Распачне гатаваць смачную беларускую кухню маці Алеся Валянціна Белая. Яна пакажа, як рабіць цэпеліны, або клёцкі з душамі. Дарэчы, цэпеліны (як і многае з таго, пра што яшчэ распавядзе Алесь) у сям’і Белых гатавалі і бабуля, і прабабуля... Таму ніякіх энцыклапедычных звестак – толькі тыя сакрэты, якія выкарыстоўваў народ.
_______________________________________________________________________
_______________________________________________________________________
2 кг бульбы
1 ст л крухмалу
2 цыбулі
400 г свініны
соль, перац па смаку
[3]1. Чысцім бульбу, надзіраем яе на тарцы (можна прапусціць праз блендар, так будзе значна хутчэй).
2. На каструлю ці вялікую місу кладзём друшляк, засцілаем яго марляй. Таркаваную бульбу порцыямі змяшчаем у марлю і рукамі адціскаем з яе сок. Мякаць, якая атрымліваецца ў выніку, высыпаем у асобны посуд. Паўтараем працэс з наступнай порцыяй.
[5]3. Сок, які сабраўся пад друшляком, зліваем. На дне посуду атрымліваецца гатовы крухмал. Дадаем яго ў адціснутую бульбяную масу, каб добра ляпілася. Калі бульба занадта вадзяністая, на ўсякі выпадак уліваем яшчэ крыху разведзенага вадой крухмалу, купленага ў краме. Гэта каб быць упэўненым, што цеста будзе клейкім (ніякіх яек туды не кладзем). Солім, старанна перамешваем рукамі. Трэба атрымаць такое цеста, якое б добра ляпілася і не цякло.
[6]4. Цяпер гатуем начынку. Для гэтага найлепш падыдзе свініна. Сала ў ёй павінна быць не надта шмат — Цэпеліны. дзесьці чацвёртая ці пятая частка. Мяса наразаем нажом на невялічкія кубікі (Валянціна і Алесь Белыя ўпэўнены, што так атрымліваецца значна смачней, чым тады, калі выкарыстоўваецца фарш). У мяса кідаем нашынкаваную цыбулю, солім, добра перамешваем. Начынка для цэпелінаў гатова — нічога складанага.
[7]5. Далей самае прыемнае — лепка. Бяром добры кавалак бульбянога цеста, кладзем на далонь і расплюшчваем. Яшчэ кавалачак цеста на сярэдзіну, а зверху — мясную начынку. Колькі мяса класці, вырашайце самі, але не трэба занадта шмат, каб яны пасля не лопнулі. Залепліваем краі цэпеліна, старанна мнем яго з усіх бакоў, каб атрымаўся ідэальна гладкім. Цяпер кожны гатовенькі цэпелін кладзем на драўляную дошчачку асобна, так, каб ён не датыкаўся да іншага.
[8]6. Ставім на газ ваду, солім, кідаем кавалак цыбуліны (каб водар у цэпелінаў быў яшчэ больш прыемны, ды і смак жыжкі лепшы). Па адной кідаем кожную клёцку. Пасля лыжкай правяраем, каб не зліпліся. Праз пэўны час яны ўсплывуць. Аднак гэта яшчэ не азначае, што ўсё гатова. Цэпеліны можна даставаць з вады тады, калі яны набудуць цёмна-шэры колер.
7. Цэпеліны можна падаваць разам з жыжкай або на талерцы са смятанай. Ёсць і трэці варыянт — крыху падсмажыць на блясе з тлушчам, каб яны набылі залацісты колер. Такія вось зімовыя сонейкі ў вашай утульнай хаце.
[9]
_______________________________________________________________________
Цэпеліны надзвычай сытныя, таму іх можна падаваць замест аднаго гарачага як мінімум. Бульба ў іх мае асаблівую, крыху «гумовую» кансістэнцыю — і гэта незвычайна! Іх гатавалі яшчэ нашы продкі, таму і вы асіліце.
_______________________________________________________________________
Спасылкі
[1] https://zviazda.by/be/bez-rubriki
[2] http://zviazda.by/2014/01/28635.html
[3] http://zviazda.by/wp-content/uploads/2014/01/1-1-копия.jpg
[4] http://zviazda.by/wp-content/uploads/2014/01/2-копия.jpg
[5] http://zviazda.by/wp-content/uploads/2014/01/3-копия.jpg
[6] http://zviazda.by/wp-content/uploads/2014/01/4-копия.jpg
[7] http://zviazda.by/wp-content/uploads/2014/01/5-копия.jpg
[8] http://zviazda.by/wp-content/uploads/2014/01/6-копия.jpg
[9] http://zviazda.by/wp-content/uploads/2014/01/unnamed-1.jpg