Выклікаюць на ўзгадненне пасады, характарызуюць, а пасля: «Ёсць у яго адзін недахоп — вельмі перажывае за людзей...» Цікавыя факты з біяграфіі, парады, як працаваць камандай, а клопат ці праблему чалавека ў калектыве ўспрымаць нібы сваю асабістую — незвычайную гасцёўню «Будучыня Беларусі — у адзінстве. Сустрэча пакаленняў» арганізавалі ў Гомельскім раёне. Яе ўдзельнікамі сталі члены Савета старэйшын пры райвыканкаме і маладзёжных Саветаў райсавета дэпутатаў і раённага аб'яднання прафсаюзаў.
Ганаровыя госці, а ў мінулым — актыўныя, адказныя, неабыякавыя работнікі, якія займалі розныя пасады ў арганізацыях раёна і ўнеслі неацэнны ўклад у яго развіццё. Так вядучыя сустрэчы прадставілі актывістаў Савета старэйшын. Кожны з гасцей мог падзяліцца павучальнымі гісторыямі з жыцця і работы, адказаць на пытанні моладзі раёна.
Былы кіраўнік Яромінскага сельвыканкама Галіна Ганчарова, а некалі — у свае няпоўныя 20 гадоў — камсамолка-актывістка, умела арганізаваць людзей на любую карысную справу.
— Пачынала з вучаніцы ў ткацкім цэху. І ўжо праз гадоў 6-7 — старшыня мясцкама, тады такую пасаду ў нас толькі-толькі адкрывалі. Мяне калектыў папрасіў, я пайшла, — падзялілася з маладым пакаленнем член Савета старэйшын райвыканкама.
Галіна Ізотаўна тлумачыць сутнасць пасады «старшыня мясцкама» — важнай для арганізацыі работы на мясцовым узроўні, аб якой прысутныя маладыя людзі, як прызнаюцца, і не чулі дагэтуль.
У 25 гадоў стала старшынёй Шарпілаўскага сельвыканкама Марыя Зубарава.
— Пачынаць прыйшлося з таго, каб увесці нумарацыю дамоў і наогул рэгламентаваць вуліцы, бо мясцовыя жыхары не маглі толкам перадаць, па якім адрасе жывуць, называлі вулічныя «мянушкі», — прызналася Марыя Іванаўна, якая пасля шмат гадоў адпрацавала старшынёй Чонкаўскага сельвыканкама, супрацоўніцай райвыканкама.
Многія актывісты маладзёжных Саветаў здзіўляліся фактам з біяграфіі, аб якіх распавялі і іншыя запрошаныя ганаровыя госці са старэйшага пакалення: маўляў, так не можа быць.
— У 18 гадоў прыйшла працаваць бухгалтарам у гаспадарку, а засталася на адным прадпрыемстве на 52 гады, — выклікаў апладысменты расказ Любові Казловай: яна больш за паўвека працавала ў КСУП «Брылёва».
— Што часцей за ўсё ўспамінаецца — калі пачыналі проста рахункаводам, працавалі бухгалтарам, у тым ліку і галоўным, або калі 16 апошніх гадоў неслі адказнасць за людзей, клімат у працоўным калектыве? — адрасавалі пытанне Любові Фёдараўне госці сустрэчы, цікавячыся яе сакрэтам поспеху і вернасці прадпрыемству.
— Працаваць з людзьмі і для людзей, — дала жанчына параду маладым людзям, якія цяпер прадстаўляюць органы мясцовага кіравання і самакіравання ў раёне. — Не лічыла ніколі, што толькі работа ў гаспадарцы — мой клопат, праблемы ці набалелае пытанне ў нашай сельскай школе, паліклініцы, садку — гэта таксама ўсё маё.
Яшчэ адзін госць сустрэчы — Дзмітрый Макушэнка — у свой час стаў самым маладым кіраўніком сельгаспрадпрыемства ў краіне: стаў дырэктарам будучай эксперыментальнай базы «Гомельская» ў 28 гадоў. Пасля працаваць давялося і начальнікам упраўлення сельскай гаспадаркі, першым намеснікам старшыні райвыканкама.
