Чалавек, пазбаўлены сонечнага святла, памрэ раней ці захварэе на рак

Лю­дзі, якія не жы­вуць у цёп­лых кра­і­нах, звы­чай­на па­ку­ту­юць ад не­да­хо­пу со­неч­на­га свят­ла. А, па­вод­ле да­сле­да­ван­ня 96000 жы­ха­роў Да­ніі, гэ­та па­гра­жае за­хвор­ван­нем на рак. На пра­ця­гу амаль 40 га­доў на­ву­коў­цы ад­соч­ва­лі стан дат­чан, рэ­гу­ляр­на ра­бі­лі ана­ліз іх кры­ві, рас­па­вя­дае Thе Tеlеgrарh. Вы­сно­ва та­кая: лю­дзі, якія су­ты­ка­юц­ца з дэ­фі­цы­там сон­ца, па­він­ны пры­маць да­баў­кі з ві­та­мі­нам D. Гэ­ты ві­та­мін у нор­ме вы­пра­цоў­ва­ец­ца ў ску­ры пад уз­дзе­ян­нем со­неч­на­га свят­ла. Боль­шасць лю­дзей атрым­лі­вае з ежы толь­кі ад­ну пя­тую ад рэ­ка­мен­да­ва­на­га ўзроў­ню ві­та­мі­ну — ад со­неч­на­га свят­ла. У лю­дзей, якія ме­лі са­мыя ніз­кія па­каз­чы­кі ві­та­мі­ну ў кры­ві, на 40% час­цей ды­яг­нас­та­ваў­ся рак. Спе­цы­я­ліс­ты пад­лі­чы­лі: жы­ха­рам паў­ноч­ных кра­ін трэ­ба зна­хо­дзіц­ца на сон­цы па 5-30 хві­лін ха­ця б не­каль­кі ра­зоў на ты­дзень. За­га­раць па­він­ны твар, шыя, ру­кі. З каст­рыч­ні­ка па са­ка­вік уз­ро­вень вы­пра­мень­ван­ня ніз­кі. Та­му ў гэ­ты пе­ры­яд не­аб­ход­на доб­ра хар­ча­вац­ца, а зі­мой — пры­маць БА­Ды.