Вы тут

па сутнасці

Час яднання
0 422

Час яднання

Лес прачынаецца. Расплюшчвае вочы ад зімняга сну, калі быў час цішыні — ні гуку. А цяпер шуміць, турбуецца, нават, здаецца, злуюцца тыя вечназялёныя шаты. Хопіць траскучых маразоў ды нялітасцівых завей. Але той гоман не толькі з-за спрэчак зімы з вясной. 

Зрабіце свой выбар самі
0 621

Зрабіце свой выбар самі

Зараз той самы момант ісціны, усе ж разумеюць — палітычныя змены.Гэта датычыцца і чалавека, і цэлай нацыі. За 30 гадоў самастойнага падарожжа па гепалітычным акіяне мы спачатку ад’еліся каўбасы. Потым розных іншых прысмакаў. Але ж для беларусаў, у цэлым, важна не толькі, каб на стале было не пуста. 

Дайсці да будучыні
0 846

Дайсці да будучыні

Памятаеце, як вобразна адзін беларускі паэт апісаў трагедыю нашага народа ў сваім «Рэквіеме...»? «Ізноў пра вайну? — спытаецца чытач. — Навошта? Колькі ж можна ўжо?» І сапраўды, для міралюбівага беларускага характару прыкрая і агідная ўся гэта ваеншчына. Нам, як і нашым продкам, больш даспадобы палеткі засяваць збожжам, душы і розум дзяцей — разумным, добрым, вечным...

Прыватны складнік нацыянальнай бяспекі
0 842

Прыватны складнік нацыянальнай бяспекі

У свеце кажуць: нішто так не аб’ядноўвае, як дружба супраць агульнага ворага. Мо яно і так. Але гэта не пра нас, не пра беларусаў. Мы ўвогуле за паразуменне і паважлівыя адносіны адзін да аднаго, так было спрадвеку. Але з часам лавачкі ля вясковых хат і гарадскіх дамоў апусцелі, і хаты сталі больш дыхтоўнымі, агароджы вышэйшымі. 

Цягнік ідзе не спыняючыся
0 774

Цягнік ідзе не спыняючыся

Завеі. Сцюжа. Мароз. Студзень. Сапраўдны, як яму і належыць быць. За акном цягніка зімовы лес. А мчым наперад. У цёплым і ўтульным салоне. Кожны са сваімі думкамі, мэтамі і марамі. Разам і наперад. Цягне лакаматыў, не зважае на сцюжу і завею... 

Цывілізацыя якасці
0 831

Цывілізацыя якасці

Кажуць, што калі хочаш змяніць свет, то пачні з сябе. Беларусы не імкнуцца мяняць цэлы свет, хоць лідар другой эканомікі свету напрыканцы мінулага года выказаўся на гэты конт дакладна — маўляў, Кітай і Беларусь адказныя за новае ўладкаванне свету. Але ж мы пачнём з сябе. З якаснага абнаўлення. 

Бяспека як паветра
0 1267

Бяспека як паветра

Некалі пачуў вельмі цёплы выраз, здаецца, на беларускім радыё — «свята кожны дзень». А ці не так? Усміхнуўся сонейку альбо птушцы за акном, якая туліцца ў сцюжу бліжэй да чалавечага жытла, — і вось яна радасць. 

Шлях у эліту
0 1273

Шлях у эліту

Ёсць вельмі трапны выраз: «не колькасцю, а ўменнем». І насамрэч у развіцці кожнага прадпрыемства, кожнай галіны, кожнай краіны ёсць свой шлях, канцэпцыя. Самая блізкая з магчымых, самая прыдатная з абраных. 

Смеласць і праўда
0 1367

Смеласць і праўда

Памяць старанна захавала аповед, пачуты ад колішняга дэкана журфака. Доктар гістарычных навук з болем у сэрцы расказваў аб паркеце ў Букінгемскім палацы. Тая шыкоўная падлога — з белавежскіх дубоў. Іх ссякалі і прадавалі для замежных палацаў захопнікі і акупанты. 

Сіла — у праўдзе
0 1252

Сіла — у праўдзе

Нядаўна ў Мінску з’явіўся помнік Аляксандру Неўскаму. Гэта, мабыць, першы гістарычны персанаж, хто адкрыта выступіў супраць заходняй экспансіі. Сапраўдны змагар. Змагаўся з варожай навалай. Благаверны князь трапна зазначыў: «Не ў сіле Бог, а ў праўдзе». 

Сваіх не кідаем
0 1043

Сваіх не кідаем

О, летуценнае дзяцінства. Калі басанож у думках уздымаешся над непралазным гушчаром пушчаў, над вірлівымі рэкамі, калі падарожнічаеш па сівых сутарэннях замкаў ды раскошы палацаў... Калі ты ў марах разам з нашымі воінамі бяжыш ў атаку, а з будаўнікамі — дакранаешся да неба на вышыні новабудоўляў. 

Час прафесіяналаў
0 1165

Час прафесіяналаў

У кожнага свой талент. Хтосьці вельмі выдатна выточвае дэталі. Хтосьці віртуозна валодае пэндзлем, як іншы грацыёзна сваім целам на сцэне. Таленавітаму літаратару хапае трох дзясяткаў літар, каб перадаць пачуцці, а музыканту і ўвогуле сямі нот — каб чалавек адчуў сваю душу.