Сеткавае выданне zviazda.by

Калі прывык сачыць за гастролямі: хто прыязджае ў Беларусь і што прывозіць, — то будзеш гэта рабіць, незалежна ад таго, што першачарговая ўвага на айчынны творчы прадукт. Бо як ні круці, але па тым, што прапануе сёння культура, можна меркаваць пра ментальны стан людзей, сярод якіх жывеш. А гастролі — яшчэ і ўдакладненне нейкіх грамадскіх кірункаў праз культуру. Адзначце: у сакавіку 2025-га па гарадах Беларусі пройдзе гастрольны тур Луганскага акадэмічнага музычна-драматычнага тэатра імя М. Галубовіча з рок-операй «Распятае юнацтва», якая прысвечана гісторыі «Маладой гвардыі». Паказы прымеркаваны да — 80-годдзя Перамогі, 23 сакавіка праект пакажуць на сцэне «Белдзяржфілармоніі».

Ён завітае ў Магілёў ужо на наступным тыдні. На працягу васьмі дзён з 20 да 27 сакавіка на сцэнах двух абласных магілёўскіх тэатраў — драматычнага і лялечнага, а таксама абласной філармоніі будуць ісці захапляльныя камічныя, драматычныя, музычныя, містычныя і іншыя пастаноўкі, якімі парадуюць госці форуму. Магілёўскі абласны драматычны тэатр на правах гаспадара таксама рыхтуе шмат цікавага.

Больш за 25 гадоў творчага жыцця артыст Вадзім Асвяцінскі прысвяціў служэнню Коласаўскаму тэатру. За гэты час ім сыграна больш за 60 роляў самага рознага кшталту — вострахарактарных, камедыйных, драматычных. Сярод найбольш значных работ мінулых гадоў — Валодзька ў трагікамедыі «Трыбунал» А. Макаёнка, граф Рэтланд у гістарачнай хроніцы «Генры VI» У. Шэкспіра, Франсуа ў дэтэктыве «Загадка дома Вярнье» А. Крысці, гарадскі прарок Ільюк з інсцэніроўкі рамана У. Караткевіча «Хрыстос прызямліўся ў Гародні». Асаблівае месца ў яго творчасці займаюць казачныя персанажы — Алесь з «Купальскай ночы» Ю. Куліка, Певень з «Кошчынага дома» С. Маршака, Воўк з «Вядзьмаркі і Дыназаўрыка» А. Якімовіча, Жук-Рагач з «Казявачкі» Т. Уфімцавай…

Апошнім часам знакаміты расійскі тэатр з Пермі і яго стваральнік вядомы рэжысёр Сяргей Фядотаў працуюць у цеснай узаемасувязі з заслужаным калектывам «Магілёўскі абласны драмтэатр». І дастаткова рэгулярна балуюць магілёўскую публіку сваімі захапляльнымі спектаклямі. Мінулай восенню гэта былі дзве яскравыя «грузінскія» пастаноўкі «Мачаха Саманішвілі» і «Ханума», білеты на якія раскупілі яшчэ за месяц да іх паказу. На гэтым тыдні гледачы прычыніліся да сюжэтаў твораў вядомых класікаў Міхаіла Булгакава «Сабачае сэрца» і Фёдара Дастаеўскага «Ідыёт». Артыстам апладзіравалі стоячы, не адпускаючы са сцэны. Уражанні вельмі моцныя. Створаныя артыстамі вобразы Настассі Філіпаўны, князя Мышкіна, купца Рагожына, іншых герояў рамана «Ідыёт», настолькі арганічна жылі на сцэне, што здавалася — не яны прыйшлі да нас у госці, а мы перанесліся ў іх час. Дэкарацыі, сцэнаграфія — захапіла ўсё. Дзеля такіх эмоцый і трэба хадзіць у тэатр.

Жыццялюб, жартаўнік і чалавек, у якога безліч гісторый пра людзей, з каторымі яму выпала працаваць і быць знаёмым. Ён мог бы напісаць цудоўную кнігу ўспамінаў пра легендарных артыстаў легендарнага тэатра. Але ён і сам ужо легенда — народны артыст Беларусі, народны артыст СССР. І ў яго жыцці быў толькі адзін тэатр, любоў да якога ён нясе больш за 60 гадоў. Пра любоў — у розных праявах — і пайшла наша размова:

У лютым народнай артыстцы Беларусі даверылі адкрыць новы праект Вялікага тэатра «Жыццё ў прафесіі». Але яе багатае прафесійнае жыццё працягваецца, нягледзячы на перажытую цяжкую траўму, і неаддзельнае ад жаночага лёсу, у якім ёсць безумоўнае шчасце: Ірына — маці траіх дзяцей. Таму дзіўна, што для бенефісу прымы-балерыны абралі спектакль «Ганна Карэніна»...

«Не стаяць на месцы, рухацца далей» — пад такім дэвізам жыве прыма-балерына, заслужаная артыстка Рэспублікі Беларусь Людміла Хітрова. На сцэне Вялікага тэатра яна ззяе больш за пятнаццаць гадоў. Абаянню, прафесіяналізму, таленту Людмілы Хітровай пакарыліся сцэны самых розных краін.

З дзіцінства ў нас закладзена думка пра тое, што ў пераднавагодні час магчымыя цуды, таму ёсць імкненне стварыць іх найперш для малых. Цікаўныя бацькі ведаюць: каб у дзіцяці было сапраўднае адчуванне казкі, трэба звярнуцца па дапамогу да прафесіянальных чараўнікоў. І тут адкрываюцца дзіўныя магчымасці. Таму што амаль усе тэатры Беларусі ў святочна-калядны час запрашаюць на прэм’еры навагодніх казак.