Завеі. Снежань. Чым халадней, тым бліжэй тулішся да роднай душы. Хочацца кавы, бруснічнага морсу, асабліва — цеплыні. А калі навокал геапалітычная сцюжа? Выйсце — адно. Быць разам. Зразумела, свой кажух бліжэйшы, але захінуцца і перачакаць не атрымаецца. Распрануць, да нітачкі абдзяруць.
Герань — непатрабавальная расліна, яна будзе прыгожа расці на любым падаконніку.
У эканоміцы і сацыяльнай сферы прыбалтыйскіх краін імкліва нарастаюць крызісныя з’явы.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
Што за таемнымі дзвярыма?
