Звыш 1500 юных мастакоў з усёй Беларусі прынялі ўдзел у патрыятычным конкурсе малюнкаў «Хатынь вачыма дзяцей», які ў сакавіку абвясціў Беларускі рэспубліканскі саюз моладзі. Па ініцыятыве Прэзідэнта з 20 лепшых работ дзяцей і моладзі зладзілі экспазіцыю, якую размясцілі ў Зале ўрачыстых цырымоній Палаца Незалежнасці, а аўтараў лепшых малюнкаў запрасілі сюды на экскурсію.
Паглядзець, дзе працуе кіраўнік краіны і дзе адбываюцца найбольш значныя для рэспублікі сустрэчы і ўрачыстасці, прыехала больш за 100 чалавек: пераможцы і лаўрэаты конкурсу разам з бацькамі і педагогамі.
Самы малодшы ўдзельнік — першакласнік Арцемій Сальнікаў з Баранавіч, які добра малюе, удзельнічаў ужо не ў адным конкурсе. А яшчэ ён ведае напамяць верш “Барадзіно”. Маці Ксенія ўпэўнена, што ўдзел у творчых спаборніцтвах развівае дзіця:
— Я бачу па сыне, што ўдзел у конкурсах станоўча ўплывае на яго развіццё, таму мы не адмаўляемся ад магчымасці ў іх удзельнічаць. Над задумкай карціны працавалі ўсёй сям’ёй. На малюнку — два разарваныя чорна-белыя здымкі са званамі.
Разваліны спаленай вёскі адлюстравала ў сваёй карціне, якая атрымала дыплом 3-й ступені па Брэсцкай вобласці, Марыя Шкут, вучаніца 8 «А» класа сярэдняй школы № 2 г. Ляхавічы. На малюнку — хлопчык, якога абдымае маці, і абодва яны плачуць.
— Падчас работы над малюнкам я адчувала жаль да ўсіх людзей, сваякі якіх загінулі ў Хатыні, і пастаралася перадаць праз малюнак горыч маці і сына, якія згубілі ў гэтай вёсцы свайго бацьку. Радасць ад перамогі ў конкурсе вялікая, бо я нават не разлічвала прайсці на абласны этап, не кажучы пра прызавое месца, — падзялілася эмоцыямі дзяўчына.
Лізавета Жур, 11-класніца сталічнай школы № 128, заняла другое месца ў конкурсе ва ўзроставай катэгорыі 16-18 гадоў. Яна намалявала карціну вугалем, што сімвалізуе жах, горыч і трагедыю Хатыні.
— На малюнку — дзяўчынка Соня, якая ацалела ў гэтым пекле. Над дзіцём — прывід яе маці, якая аберагае дачку. Дзяўчынка застался зусім адна ў лесе пасля перажытых жахаў, і яе эмацыйны стан перадае пачуцці ўсіх людзей, якія перажылі жах вайны. Аднак на палатне ёсць надзея, якая адлюстравана ў выглядзе пацеркі з парваных караляў, — расказала пра малюнак педагог школы Вольга Белавус.
8-гадовая Ганна Гулак, вучаніца Гарадзішчанскай пачатковай школы Мінскага раёна, падзялілася, што Палац Незалежнасці вельмі моцна ўразіў яе, хаця яна шмат разоў бачыла яго па тэлебачанні:
— У сваёй карціне я хацела паказаць эмоцыі, якія ў час вайны перажывалі людзі, і мама абяцала, што мы абавязкова з’ездзім у Хатынь. Я лічу, што памяць пра тыя часы павінна быць у кожнага ў сэрцы.
Дзве гадзіны экскурсіі праляцелі незаўважна, па бляску вачэй зразумела, што наведвальнікі ўражаны веліччу будынка: безліч пакояў, вялікія плошчы, прыгожае аздабленне... І, вядома, музей падарункаў. Як мінімум адзін экспанат з выставы атрымае сталую прапіску ў музеі. Гэта карціна «Голас Хатыні», створаная да конкурсу навучэнцамі гімназіі – каледжа мастацтваў імя Ахрэмчыка, якія пасля наведвання Хатыні вырашылі стварыць агульнае палатно. Аўтарства сімвалічна належыць 75 чалавекам — па колькасці загінулых. Адзін са стваральнікаў карціны Глеб Арказаў, студэнт 2-га курса гімназіі – каледжа мастацтваў імя Ахрэмчыка падзяліўся ўражаннямі:
— 80-годдзе трагедыі Хатыні — важная дата для кожнага беларуса. Нашы рабяты на месцы рабілі замалёўкі, з якіх паэтапна выбудоўвалася адзіная карціна. Асноўныя кампазіцыйныя моманты ўзгаднялі і злучалі ў адно цэлае настаўнікі. І нам вельмі прыемна, што наша карціна будзе ў музеі. У Палацы Незалежнасці вельмі прыгожа — усё бліскучае, мармуровае, ззяючае.
Напрыканцы экскурсіі госці пагулялі па зімнім садзе і палюбаваліся экзатычнымі раслінамі, а перад ад’ездам паглядзелі невялікі фільм пра Палац Незалежнасці.
Ірына СІДАРОК
Фота аўтара
Фіналістка праекта «Акадэмія талентаў» на АНТ — пра творчасць і жыццё.
На гэтым тыдні Цяльцы будуць проста незаменныя ўсюды, дзе іх ведаюць.
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
