Як пераадолець стадыю перанасычанасці партнёрам у адносінах? 3 простыя спосабы!

Чым больш увагі надаеш чалавеку, тым менш ты яго цікавіш! У адносінах паміж людзьмі існуе парадокс, які на першы погляд можа здацца несправядлівым: чым больш увагі і клопату мы дорым іншаму чалавеку, тым менш ён нас шануе. Аднак гэты феномен сустракаецца не толькі ў рамантычных адносінах, ён прысутнічае нават і ў сяброўстве. 

Так ці інакш, усе мы праходзім праз фазу «расчаравання ў партнёры» ці нават «агіды» да яго. Гэта пераломны момант у каханні, пара альбо зможа пераадолець яго разам, альбо разыйдзецца.

Увага і клопат — гэта, безумоўна, важныя складнікі любых адносін, але яны павінны быць збалансаваны. Нельга забываць пра ўласныя патрэбы і межы. Адносіны — гэта не толькі дарэнне, але і атрыманне, не толькі клопат аб іншым, але і павага да сябе. 

Чым больш мы паважаем і шануем сябе, тым больш шануюць нас навакольныя.

Калі мы не раствараемся ў іншым чалавеку, а застаёмся верныя сабе, нашы адносіны становяцца больш здаровымі і гарманічнымі. Мы — не
проста крыніца клопату, але і цікавым, самадастатковым партнёрам, з якім хочацца быць побач. Клапоцячыся пра іншых, не забывайце клапаціцца пра сябе. Няхай ваша ўвага будзе ненадакучлівай, а падтрымліваючай, і тады яна не страціць сваёй каштоўнасці.

Парадокс «чым больш увагі надаеш, тым менш цікавіш» — гэта напамін аб тым, што ў любых адносінах важны баланс.

Каб зразумець гэта, трэба зазірнуць у сутнасць чалавечай прыроды. Кожны з нас імкнецца да таго, каб адчуваць сябе ўнікальным, свабодным і незалежным. Калі ж нехта пачынае занадта шмат цікавіцца намі, апекаваць нават, гэта можа ўспрымацца як спроба кантраляваць ці абмежаваць нашую свабоду. Мы пачынаем пачувацца «захопленымі» ў эмацыйныя сеткі іншага чалавека, што натуральным чынам выклікае ўнутраны супраціў.

Існуе і іншы важны аспект — закон насычэння. Калі чалавек атрымлівае занадта шмат чагосьці, ён паступова пачынае губляць да гэтага цікавасць.

Уявіце сабе, што вам кожны дзень прапануюць вашу любімую страву. Спачатку вы будзеце атрымліваць асалоду ад кожныга кавалачка, але з часам ён пачне вам надакучаць. Тое самае адбываецца і з увагай. Пастаяннае прысутнасць іншага чалавека, яго празмерны клопат, можа з часам стаць чымсьці штодзённым, страціць сваю навізну і прывабнасць. Калі адзін з партнёраў у адносінах укладвае занадта шмат эмоцый, а іншы застаецца ў пазіцыі атрымальніка, узнікае дысбаланс. Гэта можа прывесці да адчування ціску на аднаго з удзельнікаў і, як следства, да паслаблення цікавасці. Чалавек, які атрымлівае занадта шмат, пачынае ўспрымаць клопат як належнае і перастае шанаваць намаганні, якія іншы ўкладвае ў гэтыя адносіны.

8 прыкмет крызісу ў адносінах:

• Жаданне быць аднаму;
• Вы не сумуеце па партнёру;
• Няма сумесных планаў на будучыню;
• Сварак становіцца ўсё больш;
• Хочацца пражыць дзень па-свойму;
• Маніпуляцыя з боку партнёра;
• Перакос улады і адказнасці; 
• Адсутнасць падтрымкі.

Крызіс можна пераадолець. Важна разумець, што гэтая сітуацыя непазбежная. Усе пары з ёй сутыкаюцца. Праз крызіс сям’я становіцца мацней, а людзі — бліжэй. Вам трэба ведаць, як дзейнічаць. Дапамогуць каханне, павага і жаданне зладзіцца з цяжкасцямі:

• Давайце магчымасць адпачываць адзін ад аднаго. Адначасова з гэтым не варта забываць аб асабістай прасторы, у якой мае патрэбу кожны з нас. Вы не абавязаны праводзіць разам кожную вольную секунду і ўсё рабіць толькі ў пары. Кожны мае права на свае захапленні і сваю кампанію, каб разгрузіцца і адпачыць. Не трэба крыўдзіцца на тое, што партнёр жадае сустрэцца з сябрамі.
• Правіла 5 да 1. Правіла ад спецыялістаў па сямейных адносінах можа выратаваць ваша каханне ў крызісны перыяд. І вам, і партнёру варта выказваць прэтэнзію толькі адзін раз у дзень і пяць разоў на дзень хваліць. Так, хай нават за малаважную дробязь, накшталт шкарпэтак, якія нарэшце не валяюцца, а ляжаць у адным месцы або своечасова вынесенае смецце.
• Апроч прэтэнзій адзін да аднаго, трэба скласці спіс таго, што вы так шануеце. Усмешка, смех, пачуццё гумару, уменне выйсці з любой сітуацыі, падтрымка. І прагаварыце сумесныя моманты, у якія вы адчувалі сябе па-сапраўднаму шчаслівымі. Гэта аб’ядноўвае і дорыць стабільнасць у адносінах. Каханне прыходзіць да тых, хто па-сапраўднаму шануе адзін аднаго.

Алена ШАЎЧЭНКА
Фота: pexels.com