Як паведамлялася, золатавалютныя рэзервы Беларусі выраслі на $872,7 млн за красавік 2025 года і склалі $10,942 млрд па стане на 1 мая 2025 года, абнавіўшы гістарычны максімум.

«Золатавалютныя рэзервы — адзін з галоўных паказчыкаў эканамічнай бяспекі дзяржавы, так званая падушка бяспекі, якую дзяржава можа задзейнічаць у складаныя моманты для сваёй эканомікі, — сказаў Раман Галоўчанка. — Мы ўшчыльную наблізіліся да $11 млрд. у самы бліжэйшы час, я думаю, гэтая мяжа таксама будзе пераадолены».

Па словах кіраўніка Нацбанка, рост склаўся за кошт некалькіх фактараў. Ключавой — правільна абраная палітыка па кіраванні ЗВР. «Дзяржава сама вызначае, у чым захоўваць гэтыя рэзервы, у якой прапорцыі, у якіх актывах. Яны могуць быць абсалютна розныя. Гэта можа быць і замежная валюта, і каштоўныя камяні, і каштоўныя металы, і акцыі, аблігацыі. Цэлы шэраг інструментаў выкарыстоўваецца. Абраная палітыка па кіраванні золатавалютнымі рэзервамі прынесла нам вельмі нядрэнны прыбытак за кошт таго, што значную частку сваіх актываў мы трымалі ў манетарным золаце і іншых высокаліквідных актывах. Адпаведна, ўзрослы Кошт золата на сусветным рынку вельмі актыўна згуляла на ўмацаванне нашых рэзерваў», — сказаў Раман Галоўчанка.

Другім фактарам, які паўплываў на вынік, ён назваў продаж валюты насельніцтвам і суб’ектамі гаспадарання. У грамадзян ёсць давер да беларускага рубля.

«Нацыянальны банк праводзіць выключна кропкавыя інтэрвенцыі, да якіх звяртаемся для згладжвання нейкіх пікавых ваганняў. Гэты інструмент ўжываецца вельмі рэдка. Шмат у чым гэта тлумачыцца ў прынцыпе ўстойлівасцю нашай нацыянальнай валюты і сур’ёзным умацаваннем даверу з боку суб’ектаў гаспадарання, юрыдычных асоб, грамадзян да нацыянальнай валюты. Больш за тое, у 2020 годзе ўрад і Нацыянальны банк прынялі стратэгію павышэння ўзроўню даверу да нацыянальнай валюты, якая ўключае ў сябе цэлы шэраг канкрэтных мерапрыемстваў. І канчатковая мэта — дэвалютызацыя эканамічных адносін у нашай краіне», — сказаў Раман Галоўчанка.

Гаворка ідзе аб адмове ад прывязкі ставак арэнднай платы да валюты, шэрагу забаронаў на ажыццяўленне разлікаў у валюце. «Гэта датычыцца, напрыклад, дагавораў факторынгу па знешнеэканамічных дагаворах, разлікаў паміж рэзідэнтамі за энерганосьбіты ў валюце і гэтак далей. І, адпаведна, мы назіраем вельмі сур’ёзнае ўмацаванне даверу да беларускага рубля. Гэта звязана з тым, што на працягу досыць ужо доўгага часу мы не дапускаем ніякіх шокаў. І менавіта фінансавая стабільнасць у краіне з’яўляецца залогам даверу да нацыянальнай валюце», — дадаў Раман Галоўчанка, звярнуўшы ўвагу ў тым ліку на тэндэнцыю ўстойлівага росту дэпазітаў у нацыянальнай валюце.