Творчая сустрэча з пісьменніцай Людмілай Рублеўскай, супрацоўніцай газеты «Звязда», адбылася 21 лістапада ў Дзяржаўным літаратурна-мемарыяльным музеі Якуба Коласа ў межах музейнага праекта «Простыя словы».
Прыхільнікі творчасці пісьменніцы на гэтым мерапрыемстве даведаліся шмат цікавага пра гісторыю і працэс стварэння вядомых кніг, змаглі задаць Людміле Рублеўскай свае пытанні, а таксама атрымаць яе аўтограф.
Сярод іншага чытачоў цікавіла і тое, чым працэс стварэння паэзіі адрозніваецца ад напісання прозы.
— Верш я павінна напісаць адразу. Гэта значыць, ён павінен «выдыхнуцца», — дзеліцца пісьменніца, — У мяне не бывала такога, што я пачну аднойчы, а потым скончу. Гэта арганізм жывы. Гэта злепак душы цябе зараз.
У сваю чаргу, калі пішаш буйны празаічны твор, па словах Людмілы, гэта быццам бы закрытае для ўсіх памяшканне, дзе аўтара заўсёды чакаюць патаемныя дзверы.
— Ты заўсёды можаш туды зайсці, і ты заўсёды ведаеш, што там адбываецца. Ты можаш займацца сваімі справамі, але пра тое паралельнае жыццё ўвесь час памятаеш, — распавядае яна.
Падзялілася Людміла і тым, над чым зараз працуе. Па яе словах, гэта будзе філалагічна-алхімічны раман пра нашчадкаў герояў сагі «Авантуры Пранціша Вырвіча». На думку пісьменніцы, у гэтай ідэі ёсць філасофія, якая праходзіць праз шмат яе твораў:
— Не ведаем мы, чаму тое ці іншае здараецца ў нашым жыцці, а гэта, магчыма, абумоўлена тымі, хто быў да нас, учынкамі нашых продкаў. Мы — толькі звяно ў ланцугу свайго роду. Мы не можам існаваць па-за гістарычнай памяццю.
Напрыканцы мерапрыемства падчас аўтограф-сесіі пісьменніца пачула шмат цёплых слоў. Хтосьці гаварыў, што яе кнігі сталі «акном» у беларускую літаратуру, хтосьці проста дзякаваў за творчасць. Была сярод гэтых людзей і дзяўчынка, якая ўразіла сваёй шчырасцю. Яна падыйшла да пісьменніцы і сказала, што менавіта вывучэнне творчасці Людмілы Рублеўскай і напісанне навуковых прац па ёй адыграла вялікую ролю ў яе лёсе. Зараз Марыя Руцкая вучыцца на першым курсе факультэта беларускай філалогіі БДУ, і такая вось сустрэча з пісьменніцай была яе марай.
Разышліся госці не толькі са станоўчымі эмоцыямі, але і з новымі кнігамі, якія таксама змаглі набыць падчас мерапрыемства.
Лізавета ГОЛАД
Фота аўтара
З мастацтвам па жыцці.
Баявое ўзаемадзеянне найвышэйшага ўзроўню.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».