На мінулым тыдні ў будынку Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь адбылася выстава, якая пазнаёміла наведвальнікаў з гісторыяй, культурай, складнікамі эканомікі рэгіёна, работай органаў самакіравання. Наведвальнікі найперш пазнаёміліся з экспазіцыяй Маларыцкага раённага цэнтра народнай творчасці.
Названы цэнтр даўно стаў захавальнікам і папулярызатарам маларыцкага строю, своеасаблівага брэнда раёна, яго культурнай візітоўкі. Дырэктар цэнтра Валянціна Струнец расказала сенатарам, што ў іх захоўваюцца народныя касцюмы, якім па 150—200 гадоў. Іх сабралі рупліўцы па бабуліных куфэрках усяго раёна, памылі, папрасавалі, і строі выглядаюць як новыя. Супрацоўнікі ганарацца не толькі сваёй калекцыяй аўтэнтычнага касцюма, але і найперш тым, што цэнтр змог аднавіць традыцыі ткацтва, вышыўкі. І зараз тут можна купіць самы сапраўдны народны касцюм, вытканы сучаснымі майстрыхамі. Вядома, сукенкі і сарочкі з тканіны ручной работы каштуюць нятанна. Але тыя, хто ведае толк у народным адзенні, шануе традыцыі, купляюць.
Цяпер ткацкую справу асвоілі і штатныя супрацоўнікі цэнтра. Пры ўстанове працуе гурток, у якім займаюцца дзеці. Ва ўстанову прыходзяць людзі, каб купіць народны строй для сябе на ўрачыстасць альбо ў падарунак замежным сваякам ці сябрам, такім чынам, зарабляюцца грошы. Валянціна Струнец і яе калегі рады, што народны строй запатрабаваны. У тым ліку дзякуючы асветніцкай рабоце, сучаснікі яго ўспрымаюць не толькі як нейкі элемент даўніны, фальклору, але і як стылёвы ўбор альбо аксесуар, напрыклад, той жа гальштук альбо шалік. Ды і майстры адаптавалі касцюм да сучаснасці найперш па кроі. Цяпер і буйныя прадпрыемствы замаўляюць у цэнтры сувеніры для сваіх прадстаўнічых мерапрыемстваў.
Вялікае прадпрыемства ў Маларыце адно — ААТ «Маларыцкі кансерваваагароднінасушыльны камбінат». Яго прэзентацыя зацікавіла членаў Савета Рэспублікі. Дырэктар камбіната Юрый Вітрук расказаў, што першая прадукцыя сышла з канвеера названага прадпрыемства ў далёкім 1955 годзе. Сёння тут выпускаюць больш за 180 найменняў прадукцыі, з якіх каля паўтары сотні — сокі, нектары, пюрэ для дзяцей пад маркай «Таптунок». На прадпрыемстве наладжаны поўны цыкл вытворчасці: ад перапрацоўкі сыравіны да выпуску гатовай прадукцыі. Штогод на камбінаце нарыхтоўваюць і захоўваюць да 3000 тон сыравіны ў выглядзе натуральнага пюрэ-паўфабрыкату, што дазваляе выпускаць шырокі асартымент прадукцыі на працягу года.
Апошнім часам камбінат правёў грунтоўную мадэрнізацыю з дзяржаўнай падтрымкай. Камбінат сёння — не толькі горадаўтваральнае прадспрыемства, гэта яшчэ і калектыў у дзве сотні чалавек, якія маюць прыстойную зарплату і такі ж сацпакет. Для невялікай Маларыты апошняе ўяўляе сабой важны фактар. Працаўнікі цэняць сваё прадпрыемства, трымаюцца за рабочае месца, стараюцца працаваць добра, бо бачаць перспектыву як для сябе, так і для вытворчасці.
На прэзентацыі былі і старшыні трох сельскіх Саветаў: Лукаўскага, Олтушскага, Велікарыцкага. Яны адказалі на пытанні старшыні Пастаяннай камісіі па рэгіянальнай палітыцы і мясцовым самакіраванні Міхаіла Русага, іншых сенатараў пра работу з людзьмі па месцы жыхарства, пра клопаты па навядзенні парадку на зямлі.
Кіраўнік дэлегацыі — старшыня Маларыцкага раённага Савета Алег Якубчык — адзначыў вялікую зацікаўленасць як спікера верхняй палаты Наталлі Качанавай, так і іншых сенатараў пры наведванні выставы. Ну а для ўдзельнікаў прэзентацыі было гонарам прадставіць свой раён на такім высокім узроўні.
Святлана ЯСКЕВІЧ
Крыху больш чым 2 % беларусаў ужо маюць біяметрычныя дакументы.
Адна з галоўных прыкмет, што вясна прыйшла, — змешаны з першымі водарамі акрыялай прыроды апетытны дымок.
Літаральна днямі ў населеным пункце пачнецца маштабная работа чарговага народнага патрыятычнага праекта.
Разбіраемся разам з урачом па медыцынскай прафілактыцы.
