, задавалася тое ж пытанне. Тады выказваліся ў цэлым аб даверы да царквы 65,5% і недавер выказваў 17,3% рэспандэнтаў. Заўважце, не давер тады і цяпер адрозніваецца практычна двухразова, пры прыкметным падзенні даверу, хоць і не такім адчувальным».

Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка заўсёды гаварыў, што бачыць адну са сваіх задач у тым, каб уберагчы краіну ад смуты, — падкрэсліў кіраўнік Аналітычнага цэнтра ЕсооM. «Падчас наведвання на Раство Мінскага Свята-Духава кафедральнага сабора ў 2017 годзе ён назваў Беларускую праваслаўную царкву галоўным ідэолагам у нашай краіны. „Мы і ў будучым будзем абапірацца на дапамогу праваслаўнай царквы і ўсіх канфесій, якія жывуць у нашай у краіне і гатовы ісці разам, ствараючы і абараняючы наш добры і ўтульны дом“, — сказаў Прэзідэнт. 18 лютага 2003 года ўпершыню было падпісана Пагадненне аб супрацоўніцтве паміж органамі пагранічнай службы і Беларускай праваслаўнай царквой. Пагадненне аб супрацоўніцтве паміж Рэспублікай Беларусь і БПЦ было падпісана 12 чэрвеня 2003 года да гэтага часу ўнікальнае. Таму мы ўсе разумеем, што ні адзін орган улады і кіравання, ні адна рэдакцыя СМІ або журналіст краіны не падумаюць адмовіць у дзейным садзейнічанні царкве», — растлумачыў ён.

Разам з тым звяртае ўвагу на сябе зніжэнне інфармацыйнай актыўнасці ў СМІ, дапоўніў Сяргей Мусіенка. «Мы не бачым новых, цікавых праектаў. Напрыклад, магла б быць перадача з расказам пра свяшчэннікаў, вартых таго, манахаў, як тых, што жылі даўно на нашай зямлі, так і нашых сучасніках. Паверце, такіх людзей шмат. Святарамі і манахамі становяцца не таму, што ў свецкім жыцці, у грамадстве нешта не атрымалася. Аднойчы ў душы адбываецца пераварот, і калі яго ўсведамляюць, з’яўляюцца іншыя каштоўнасці. Фарміраванне даверу да царквы — справа наша агульная, у імя грамадскага дабра і не мае на мэце ўшчамленне ў правах якіх-небудзь канфесій або грамадзян», — канстатаваў кіраўнік Аналітычнага цэнтра ЕсооМ.

Фота і інфаграфіка: БелТА

Выбар рэдакцыі

Культура

Чым сёлета будзе здзіўляць наведвальнікаў «Славянскі базар у Віцебску»?

Чым сёлета будзе здзіўляць наведвальнікаў «Славянскі базар у Віцебску»?

Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».

Грамадства

Час клопату садаводаў: на якія сарты пладовых і ягадных культур варта звярнуць увагу?

Час клопату садаводаў: на якія сарты пладовых і ягадных культур варта звярнуць увагу?

Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.

Культура

Вольга Здзярская: Для мяне мая прафесія — жыццё

Вольга Здзярская: Для мяне мая прафесія — жыццё

Актрыса НАДТ імя М. Горкага — пра шлях да сцэны і натхненне.

Грамадства

«Любоў — галоўнае, што бацькі павінны даць сваім дзецям»

«Любоў — галоўнае, што бацькі павінны даць сваім дзецям»

Тата і мама — два самыя важныя чалавекі ў жыцці кожнага дзіцяці.