2022-і для Кацярыны Цішкевіч — год юбілеяў. З асабістых — тэлевядучая адсвяткавала цудоўную дату 4:0; з прафесійных — 15 гадоў на тэлебачанні, 10 з іх у прамым эфіры АНТ. На сваёй старонцы ў «Інстаграм» (@ekaterintishkevich) яна не толькі прыадкрывае заслону тэлевізійнай кухні, але і шчодра дзеліцца прафесійнымі парадамі, дапамагае сваім падпісчыкам удасканальваць голас і мову. Аб кар’еры і сям’і, настаўніцтве і поспеху, прыгажосці і здароўі — ад першай асобы. Не абышлося і без навагодніх пажаданняў...
Завяршаючы год, хочацца прытармазіць, агледзецца па баках. Хто я «тут і цяпер»? Хто побач са мной? Што адчуваю? Чаго я хачу? За што ўдзячная? У патоку жыцця мы забываемся рабіць такія піт-стопы, але ж час ад часу яны неабходныя кожнаму: каб працягнуць рух на новым узроўні, а можа, і пачаць усё з чыстага ліста…
Тэлебачанне здарылася ў маім жыцці 16 гадоў таму. Упершыню я пераступіла парог Белтэлерадыёкампаніі, прыйшоўшы на курсы тэлевядучых. Паспрабаваць сябе ў гэтай ролі тады здавалася фантастыкай, а застацца на ТБ было чымсьці звышнерэальным... І вось ужо 15 гадоў я ў эфіры навін і лічу сваю работу найлепшай! Прамы эфір — гэта своеасаблівая «залежнасць». Аднойчы туды трапіўшы, ты адчуваеш у ім пастаянную патрэбу, нягледзячы на наймагутнейшы стрэс, які зведваеш. З самага пачатку тэлевізійнай кар’еры я хацела працаваць менавіта ў навінах. З жанрам я супала на 100 % і ментальна, і эмацыянальна. Навінавы эфір — гэта зладжанасць, дакладнасць, работа ў камандзе, гэта роўная спіна, дзелавы касцюм і ідэальная дыкцыя. Хтосьці скажа: «Ідэальна сумна»! Ён проста не спрабаваў гэтую тэлемагію «на смак». Я перфекцыяніст і адчуваю велізарнае задавальненне ад эфіру, які праходзіць «без сучка, без задзірынкі». А калі ўзнікаюць форс-мажоры — то асаблівае задавальненне ад іх пераадолення.
У «строгага» амплуа ёсць і адваротны бок — стэрэатыпы. Аднойчы ўбачыўшы мяне ў навінавым эфіры, камусьці складана паверыць, што па-за ім я магу быць іншай: вясёлай, разняволенай, свабоднай і як вядучая, і як асоба. Добра, што ёсць людзі, якія вераць не толькі сваім вачам, але і мне. Дзякуючы ім, я выходжу з кадра, мяняю строгі навінавы касцюм на вячэрнюю сукенку і раскрываюся зусім з іншага боку. Адыходзячы год падарыў мне шмат творчых удач: я была вядучай канцэрта да Дня Незалежнасці Рэспублікі Беларусь, мерапрыемстваў Міжнароднага фестывалю «Славянскі базар у Віцебску», спартыўна-культурнага фестывалю «Вытокі», прадстаўляла Беларусь на днях культуры ў Расійскай Федэрацыі. Уражальная падзея — удзел у шоу «Гэта наша гісторыя» ў гонар Дня народнага адзінства, якое праходзіла на «Мінск-Арэне». Уяўляеце, як гэта — выйсці да залы ў дзесяць тысяч гледачоў!
Сям’я для мяне — гэта радасць, адказнасць і рытм шматзадачнасці. 24/7, нават калі дзеці ўжо падраслі і многія бытавыя пытанні здольныя вырашыць самі. А выслухаць? А пагаварыць? А растлумачыць? А калі трэба, то і параіць... Пытанняў менш не становіцца, затое яны становяцца цікавейшымі. Займальна бачыць свой юны працяг, які жыве ў новых сучасных рэаліях. Дзеці-міленіялы: якія яны? Мне падаецца, на гэтую тэму можна напісаць дысертацыю па педагогіцы і псіхалогіі. І не адну.
