Агляд часопіса: Студзеньскі «Нёман»

Наклады літаратурна-мастацкіх часопісаў сёння невысокія. У «Нёмана», які выходзіць на рускай мове, напрыклад, — 660 экзэмпляраў. І таму, відавочна, ёсць чытачы і ў нашай «Звязды», якія яшчэ да нядаўняга часу цікавіліся і «Нёманам», а зараз па розных прычынах не з’яўляюцца падпісчыкамі часопіса. Мо ў такім разе, калі даведаюцца пра яго змест, зазірнуць у адну з бібліятэк, пашукаюць студзеньскі «Нёман»..?

У першым, студзеньскім, нумары выдання па традыцыі самым прадстаўнічым з’яўляецца раздзел мастацкі, які знаёміць з прозай і паэзіяй сучасных беларускіх пісьменнікаў. Адкрывае «Нёман» падборка навэл Георгія Марчука, якому, нагадваем, у сёлетнім студзені споўнілася 75 гадоў. Далей ідуць вершы Анатоля Аўруціна. Падборка завяршаецца надзіва сімпатычным і шчымлівым вершам «Бабушка». Сяргей Трахімёнак знаёміць чытача з кінараманам «Принцип слабого звена». У перакладзе з беларускай мовы, здзейсненым Лізаветай Палеес, друкуюцца вершы лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь Міхася Башлакова. Паэт пільна ўзіраецца ў сённяшні час: «На забытом заросшем погосте,/ Где акация в буйном цвету,/ Я блуждаю непрошеным гостем,/ Раздвигая рукой лебеду...» Не пакідаюць раўнадушным і кароткія апавяданні Вікторыі Сінюк, аб’яднаныя ў падборку агульнай назвай — «Мелодыя санаціны». Яшчэ часопіс прапаноўвае знаёмства з вершамі Сяргея Неўгеня. 

У першым нумары «Нёмана» — два новых праекты. Адзін — «Малады перакладчык». Разам з Мінскім дзяржаўным лінгвістычным універсітэтам рэдакцыя часопіса збірае вакол сябе сілы маладых перакладчыкаў з розных моў і прапануе ўвазе іх творчыя спробы пераўвасабленняў на рускую мову мастацкіх тэкстаў, напісаных на іншых мовах. Пераклады здзейснены з мовы арыгінала. А другі праект --- аўтарская рубрыка публіцысткі Юліі Андрэевай «Другое дыханне». І першая публікацыя ў ёй з назвай красамоўнай: «Людзі і кавід». 
Напрыканцы нумара — артыкулы кітайскага аспіранта Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта Цзі Хэхэ «Беларуская ідэнтычнасць: Уладзіміра Кігн-Дзедлаў і літаратурных герояў»; Кірыла Ладуцькі «Барыс Забораў: паміж мінулым і будучыняй»; рэцэнзія Віталя Сіненкі на кнігу Н. Саветнай «Затаенное слово» («Нельга забыць»), развагі Інэсы Марозавай «Паэтычныя сэнсы Уладзіміра Мазго» пра новую кнігу таленавітага творцы «Знічкі вечнасці». 

Мікола БЕРЛЕЖ