Суп з шампіньёнаў
Спатрэбіцца: 200-300 г свежых шампіньёнаў, 5-6 сярэдніх бульбін, 1 невялікая морква, 1 сярэдняя цыбуліна, 1 ст. лыжка мукі, 1 мяккі плаўлены сырок, лаўровы ліст, перац чорны гарошкам, соль — на смак, алей, зеляніна пятрушкі.
Бульбу наразаем дробнымі кубікамі, высыпаем у каструлю, заліваем вадой і ставім варыцца. Цыбулю дробна наразаем. Моркву надзіраем на буйной тарцы. На сланечнікавым алеі абсмажваем цыбулю да паўпразрыстага стану. Дабаўляем да цыбулі моркву і яшчэ трохі абсмажваем усё разам. Усыпаем да гародніны муку. Усё добра змешваем, яшчэ хвіліну-дзве смажым і здымаем з пліты. Запраўка гатовая, адкладаем яе ўбок. У гэты час бульба ўжо актыўна кіпіць. Час дабавіць да яе папярэдне ачышчаныя, прамытыя і нарэзаныя тонкімі скрылікамі шампіньёны. Калі бульба практычна гатовая, усыпаем у яе прыгатаваную запраўку з цыбулі, морквы і мукі і працягваем варыць. Потым бяром плаўлены сырок, надзіраем яго на буйной тарцы наўпрост у каструлю з супам, праз пару хвілін ён цалкам растворыцца ў ім і надасць яму малочны колер. У канцы дабаўляем здробненую зеляніну пятрушкі. Плаўлены сырок пры жаданні можна замяніць звычайнай смятанай або зусім абысціся без іх.
Дэсерт «Ружа»
Спатрэбіцца: яблыкі (буйныя) — 2 шт., цукар (для сіропу) — 3 ст. л., вада (для сіропу) — 100 мл, цукровая пудра (для ўпрыгожвання) — 1 ст. л., цеста слоенае бяздрожджавае — 500 г.
Яблыкі наразаем тонкімі скрылікамі. З цукру і вады робім сіроп і праварваем у ім яблычныя лустачкі порцыямі секунд па 45. Цеста раскочваем таўшчынёй 0,5 см у прамавугольнік і наразаем на палоскі прыкладна 2-3 см у шырыню і 20-25 — у даўжыню. Выкладваем яблычныя скрылікі на цеста крыху ўнахлёст. Пачынаем акуратна скручваць палоскі. Ружачкі змацоўваем зубачысткамі, каб потым зручна было выкладваць на бляху. Яе засцілаем паперай для выпечкі, выкладваем нашы кветачкі і адпраўляем у духоўку, разагрэтую да 180 градусаў на 20 хвілін. Гатовыя ружы выкладваем на блюда, папярэдне выцягнуўшы з іх зубачысткі, і пасля астывання прысыпаем цукровай пудрай (яе можна змяшаць з карыцай).
Упрыгожванне галінкі вярбы
За тыдзень да Вялікадня адзначаецца Вербная нядзеля. У гэты дзень трэба асвяціць галінкі вярбы ў храме. Гэтаму дрэву прыпісвалася магічная сіла спрыяць урадлівасці і будучаму ўраджаю. Лічылася таксама, што вярба валодае здольнасцю надзяляць здароўем, засцерагаць ад захворванняў і нячыстай сілы. Пастукаеш па целе яе галінкай — будзе здароўе цэлы год. Пры гэтым прыгаворваюць: «Будзь такім жа моцным, як вярба, такім жа здаровым, як яе карані і такім жа багатым, як зямля». Бацькі абавязкова жартам «сцябалі» асвечанымі галінкамі сваіх дзяцей. Перавага аддаецца менавіта вярбе таму, што гэта, бадай, самае жывучае дрэва, якое толькі ёсць у прыродзе. Лічыцца, што нават калі палку вярбы ўторкнуць у зямлю ўверх «нагамі», то яна ўсё роўна прымецца і будзе расці. Вярба зможа даць здароўе чалавеку, таму што яна сама вельмі моцная.
Прынята захоўваць асвячоную вярбу дома, у пярэднім куце, за абразамі. Старымі галінкамі вярбы, якія адстаялі год, абмятаюць усе куты, вокны, парогі, дзякуюць ёй за службу і спальваюць.
Першае, што трэба для таго, каб упрыгожыць нашу вербачку ружамі — назапасіць гафрыраванай паперы патрэбных колераў.
Для пялёсткаў наразаем палоскі памерам 3х5 см (можна і больш дробныя ў залежнасці ад пажаданага памеру кветачак). З аднаго канца трохі завастраем нарыхтоўкі.
Кожны пялёстак накручваем на аловак пачынаючы з вострага вугла паперы. Потым шчыльна сціскаем паперу з двух бакоў і здымаем з алоўка нарыхтоўку.
Каб зрабіць пялёстак, трубачку неабходна разгарнуць, але не да канца. Прытрымліваючы лісток з двух бакоў паміж вялікім і ўказальным пальцамі, трохі расцягваем паперу. Такім чынам разгортваем кожную трубачку, ператвараючы яе ў пялёстак. З гатовых пялёстачкаў збіраем кветкі. На адну кветку ідзе прыкладна 6-7 пялёсткаў. Пасля зборкі кветкі яе неабходна туга абвязаць ніткай. З дапамогай трывалай ніткі моцна прывязваем нашу ружу да галінкі вярбы. Упрыгожваем кожную галінку трыма кветачкамі і дабаўляем зялёных лісточкаў.
Сумесныя праекты ядзерных тэхналогій.
У парадку дня — зацвярджэнне Канцэпцыі нацбяспекі і Ваеннай дактрыны.