Сустрэла ў «Звяздзе» прымаўку «Невялікая мурашка, а горы капае» і адразу ўспомніла сваю сяброўку...
Мужчынка даўнія мары спраўдзіў — займеў правы і купіў «Жыгулі»!
Нідзе не знойдзеш столькі вясёлых гісторый, колькі на старонках «Звязды».
Людзям уласціва спадзявацца на цуды, і яны, бывае, здараюцца — ну хоць па драбязе.
Гэта як «Ойча наш...»: пчаляры — ва ўсе часы — людзі паважаныя...
Жылі-былі ў адной вёсцы (на дварэ — пачатак 1980-х) мужык і жонка — Пеця і Галя.
Сяргей — хлопец вясковы і, дзякуй богу, здаровы. У свае 22 ён ніякіх хвароб не ведаў...
Маё маленства (найсвятлейшыя ўспаміны!) праходзіла ў невялікім беларускім мястэчку...
Гадоў з трыццаць таму я ўпершыню трапіў у Тбілісі. Меў там шэраг службовых спраў і адну прыватную...