Цэнтр сям’і — жанчына, яе душа і энергія. І каб гэта сямейная энергія не вычэрпвалася, абавязкова трэба жыць у гармоніі з самой сабой. У юнацтве слова «гармонія» асацыявалася ў мяне выключна з добрым настроем. Цяпер гэтае паняцце трансфармавалася ў больш сталае — «баланс». Баланс — гэта не проста пазітыў, а раўнавага ўсіх важных складнікаў жыцця: здароўе, сям’я, каханне, работа, хобі, дабрабыт, сябры. Сакрэт балансавання ў тым, каб своечасова заўважыць праблемны бок жыцця і папрацаваць над ім. Ёсць праблема са здароўем — знайдзі час і ўдзялі ўвагу яе вырашэнню. Даўно не бачыліся з сябрамі? Знайдзі нагоду сустрэцца і пакантактаваць. Гэта ж не складана, праўда?
Я той чалавек, які смела можа сказаць: мая работа — гэта маё хобі. Пасада кіраўніка аддзела тэлевядучых на тэлеканале АНТ прывяла мяне да настаўніцтва. Маючы шматгадовы вопыт работы ў эфіры, ведаючы спецыфіку работы тэлевядучага ў кадры, я з задавальненнем дзялюся ведамі і энергіяй з новым пакаленнем вядучых і не толькі. Усе мы носьбіты пэўных унікальных ведаў і жыццёвага вопыту. Дзякуючы людзям у маім асяроддзі, якія пастаянна займаюцца самаразвіццём, з’явіўся праект «PROкачай свой голос!» Звярнуліся да мяне з запытам папрацаваць над голасам. «Чаму б не?» — падумала я. У адпачынку на Чырвоным моры папрацавала над структураваннем сваіх ведаў і стварыла першую версію курса. У ім гарманічна спалучыліся тэхніка мовы і навык публічнага выступлення. У цэнтры ўвагі не толькі работа над голасам, дыяфрагмальным дыханнем, зняццем заціскаў, артыкуляцыяй і арфаэпіяй. На занятках мы развіваем навык спантаннай мовы, імправізуем, гуляем у моўныя гульні, выступаем публічна, і, вядома ж, абменьваемся энергіяй. Як той казаў, калі людзі збіраюцца ў групы, значыць, ім гэта трэба!
Сучаснага чалавека немагчыма ўявіць без добрай упэўненай мовы. Даказана, вербальны імідж складае 38 % ад агульнага іміджу чалавека. Сустракаюць па-ранейшаму па адзенні, але як жа мяняецца ўспрыманне чалавека, калі ён пачынае гаварыць! Нягледзячы на ўсе навукова-тэхнічныя дасягненні і квантавы скачок у развіцці чалавецтва, старажытнагрэчаскі філосаф Сакрат па-ранейшаму актуальны: «Загавары, каб я цябе ўбачыў».
У мяне, як і ў любой жанчыны, ёсць свой спіс здаровых звычак для прыгажосці, душы і розуму. Ён вельмі просты.
Адыходзіць 2022 год. Успамінаючы аб тым, што было, разважаю, чаго хацелася б. Не хачу быць банальнай, транслюючы агульныя фразы пажаданняў. Таму напярэдадні Новага года прапаную вам паглыбіцца ў сваю падсвядомасць і разам са мной згуляць у адну крутую гульню.
Напішыце тры назоўнікі, якія першымі прыйдуць вам у галаву. Да кожнага з іх падбярыце 2-3 словы-асацыяцыі, да кожнага лагічнага ланцужка, які атрымаўся, напішыце выснову-абагульненне. Хто ведае, магчыма, гэта і ёсць тыя самыя схаваныя глыбока жаданні, якія і варта загадаць пад бой курантаў. Бо ў гэтую чароўную ноч УСЁ спраўджваецца!
З надыходзячым Новым годам! Упэўнена крочце ў будучыню, атрымлівайце асалоду ад жыцця, шануйце кожнае імгненне і будзьце ўдзячныя за тое, што ёсць «тут і цяпер»!
Фота з асабістага архіва Кацярыны ЦІШКЕВІЧ
«Залатая падаплёка крылаў... »
Лёс другога зборніка ў літаратарскай кар’еры — самы складаны.
На пытанні «Звязды» адказвае галоўны рэдактар расійскага літаратурнага часопіса «Москва».
Ужо традыцыя з нагоды Дня роднай мовы прапаноўваць чытачам праверыць свае веды.
