Колькі сябе памятаю, тата шмат часу праводзіў на працы, а ў кожную вольную часіну лётаў у суседнюю вёску — дапамога была патрэбна чамусьці толькі яго бацькам.
Першы свой падарунак у гэтыя калядна-навагоднія дні двухгадовы сынок заўважыў пад ёлкай на каталіцкую куццю. І раптам выдае: «А чаму Дзед Мароз кран не прынёс?»
Ці складана маці перастроіцца на новы тэмп жыцця пасля нараджэння дзіцяці?
Сённяшніх дзяцей грашыма не здзівіш. Мае хроснікі ўжо даўно не заказваюць сабе на Вялікдзень падарункі: ім патрэбны выключна грошы.
У апошнi час стала модна мець лецiшча. Выдатна, калi захаваўся бацькоўскi дом, яшчэ лепш — калi ў iм жывуць родныя людзi.
У чарговы раз чакаючы з далёкай паездкі бацьку, мой двухгадовы сынок вырашыў спячы свайму любімчыку рагалікі. Ідэя, канешне, мая. Арцёмка вырашыў толькі дапамагчы.
Колькi цярпення каштавала растлумачыць свайму двухгадоваму сыну, што па лужынах мы ходзiм выключна ў ботах, у iншым жа абутку ваду абмiнаем!
На VІ Усебеларускім народным сходзе тэме развіцця Мінска на наступныя пяць гадоў было аддадзена шмат увагі.
На другасным рынку жыллё працягвае таннець (у глабальным плане без перапынкаў) ужо з верасня мінулага года.
25 лютага адзначаецца 150-гадовы юбілей Лесі Украінкі...
Няўжо гэтую цяжкую хваробу так лёгка абвесці вакол пальца?
