Сеткавае выданне zviazda.by

Беларусь ад Аравійскага паўвострава аддзяляюць тысячы кіламетраў. Але адлегласць не перашкаджае наладжваць узаемавыгадныя сувязі з краінамі, якія ўваходзяць у свайго роду пул дзяржаў Персідскага заліва. Асабліва калі на тое ёсць палітычная воля і стасункі наладжваюцца на вышэйшым узроўні.

У інтэлектуальнай цяпліцы «Дакуйшань», якая знаходзіцца ў горадзе Цзыбо, што ў правінцыі Шаньдун, расцвілі 120 тысяч руж, перадае «Жэньмінь жыбаа» анлайн».

«Далейшае паглыбленне беларуска-аманскіх адносін можа стаць новым пунктам росту для абедзвюх эканомік і стымулам для развіцця чалавечага капіталу. Пра гэта сведчаць цяперашні ўзровень палітычных кантактаў і створаны намі зачын. Але ёсць і каласальны нерэалізаваны патэнцыял».

Гэты біблейскі выраз мы ўсе ведаем і нярэдка прыводзім у розных кантэкстах. Тым больш што цалкам урывак аўтарства цара Саламона гучыць вельмі прыгожа: «Усяму свой час, і час усялякай рэчы пад небам: час нараджацца і час паміраць, час насаджаць і час вырываць пасаджанае, час забіваць і час лекаваць, час разбураць і час будаваць, час плакаць і час смяяцца, час сумаваць і час пускацца ў скокі, час раскідваць камяні і час збіраць камяні...» Ну і далей у тым жа духу.

На факультэце журналістыкі БДУ ў гэтую пятніцу свята — урачыстае мерапрыемства з нагоды 80-гадовага юбілею. І настрой у мяне асабіста з гэтай нагоды ўзнёсла-ўрачысты, нібы святкуе шаноўны юбілей — прычым у добрым здароўі і на сваіх нагах — хтосьці з тваіх родзічаў ці знаёмых, каму ты абавязаны чымсьці вельмі важным у жыцці. Хтосьці, думаю, тут усміхнецца скептычна: маўляў, так кожны чалавек з вышэйшай адукацыяй можа сказаць пра сваю альма-матар, але ж адушаўляць факультэт, параўноўваючы яго з блізкім чалавекам, — гэта ўжо занадта. Магчыма, яно і так, калі гэта не пра журфак. Журфак жа сам па сабе нават не жывы арганізм, а асоба, са сваімі характарам, звычкамі, якасцямі, душой, калі хочаце. І пісаць пра яго — якім ён запомніўся табе за пяць гадоў, што вы правялі разам, — трэба менавіта як пра суб’ект адушаўлёны.

Днямі сяброўка падарыла мне кнігу Элінар Х. Портэр «Паліяна», якая зусім нядаўна выйшла ў беларускім перакладзе. Тым самым заахвоціла мяне далучыцца да гульні ў радасць. Танечка пазычыла гэту цудоўную ідэю ў галоўнай гераіні кнігі, якая сваім аптымізмам змяніла жыццё цэлага гарадка.

Ліпень 1944 года прынёс вызваленне Гродзеншчыне. І першым буйным цэнтрам на гэтым шляху стаў Астравец. Адметна, што знамянальная дата супала з вызваленнем сталіцы. Але калі Мінск вызвалялі пераважна воінскія часткі, тут галоўную ролю адыгралі партызаны, якія далучыліся да наступальнай аперацыі «Баграціён». Днём 3 ліпеня партызанская брыгада імя ЦК Кампартыі (бальшавікоў) Беларусі разграміла варожы гарнізон у Астраўцы і трымалася да прыходу рэгулярнай арміі.

28 чэрвеня 1944 года Масква салютавала 20 артылерыйскімі залпамі з 244 гармат у гонар войскаў фронту, якія фарсіравалі Днепр і вызвалілі Магілёў, Шклоў і Быхаў. Наогул, у ходзе аперацыі «Баграціён» на працягу тыдня — з 23 да 30 чэрвеня 1944 года была вызвалена практычна ўся заходняя Магілёўшчына. Нягледзячы на загад фюрара трымацца да апошняга салдата, немцы пад націскам савецкай арміі імкліва здавалі пазіцыі, практычна без бою пакідаючы райцэнтры вобласці. Жорсткія баі разгортваліся ў асноўным за невялічкія населеныя пункты. Сярод іх — Стараселле Шклоўскага раёна, круглянскія вёскі Храпы і Цяцерын. Сёння гэта месцы народнай славы і гонару, куды ідуць людзі, каб схіліць галовы перад мужнасцю савецкіх вызваліцеляў.

Беларускія партызаны ўнеслі важкі ўклад у Перамогу над нямецка-фашысцкімі захопнікамі. На акупаванай тэрыторыі Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны былі створаны 213 партызанскіх брыгад і 258 асобных атрадаў, з акупантамі гераічна змагалася звыш 374 тысяч народных мсціўцаў. Прыводзім цікавыя факты з гісторыі партызанскага руху на беларускай зямлі ў перыяд ваеннага ліхалецця.

На пачатку Вялікай Айчыннай вайны ў баях пад Оршай і Рудняй Смаленскай вобласці ўпершыню былі выкарыстаны рэактыўныя ўстаноўкі БМ-13 — легендарныя «Кацюшы». У акупаваным горадзе змагаліся з ворагам больш за дваццаць груп падпольшчыкаў, у ліку іх — група пад кіраўніцтвам Канстанціна Заслонава, якая дзейнічала на чыгуначным вузле. 27 чэрвеня 1944 года ў ходзе Віцебска-Аршанскай аперацыі горад быў вызвалены ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, а доўгачаканых вызваліцеляў сустракалі на руінах тры тысячы аршанцаў. Дзякуючы гераізму і мужнасці савецкіх байцоў, 37 тысяч з якіх знайшлі вечны прытулак на аршанскай зямлі, Орша стала адным з трох беларускіх гарадоў, узнагароджаных ордэнам Айчыннай вайны І ступені.