Экзотыку ўсходняга Палесся паказалі на выставе праекта «Брэстчына этнаграфічная»
Столінскі і Лунінецкі раёны суседнічаюць. Але многія элементы традыцыйнай народнай культуры, якая каранямі ідзе ў глыб вякоў, адрозніваюцца, што сведчыць аб духоўным багацці продкаў. Па касцюме, галаўным уборы, посцілках і ручніках можна пазнаць куток, у якім жыла і працавала майстрыха-гаспадыня.
Як будзе развівацца Прыпяцкае Палессе?
Пастановай Савета Міністраў Беларусі ад 31 снежня 2024 года № 1072 зацверджана Праграма развіцця раёнаў Прыпяцкага Палесся на 2025–2030 гады. Яна накіравана на фарміраванне доўгатэрміновай асновы ўстойлівага росту эканомікі, а таксама дабрабыту і якасці жыцця насельніцтва раёнаў Прыпяцкага Палесся: Ганцавіцкага, Лунінецкага, Столінскага і Пінскага раёнаў Брэсцкай вобласці, Ельскага, Жыткавіцкага, Калінкавіцкага, Лельчыцкага і Петрыкаўскага раёнаў Гомельскай вобласці.
Нацыянальны праект для палешукоў
Калісьці мы падступаліся да Палесся. І была прынята праграма па адраджэнні Палесся. Як у нас, у чыноўнікаў, бывае: паварушыліся туды-сюды і на гэтым скончылі. Нешта зрабілі, чагосьці няма. Трэба вярнуцца да гэтага пытання. І не распыляць сродкі. Ураду каманду даў, каб мы сканцэнтраваліся на нейкіх буйных праектах і накіроўвалі туды сродкі.
Калі жыць і працаваць на зямлі прэстыжна
Калі мы Палессе прывядзём у парадак, мы толькі за кошт Палесся накормім усю краіну. Палессе кінуць нельга.
