Калі завейны час міне,
Ўсміхнуцца першыя пралескі -
І прыгадаеш ты мяне
Ля нашай хвоі на ўзлеску.
Там нам спяваў птушыны хор,
Шумеў, вітаў гурт сосен гонкіх,
Хмяліў галовы нам чабор
І шчасце зычылі рамонкі...
Цяпер зіма. Снягі. Ільды.
Буран сцяжынкі замятае.
Ці замяце мае сляды
І надпіс «Я цябе кахаю»?
Сумесныя праекты ядзерных тэхналогій.
