Анталогію можна разглядаць як частку праекта «Фармат+.
Адказ на гэтае пытанне просты. Тыя творцы, якіх ужо няма з намі, жывуць не толькі ў сваіх творах. Яшчэ і ў дамах-музеях.
А ну-ка, хуценька адарвіцеся ад сваіх клопатаў, рондаляў і мігрэняў, распраўце плечы і ўключыце бляск у вачах!
Думаю, класна, калі ты займаешся нейкай дзейнасцю больш як траціну жыцця, а цябе па-ранейшаму называюць маладым.
Юры Станкевіч. Паўночны вецер для спелых пладоў. — Мінск: Галіяфы, 2015. — 248 с.
Тут вам і ўнікальныя фотаархівы, і асабістыя ўспаміны.
Мы прызвычаіліся думаць, што бібліятэка — гэта цішыня і паліцы кніг.
Падчас правядзення круглага стала абмяркоўваліся праблемы сучаснай перакладчыцкай “геаграфіі”, асаблівасці перакладу з блізкароднасных і генетычна далёкіх моў.
Апублікавана ў газеце "Літаратура і мастацтва" 18.07.14 г. ___________________________________________________________________________