«Сакрэт майго поспеху — пастаянная праца над сабой»

Лёгкая атлетыка ўключае мноства розных дысцыплін: бегавыя віды, спартыўную хадзьбу, мнагабор'е, кросы і тэхнічныя віды спорту. Майстру спорту па трыятлоне і лёгкай атлетыцы мінчаніну Дзянісу Гардзіенка ўдаецца іх сумяшчаць. Як?

— Мая спартыўная кар'ера пачалася, калі я перайшоў у старшую школу. На ўроках фізкультуры мы каталіся на лыжах, бегалі на розныя дыстанцыі. Я ўжо тады ўсведамляў, што спорт мне даецца лёгка. Бегаў хутчэй за ўсіх у сваёй школе. Калі першы раз прабег дыстанцыю ў адзін кіламетр, мяне проста ўцягнула ў свет спорту. З гэтага моманту вырашыў, што буду прысвячаць яму ўсё сваё жыццё, — расказвае суразмоўнік.

Ён кажа, што любоў да спорту не перадалася яму ад бацькоў, яны не захапляюцца ім, у сям'і Дзяніс адзін такі. Тата ўсё жыццё працаваў на будоўлі, маці — у школе. Суразмоўнік кажа, што вельмі ўдзячны ім за тое, што выхавалі яго правільным чалавекам. Бо ў спорце важная не толькі сіла, але і падтрымка, любоў бацькоў, што ён і атрымлівае да гэтага часу ў поўным аб'ёме ад мамы і таты.

— Калі чалавек займаецца некалькімі відамі дзейнасці, ён развіваецца — так і ў спорце. Ёсць віды, якія цяжка сумяшчаць, напрыклад, бокс і лёгкую атлетыку. Гэтымі двума відамі я займаўся адначасова: шэсць разоў на тыдзень лёгкай атлетыкай, тры разы на тыдзень, па вечарах, адпрацоўваў асноўныя ўдары ў боксе. Для чаго? Адказ просты — для ўдасканалення сябе. Мне заўсёды было цікава, як жа людзі трэніруюцца ў іншых відах спорту, таму я спрабаваў розныя. Па сакрэце, барацьба, футбол, баявыя адзінаборствы, лапта, жым лежачы — гэта ўсё было маім хобі. І толькі лёгкая атлетыка для мяне — праца, тут ніколі не мог даць сабе слабіну. Так, нехта можа сказаць, што я дасягнуў добрых вынікаў у тых відах, якія аднёс да хобі, але я вас запэўніваю, што ўсё гэта прыйшло дзякуючы заняткам лёгкай атлетыкай, менавіта там я выхаваўся як баец.

Цяпер Дзяніс трэніруецца пяць разоў на тыдзень. Гэты графік накіраваны на ўтрыманне фізічнай формы. У яго ўваходзяць трэніроўкі рознага ўзроўню, неабавязкова заўсёды бег, ёсць і фізічныя нагрузкі. У сярэднім дзвюх гадзін хапае.

— У сваім узросце я дабіўся дастаткова добрых вынікаў. З'яўляюся майстрам спорту па лёгкай атлетыцы і па трыятлоне, таксама маю першы дарослы разрад па лыжных гонках, другі дарослы па плаванні, трэці дарослы па барацьбе. Неафіцыйна яшчэ КМС па жыме лежачы — падняў 140 кілаграмаў пры вазе 97...У кожным з відаў спорту патрабуецца шмат сіл. Але больш за ўсё мне падабаюцца лыжныя гонкі. Нідзе я не атрымліваў столькі задавальнення, як у гэтым відзе, — аддаваў усе сілы, прыходзіў ледзь жывы, не заставалася сіл паесці, але я быў задаволены і шчаслівы. Так што лыжныя гонкі для мяне — самы цяжкі від спорту, але і самы дарагі, — дзеліцца Дзяніс.

Цікаўлюся, ці плануе ён у будучыні звязаць жыццё з трэнерскай кар'ерай. Суразмоўнік адказвае, што вопыт трэнерскай працы ў яго ўжо быў, працаваў у спартыўнай школе па лёгкай атлетыцы. Але на дадзены момант як трэнер ён яшчэ не адбыўся, таму што сам яшчэ не завяршыў спартыўную кар'еру. Аднак тое, што ў яго ўсё наперадзе з трэнерскай дзейнасцю, Дзяніс у гэта верыць.

— Сакрэт майго поспеху — пастаянная праца над сабой. Заўсёды ідзіце да канца, ніколі не здавайцеся. Нават калі няма поспеху, ніколі не кідайце, бо ўсё можна выправіць.

Анастасія КЕЙНІХ