Якое дрэва, такі і клін, які бацька, такі сын?
Праўду кажуць: не мела баба клопату — купіла парася.
Прыбіральня — ад слова «прыбіраць»
Не верыцца, але ж некалі далёка не ва ўсіх гарадскіх установах быў вадаправод, шмат дзе ў дварах, у так званых шпакоўнях, размяшчаліся выгоды.
Чаго не зробіш для Федзі?!
Гэта здарылася позняй вясной гадоў восем таму. Сужэнцы Генадзь і Марына не мелі клопату, як той казаў, — з’ездзілі на базар, купілі парсючка. А ўжо ж невялічкага, рабенькага, з доўгім лычыкам... Ну хоць карціну з яго малюй! Ніводнаму з папярэднікаў гаспадары мянушак не прыдумлялі, а вось гэтага Марына Федзем назвала.
Кашмар — гэта яшчэ не пажар?
Не бывае байкі без праўды, а яна сёння ў тым, што кожны лічыць сябе разумным, дакладней — разумнейшым за іншых. І дзеці ў яго таксама разумнейшыя. І завуць іх не проста Ала, Максім ці Алесь, бо гэта ж не «ваў», гэта ж ледзь не адстой, а Эльза, Макс або Алекс...
Любоў не блінцы: улюбішся і канцы
Наш зямляк знакаміты дыпламат Андрэй Грамыка лічыў, што лепш дзесяць гадоў весці перамовы, чым адзін дзень — вайну. І меў жа рацыю, бо яна, тая вайна, вельмі небяспечная, перш за ўсё — сваімі наступствамі, нават вельмі, вельмі далёкімі.
Мой муж Аляксандр...І трошкі не мой?
...Пра Аркадзя, удзельніка першынства Расіі па следж-хакею (хакею на санях), я даведалася з інтэрнэта.
Платон мне сябар, але...
Размеркаванне — справа звычайная: некаму шчасціць, некаму...
Трэ было слухаць жонку
Некалі раней гаспадаром у хаце лічыўся муж, мужчына. Ён зарабляў грошы, ён жа іх размяркоўваў. Жонка, жанчына займалася выхаваннем дзяцей, даглядала гаспадарку, шыла, прала, ткала... Да грошай, можна сказаць, не датыкалася.
