Ствараючы партрэты нашых сучаснікаў, аналізуючы чалавечыя стасункі ў цяперашнім грамадстве, Георгій Марчук умела выкарыстоўвае прагматычны
Заўсёды, калі бяру ў рукі чыйсці новы зборнік вершаў, абавязкова трапляю ў асаблівы трапяткі стан прадчування захапляльнага падарожжа.
Творцаў, якія на высокім мастацкім узроўні працавалі б у галіне гумарыстычна-сатырычнай літаратуры, звычайна няшмат.
Яго новая кніга носіць па-вангогаўску летнюю назву «Сланечнік».
На старонках майскага «Полымя» змешчана апавяданне Таццяны Будовіч-Барадулі «Прыступкі».
Раман Уладзіміра Гаўрыловіча «Сэрца сваё не падманеш», які друкаваўся ў NoNo 4 і 5 «Полымя», натхняе на розныя развагі.
Выйшла кніга публіцыстыкі і мастацкіх твораў бабруйскага пісьменніка Міколы Давідовіча «Падрэзанае крыло».
Прыгожа глядзіцца на вокладцы зборніка Казіміра Камейшы «Высокі бераг» пясчаная строма.
Сёння часта можна пачуць жартаўлівае: «Я ўдзячны Гуглу за маю адукацыю».
Дык што гэта такое — смех па-беларуску ў жыцці і літаратуры?
На гэтае пытанне шукалі адказу падчас круглага стала «Вывучэнне малой радзімы: вопыт, праблематыка, перспектывы».
Заўтра спаўняецца роўна 75 гадоў, як фашысцкія карнікі спалілі разам з людзьмі невялікую лясную вёсачку Хатынь пад Лагойскам.
Сучасныя жанчыны становяцца ўсё больш незалежнымі, а мужчыны — больш эмацыянальнымі.
Аб гэтым за круглым сталом разважалі спецыялісты.
Ці гатовыя мы былі да магчымасці заявіць сваё права на будаўніцтва сваёй дзяржавы?
Гэтыя і іншыя пытанні абмеркавалі ўдзельнікі круглага стала, арганізаванага Міністэрствам інфармацыі і Выдавецкім домам «Звязда».
Медыяпраект «Мая малая Радзіма, або Чаму я стаў педагогам?» запусцілі ў БДПУ.
Добрая навіна для студэнтаў!
Загарадных дамоў на рынку так зашмат, што іх не купляюць нават па сабекошце.
Ранняе ўмяшанне паляпшае прагнозы.