— Хацеў стаць хірургам, а ў апошні момант перадумаў і падаў дакументы ў сельскагаспадарчую акадэмію. Памятаю як цяпер, конкурс, калі паступаў, быў чатыры чалавекі на месца. Выкладчыкі ў нас, лічу, былі самыя лепшыя, — расказаў аб сабе Дзмітрый Мікалаевіч. — Калі атрымаў дыплом, трапіў на першае месца работы аграномам у гаспадарку ў Брэсцкай вобласці. Прыйшоў, а ў калектыве сярэдні ўзрост работнікаў — 45 гадоў. Спачатку глядзелі на мяне дапытліва: «што за дзіця прыйшло да нас»...
Як праз лёс канкрэтнага чалавека можна прасачыць гісторыю станаўлення раёна і вобласці ў цэлым, моладзь зразумела падчас выступлення Васіля Скачкова. Васіль Міхайлавіч з 1974 да 2004 года быў галоўным урачом Гомельскага раёна. Пад яго кіраўніцтвам пабудаваныя і пачалі працаваць раённыя паліклініка і бальніца, больш за дваццаць урачэбных амбулаторый і без нечага тры дзясяткі фельчарска-акушэрскіх пунктаў. Гэты чалавек клапаціўся і аб узвядзенні жылля для медработнікаў.
— Працоўны стаж — 63 гады, з якіх 52 гады ў Гомельскім раёне, — сціпла дадае спадар Скачкоў, дарэчы, дэлегат І з'езда ўрачоў, І Усебеларускага народнага сходу. І ўжо не так сціпла, як гаварыў аб сабе, а вельмі эмацыянальна звяртаецца да моладзі раёна: «Займайцеся спортам, рухайцеся, адмоўцеся ад шкодных звычак, ведайце, што самае каштоўнае — здароўе нацыі, здаровыя будучыя пакаленні».
Таксама госці падзяліліся сваім шматгадовым вопытам работы ва ўстановах адукацыі, у сацыяльнай службе, раённым фінансавым аддзеле.
— Такія сустрэчы важныя і патрэбныя для нас. Сёння маладым неабходныя жывы дыялог з прадстаўнікамі старэйшага пакалення, усведамленне таго, што мы — вашы пераемнікі і нясём адказнасць за краіну, за захаванне гістарычнай праўды і духоўных каштоўнасцяў, — падзякаваў членам Савета старэйшын пры райвыканкаме ўдзельнік сустрэчы — старшыня камісіі па рэгіянальнай палітыцы і ўзаемадзеянні з органамі мясцовага самакіравання Маладзёжнага парламента пры Нацыянальным сходзе Станіслаў СЯМЁНАЎ.
Фармат дыялогу дазволіў кожнаму выказаць сваё меркаванне і быць пачутым, звярнула ўвагу арганізатар сустрэчы, старшыня Гомельскага раённага Савета дэпутатаў Вікторыя ЛАДУЦЬКА:
— Такое маштабнае мерапрыемства з прадстаўнікамі розных пакаленняў арганізавана ўпершыню ў раёне, і падобную практыку мы абавязкова працягнем, — падкрэсліла яна.
Старшыня райсавета дэпутатаў перакананая, што лепш за ўсё расказаць моладзі аб гісторыі рэгіёна, развіцці розных галін эканомікі змогуць менавіта людзі працы, ветэраны.
— Указам Прэзідэнта бягучы год аб'яўлены Годам міру і стварэння. Сімвалічна, што мы пачынаем гэты год першым мерапрыемствам у раёне «Будучыня Беларусі — у адзінстве. Сустрэча пакаленняў», прысвечаным 85-годдзю ўтварэння Гомельскай вобласці, — адзначыла старшыня Гомельскай раённай арганізацыі прафсаюзаў Ларыса ЛЕГЛІК. — Гісторыя краіны, вобласці і раёна ва ўспамінах, гістарычных фактах, лёсавызначальных рашэннях канкрэтных людзей лёгка ўспрымаецца і запамінаецца моладдзю на ўсё жыццё.
Наталля КАПРЫЛЕНКА
Фота аўтара
«Залатая падаплёка крылаў... »
АВЕН. На гэтым тыдні магчымыя даволі няпростыя сітуацыі.
Разбіраемся разам з урачом па медыцынскай прафілактыцы.
