Лепель — першы горад, які я, вясковы хлопчык, пабачыў на свае вочы.
Надоечы паехаў на сваю Лепельшчыну на спадарожнай легкавушцы. А выехалі зарана, з цемрай.
Бывае, блазнаватыя бацькі падбухторваюць сваё маленькае, няўцямнае, якое і гаварыць яшчэ добра не навучылася, дзіцятк
Калі забівалі парсюка і назаўтра накроенае сала дастаткова застывала, бацька гукаў маці і прасіў прынесці соль.
Шаршатка — самая знакамітая з іголак. Улюбёная «народная каралева», першародная, якая ніколі не была прынцэсай.
Каб палюбіць бульбу так, як любім яе мы, беларусы, трэба вельмі пагараваць.
І па сёння добра памятаю карту адміністрацыйна-тэрытарыяльнага дзялення Беларусі на сцяне кабінета дэкана фізіка-матэматычнага фак
Два дні былі насычаны ўнікальнымі выставамі, карыснымі праектамі і інтэрактыўнымі пляцоўкамі.
«Нашы работы — жывыя, з энергетыкай любові і дабра».
Галоўная мэта дзяржавы сёння — інтэграваць чалавека з інваліднасцю ў грамадства.