Па папулярнасці ў гледачоў падчас тэлеперадач яны не саступалі хакею, футболу ці фігурнаму катанню.

З дзецьмі ніколі праблем не было — любое дзіця марыла прыняць удзел у сямейным спартыўным турніры. Больш складана было з падборам бацькоў. Трэба было, каб і тата, і мама не проста хацелі і мелі магчымасць, але і былі здольныя да спартыўных спаборніцтваў. Калі гэтая праблема вырашалася, то ўзнікала іншая: не ўсе бацькі псіхалагічна былі гатовы да публічнага выступлення ў сямейнай спартыўнай праграме. Калі ж усе гэтыя пытанні вырашаліся, пачыналася падрыхтоўка ў сямейным спартыўным спаборніцтве, фінальнай часткай якой і быў названы конкурс, які трансліраваліся па тэлебачанні. Па напале эмоцый сямейныя спаборніцтвы «Тата, мама і я — спартыўная сям’я» не маглі параўнацца ні з чым.

Многія сёння думаюць, што падобныя сямейныя спаборніцтвы сышлі ў гісторыю, што пра іх забыліся і настальгічна ўспамінаюць тыя, каму ўжо далёка за шэсцьдзесят. Гэта не так. Традыцыя праводзіць сямейныя спартыўныя спаборніцтвы «Тата, мама, я — спартыўная сям’я» некалькі гадоў таму паспяхова рэанімавана ў Мазыры. Ініцыятарам адраджэння сямейнага спорту выступіў аддзел адукацыі Мазырскага райвыканкама.

 Ужо некалькі гадоў спартыўнае мерапрыемства праводзіцца ў дзіцячым садку № 41 горада, і з кожным годам ён ахоплівае ўсё большую колькасць удзельнікаў. Сёння многія маладыя сям’я з усяго Мазырскага раёна прыходзяць у гэтую дашкольную ўстанову з просьбай прыняць удзел у мерапрыемстве.

«Тата, мама, я — спартыўная сям’я» — гэта не толькі спартыўнае свята, але і сапраўдны форум сямейных каштоўнасцей, дзе ў цэнтры ўвагі — падтрымка, узаемадапамога, усмешкі і шчырыя эмоцыі. Удзельнікі праходзяць вясёлыя эстафеты, камандныя гульні, конкурсы спрыту і кемлівасці. Спаборніцкі дух лунае ў паветры ва ўсім, але галоўнай узнагародай як для дарослых, так і для дзяцей застаецца радасць ад сумесна праведзенага часу.

 Педагагічны калектыў дзіцячага садкаа ўвесь час знаходзяцца ў пошуку новых формаў работы. Кожны год гэтае сямейнае спартыўнае спаборніцтва праводзіцца па новым сцэнарыі.

Важным прыкладам такіх мерапрыемстваў з’яўляюцца, напрыклад, «Мазгавы штурм: спартыўная версія» — інтэлектуальна-фізкультурнае свята з актыўным удзелам мам выхаванцаў. У ім спалучаецца не толькі спорт, але і сіла думкі, і камандны дух сям’і; «Разам з татам мы моцныя, разам з татам мы дружныя» — гэта вясёлыя спартовыя змаганні, дзе таты паказваюць прыклад спрыту, мэтанакіраванасці і клопату, а дзеці — гонар за сваіх бацькоў; «Фізкультура нас чакае» — яркая падзея з удзелам прафесійных валейбалістак каманды «Жамчужына Палесся» і мам, якія прадэманстравалі, што спорт — гэта не толькі здароўе, але і натхненне. Такое ўзаемадзеянне з прафесійнымі спартсменамі пакідае ў дзецях велізарны зарад матывацыі і веры ва ўласныя сілы.

• Па назіраннях педагогаў, абсалютным вынікам гэтых спаборніцтваў у дзяцей з’яўляецца тое, што яны іншымі вачыма глядзяць на сваіх бацькоў, у іх з’яўляецца гонар за іх. Дзеці вучацца быць часткай каманды і разумеюць, як важна быць актыўным, клапатлівым і мэтанакіраваным. Сям’я ў такіх падзеях становіцца ўзорам наказу і каштоўнасцяў, якія дзеці з радасцю прымаюць.

Мікалай КАЛІНІН