Што людзі пішуць.
Стагоддзi няўмольна мiнаюць...
Лісцейка зялёнае, у срэбра закаванае.
Адным даспадобы неапальскі брыз, другім — на Канарах пад пальмамі цешыцца...
«Адкуль прыплывуць ратавальныя хмары? Адкуль прынясуць прахалоду вятры?»
«Што больш патрэбна: неба ці зямля?»
На тым беразе ракі Самы светлы ў свеце сон...
Там ветрык кудлаціць альшыну, У зацені шэпт ручая,
Я ніколечы не жыў без хлеба...
Колеры восені — фарбы спрадвечныя.
Навукоўцам-разумнікам дзячу я...
Колькі на Беларусі Дварцоў?
