Захварэць на гаймарыт можа кожны, але ў асноўную групу рызыкі ўваходзяць людзі, якія ўвесь час прастуджваюцца, пакутуюць ад хранічнага насмарку, маюць парушэнні імунітэту або няправільнае развіццё анатамічных структур поласці носа.
Гаймарыт — гэта запаленне слізістай абалонкі верхнясківічных прыдатачных пазух носа. У працэс запалення могуць уцягвацца адна або абедзве гаймаравы пазухі. Даволі часта гаймарыт пачынаецца пасля працяглага насмарку ці прастуды, якія былі не да канца далечаны. Як своечасова заўважыць гаймарыт і вылечыць яго? Што прыводзіць да хранічнай формы? І ці можна пры гаймарыце грэць нос? Пра гэта размаўляем з отарыналарынголагам 11-й гарадской паліклінікі Мінска Дар'яй ЧФАС.
— Дар'я Алегаўна, як адрозніць гаймарыт ад звычайнага насмарку? Якія відавочныя сімптомы гаймарыту?
— Гаймарыт суправаджаецца галаўным болем, пачуццём распірання ў праекцыі верхнясківічных пазух (пацыент гэта адчувае ў шчоках), пачуццём ціску ў пераноссі, верхніх зубах, дыскамфортам пры нахіле галавы наперад, слізіста-гнойных выдзяленнях з носа, павышэннем тэмпературы цела, сцяканнем гною па задняй сценцы глоткі.
— Што прыводзіць да гаймарыту? Захварэць можа кожны ці ёсць пэўныя групы рызыкі?
— Часцей за ўсё гаймарыт узнікае як ускладненне прастудных інфекцыйных захворванняў, такіх як грып і ВРВІ. Спрыяць узнікненню і развіццю гаймарыту могуць паніжаны імунітэт, асаблівасці будовы насавых хадоў (напрыклад, скрыўленая насавая перагародка), схільнасць да алергічнага насмарку, павышаная адчувальнасць вегета-сасудзістай сістэмы да раздражняльнікаў — так званы вазаматорны рыніт.
— Ці праўда што маладыя людзі хварэюць часцей, чым пажылыя?
— Да гаймарыту схільныя людзі абсалютна розных узростаў.
— Як лечыцца гаймарыт і ці абавязкова прымаць антыбіётыкі?
— Для лячэння гаймарыту неабходны прыём антыбіётыкаў, антыгістамінных прэпаратаў, сасудазвужальных кропель для зняцця ацёку слізістай носа, прэпарату для разрэджвання гною ў пазухах (сінупрэт, АЦЦ), а таксама прамыванне гаймаравых пазух (апаратнае прамыванне з выкарыстаннем адмоўнага ціску «Зязюля») і прамыванне носа солевым растворам. А пры неэфектыўнасці медыкаментознага лячэння робіцца пракол гаймаравай пазухі.
— Што важна ведаць, каб захворванне не перайшло ў хранічную форму?
— Да хранічнага гаймарыту могуць прыводзіць захворванні зубоў верхняй сківіцы, грыбковае паражэнне верхнясківічнай пазухі (грыбковае цела, або міцэтома), дабраякасныя і злаякасныя пухліны. Пухліна перашкаджае адтоку слізі, а яе клеткі выпрацоўваюць рэчывы, якія выклікаюць запаленне ў навакольных тканках. Таксама да хранічнага гаймарыту вядуць інфекцыі, алергіі, анамаліі будовы поласці носа і каляносавых пазух.
— Пры лячэнні гаймарыту ці можна прыкладваць цяпло, дыхаць над цёплай парай?
— Пры лячэнні гаймарыту нельга грэць нос і каляносавыя пазухі, бо цеплыня толькі ўзмоцніць ацёчнасць. Нельга наведваць лазні і сауны.
— Якая прафілактыка гаймарыту?
— Яна накіравана на ўмацаванне агульнага імунітэту. Для гэтага варта займацца спортам і іншымі відамі фізічнай актыўнасці, апранацца па надвор'і, часцей бываць на свежым паветры. Таксама старайцеся збалансавана харчавацца, адмовіцца ад шкодных звычак. Важна своечасова лячыць прастудныя захворванні і хранічныя хваробы насаглоткі, сачыць за здароўем поласці рота і наведваць стаматолага ў прафілактычных мэтах.
Пры наяўнасці скрыўленай насавой перагародкі, якая замінае нармальнай цыркуляцыі паветра праз нос, рэкамендуецца зрабіць аперацыю па яе выпраўленні. Пры схільнасці да алергій трэба пазбягаць кантакту з алергенам і прымаць аператыўныя меры для ўхілення алергічнага рыніту, а таксама старацца пазбягаць стрэсаў, якія зніжаюць ахоўныя сілы арганізма.
Алена КРАВЕЦ
Прэв’ю: pixabay.com
«Абавязак кожнага беларуса — прагаласаваць за сваю будучыню».
Новая гісторыя гістарычнага факультэта.
Мы змаглі пераадолець наступствы заходняга санкцыйнага ціску.
Зрабіўшы якасць неад’емнай часткай іміджу Беларусі як краіны, займацца ёй неабходна пастаянна і ва ўсіх напрамках.
