У Мінску жыве ўнікальны майстар, які займаецца разьбой па шкарлупіне
Наогул у свеце сёння налічваюць не больш за два дзясяткі такіх майстроў: працаваць з такім крохкім матэрыялам, як пустая шкарлупіна яйка, даволі складана. Але мінчанін Аляксандр Рыжэўскі мала таго, што засвоіў тонкую тэхніку, — ён стварае ўнікальныя творы. Пераканацца ў гэтым можна на яго выставе «Ажурная фантазія», што размясцілася ў філіяле Нацыянальнага мастацкага музея.
50 новых прац, створаных цягам апошніх гадоў, нараджаюць казачныя, рамантычныя, вытанчаныя вобразы, распавядаюць дзівосныя гісторыі. Абстрактны вобраз — і вы даяце волю ўяўленню, калі ў карунках бачыце сусвет з безліччу яго планет, зорак, галактык. А прыгожая яшчарка вось-вось ператворыцца ў шыкоўную казачную дзяўчыну — з такой любоўю выразана, што пра нейкі іншы варыянт і не падумаеш. Ці загадка: адкуль мог прыплыць карабель з ветразем, калі не з далёкіх экзатычных краін, дзе, можа быць, і выдумалі гэтае мастацтва?..
Разьба па пустой яечнай шкарлупіне — адна з самых ранніх формаў прыкладнога мастацтва. Форма яйка прываблівала сваім унутраным сэнсам. Многія раннія цывілізацыі лічылі яйка сімвалам урадлівасці, імкнуліся ўпрыгожваць яго і выкарыстоўвалі для абрадаў, накіраваных на павелічэнне ўраджаю. Мастацтва карвінгу па яечнай шкарлупіне было вельмі развіта ў Кітаі. Там прынята дарыць дэкаратыўнае яйка на вяселлі, дні нараджэння, радзіны. І ў нашай культуры яйка мае свой сакральны сэнс. Пасля прыходу ў свет Ісуса і яго крыжовай смерці менавіта яйка стала сімвалам уваскрэсення і пераходу ў жыццё вечнае. Таму ў гэтыя дні (выстава адкрылася ў красавіку, але будзе доўжыцца да чэрвеня) самы час адчуць глыбіню сэнсу, якая тоіцца ў форме яйка, і ацаніць прыгажосць гэтай формы, падкрэсленую ўмелымі рукамі мастака.
З дапамогай разца Аляксандр Рыжэўскі ператварае шкарлупіну курыных, гусіных, страусіных і нават перапёлчыных яек у танюткія ажурныя карункі. Чым выраб больш ажурны і танчэйшы, тым ён прыгажэйшы. Але каля 20% такіх вырабаў не дажываюць да завяршэння…
Ларыса ЦІМОШЫК
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
Што за таемнымі дзвярыма?