Top.Mail.Ru

У Гродзенскай вобласці разгледзелі замацаванасць маладых спецыялістаў у сельскай мясцовасці

Абмеркаванне адбылося ў рамках выязнога пасяджэння абласнога Савета дэпутатаў. Сустрэча прайшла на базе Гродзенскага дзяржаўнага аграрнага ўніверсітэта.


Як заўважыла старшыня абласнога Савета дэпутатаў Алена Пасюта, сельскія тэрыторыі не могуць развівацца без прытоку маладых кадраў. Калі яны знаходзяць сабе годную працу і шляхі самарэалізацыі, то вёска будзе жыць. 

У сувязі з гэтым на Гродзеншчыне вядзецца планамерная і сістэмная работа, якая садзейнічае замацаванню маладых спецыялістаў у вёсках.

На Гродзеншчыне створана нямала профільных класаў. Можна абраць медыцынскі, аграрны, педагагічны, інжынерны і іншыя кірункі. Як адзначыла Алена Пасюта, калі выпускнік ясна ўяўляе, якія перспектывы яго чакаюць у той ці іншай прафесіі, умее ставіць мэты, а побач з ім ёсць тыя, хто гатовы дапамагчы і падтрымаць у пераадоленні цяжкасцяў, то яго імкненне застацца ў прафесіі і працаваць у сельскай мясцовасці будзе перспектыўным і стабільным рашэннем.

Размова аб маладых спецыялістах не магла адбыцца без абмеркавання ўступнай кампаніі. Агучваліся розныя лічбы, але самае галоўнае — прыток кадраў ёсць. Ды гэта толькі паўсправы, складанасць заключаецца ў тым, каб утрымаць іх.

У вобласці робіцца ўсё магчымае, каб замацаванасць павысілася, ёсць нямала прыкладаў, дзе планамерная работа паказвае высокія вынікі. Напрыклад, СВК імя Сянько ў Гродзенскім раёне змог зрабіць так, што моладзь з вялікім задавальненнем застаецца працаваць тут. Як расказаў кіраўнік гаспадаркі Валерый Шумель, у нас замацаванасць 75 %.

— Калі ўзяць апошнія 10 гадоў, то мы прынялі на працу 21 маладога спецыяліста. А 75 % — гэта добры паказчык. Можна сказаць, што трое з чацвярых застаюцца і паспяхова будуюць кар’еру. Чаму маладыя людзі выбіраюць жыццё і працу ў вёсцы? Адказ — у стварэнні для іх камфортных умоў. У першую чаргу вырашаецца пытанне з жыллём. Сем’і атрымліваюць добраўпарадкаваныя кватэры, а адзінокія спецыялісты — інтэрнат. Калі чалавек жыллё арандуе, то выдаткі кампенсуе гаспадарка. Для тых, хто прыязджае з горада, праезд аплачваецца.

Безумоўна, павысіць замацавальнасць немагчыма без годнай заработнай платы. У СВК імя Сянько яна складае 3000–5000 рублёў. Тут клапоцяцца аб здароўі супрацоўнікаў і даюць медыцынскую страхоўку да 6000 беларускіх рублёў. Пасля праходжання трох гадоў супрацоўнік становіцца членам СВК і атрымлівае так званую 13-ю зарплату. Аказваецца дапамога і на старце кар’ернага шляху, маладым спецыя-лістам прадугледжаны «пад’ёмныя» ў памеры 20 базавых велічынь. Ніхто не адмяняў карпаратыўную культуру: калегі віншуюць адзін аднаго са святамі, прадугледжаны падарункі і прэміі.

Асаблівая ўвага — інтэграцыі новых супрацоўнікаў у калектыў: маладому спецыялісту прызначаюць настаўніка, які дапамагае яму асвоіцца і адчуць сябе часткай каманды. Практыка паказвае, што пры наяўнасці падтрымкі, годнай узнагароды і ўвагі да супрацоўнікаў моладзь можна ўтрымаць у сельскай мясцовасці.

На пасяджэнні зрабілі аптымістычную выснову: праблемы вырашальныя пры аб’яднанні намаганняў улад, прадпрыемстваў і жыхароў.

Вераніка КАЗЛОЎСКАЯ

Фота «Гродзенская праўда»

arrow
Нашы выданні

Толькі самае цікавае — па-беларуску!

Напішыце ў рэдакцыю