Ля Кургана Славы гаварылі пра надзённае.
Пяць тысяч збожжа — гэта яшчэ не мяжа.
Зусім невялікая вёска, дзе мы праводзім лета, адметная некалькімі крыжамі. Адзін з іх на развілцы, якая вядзе на нашу вуліцу, стаяў заўсёды. Так гавораць старэйшыя жыхары. Цяперашні, жалезны, паставілі гадоў з дзясятак таму. А ранейшы, дубовы, што крыху падгніў унізе, абсеклі, пачысцілі і паставілі ў другім месцы, не навідавоку, але пры дарозе, якая вядзе з поля...
Ажыццявіць мару дапамаглі мясцовыя актывісты.
У Дзмітравіцкім сельсавеце сустракалі дэлегацыю з нямецкага Кёльна.
Аб усіх тонкасцях працаўладкавання моладзі расказалі спецыялісты.
Сімвал яднання і незвычайны падарунак для Прэзідэнта.
«Калі людзі кажуць: „У мяне няма часу, каб займацца любімай справай“, мне хочацца запярэчыць, што хутчэй няма жадання».
